Nowelizacja ustawy VAT zalegalizowała szereg zmian, których ciężar tematyczny jest bardziej lub mniej istotny dla podatników. Długi jak na polskie realia okres uchwalania dał możliwość zapoznania się z ich treścią i dostosowania systemów księgowych do nowych reguł.
Ważną zmianą wprowadzoną wraz z nowym rokiem jest zastąpienie daty sprzedaży na fakturze VAT datą wykonania usługi lub dokonania dostawy. Zmiana ta ma istotne znaczenia do ustalenia obowiązku podatkowego, który na podstawie nowo brzmiącego art. 19 ustawy o VAT stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania usługi lub dokonania dostawy. Do tej pory znaczenie miała data wystawienia faktury (nie później niż 7. dnia, licząc od dnia wykonania usługi lub wydania towaru). Zmiana ta miała na celu dostosowanie polskich przepisów do regulacji unijnych, które wiążą obowiązek podatkowy z wykonaniem usługi lub dokonaniem dostawy a nie wystawieniem faktury.
Istotnego znaczenia w tym momencie nabiera fakt jaki dzień należy uznać za datę wykonania usługi. Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji momentu wykonania usługi. W związku z tym musimy odwołać się do zawartych przez podatników umów, których warunki powinny być tak określone, aby precyzowały dokładnie kiedy usługę uznaje się wykonaną a w przypadku usług o charakterze ciągłym w jakich dokładnie okresach rozliczeniowych jest rozliczana.
Sprawdź Outsourcing rachunkowości Grant Thornton
Niemniejsze wątpliwości napotykamy z ustaleniem momentu dokonania dostawy. Przy ustaleniu tego dnia musimy wiedzieć co należy uznać za dostawę towarów. Zgodnie z art. 7 ustawy o VAT za odpłatną dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Ważne staje się określenie kiedy dochodzi do przeniesienia tego prawa. Ustalenie tego będzie wiązało się ze sprawdzeniem warunków dostawy dla konkretnej transakcji. W tym przypadku również umowa lub ogólne warunki sprzedaży obowiązujące w spółce powinny zawierać treści umożliwiające ustalenie tego momentu. Umowa powinna zostać skonstruowana w taki sposób, żeby precyzować czy miejscem dokonania świadczenia a zarazem dokonania dostawy jest miejsce wskazane przez dostawcę, miejsce wskazane przez nabywcę lub inne dowolne miejsce ustalone w umowie.
Podatnicy mogę również skorzystać z Międzynarodowych Reguł Handlu (Incoterms 2010), które określają w którym momencie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W zależności o przyjętej reguły Incoterms dostawa towaru następuje już w chwili przekazania towaru przewoźnikowi, bezpośrednio nabywcy lub dopiero w momencie rozładunku tego towaru u klienta.
Jeżeli warunki umowy zawartej między dostawcą a odbiorca nie precyzują tych warunków moment ten ustala się na podstawie Kodeksu Cywilnego a dokładnie precyzuje to Art. 454. § 1 2, z którego wynika, że spełnienie świadczenia powinno nastąpić w miejscu zamieszkania, siedziby lub siedziby przedsiębiorstwa podatnika.
