Coraz częściej sądy administracyjne nie podzielają poglądu organów podatkowych odnośnie obowiązku pobrania podatku od wypłacanego wynagrodzenia na rzecz zagranicznego kontrahenta, jeśli efekt świadczonych usług będzie wykorzystywany za granicą, a nie w Polsce.

Kolejnym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił interpretację wydaną przez uprawniony organ, nie podzielając stanowiska o konieczności pobrana podatku u źródła od wypłacanego wynagrodzenia na rzecz zagranicznego kontrahenta.

Dla potrzeb wykonywanej działalności pytająca Spółka korzysta z różnych usług świadczonych przez usługodawców z siedzibą za granicą, m.in. w Japonii oraz w Wielkiej Brytanii, m.in. w zakresie usług prawniczych oraz doradczych. Usługi są świadczone, jak również wykorzystywane w tych krajach przez Spółkę. Zatem wszystkie usługi będące przedmiotem złożonego wniosku są wykonywane za granicą. Spółka chciała wiedzieć czy powinna pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych od wynagrodzenia, które dotyczy usług świadczonych przez poszczególnych kontrahentów poza Polską, z uwagi na to, że ich przychód w takim przypadku nie został osiągnięty na terytorium Polski.

Zdaniem Spółki przychód z tytułu świadczenia usług nie jest i nie zostanie osiągnięty przez kontrahentów na terytorium Polski. W związku z tym nie podlega on opodatkowaniu w Polsce i na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania podatku.

Organ wydający interpretację był innego zdania. Stwierdził bowiem, że ustawodawca nie uzależnił opodatkowania od faktu, czy są one „fizycznie” wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale wskazał, że opodatkowaniu podlegają przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W opinii organu pod pojęciem „przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” należy rozumieć zarówno dochody (przychody) osiągane z podejmowania działań, w tym np. z wynajmu nieruchomości położonych na terytorium RP, jak i dochody (przychody) uzyskiwane na terytorium RP przez podatnika mającego ograniczony obowiązek podatkowy np. dochód z tytułu wykonania usługi za granicą przez tę osobę na rzecz podmiotu polskiego. O tym, czy przychód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądza to, czy efekt usługi będzie wykorzystywany przez podmiot, który ma siedzibę w Polsce. Skoro przychód nierezydentów pochodzi z wykonania usług na rzecz Spółki, to uzasadniony jest pogląd o położeniu źródła przychodu na terytorium RP.

WSA był odmiennego zdania. Podkreślił, że w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, wszelkie zdarzenia, których efektem jest osiągnięcie przychodów mają miejsce poza terytorium Polski. Kontrahenci Spółki wykonują swoje usługi w całości w państwie, w którym mają swoją siedzibę oraz gdzie mają miejsce również wszystkie czynności techniczne związane z obsługą Spółki. Wszystkie przedmiotowe usługi są nie tylko wykonywane, ale również wykorzystywane przez Spółkę w państwie siedziby danego kontrahenta. Sąd podzielił więc stanowisko i argumentację prawną zawartą w wyroku NSA z 5.11.2009 r., sygn. akt II FSK 2194/08, w którym stwierdzono, że przepis art. 3 ust. 2 Ustawy CIT nie uzależnia opodatkowania od tego, czy zlecenia wykonania usług nierezydentowi dokonał polski przedsiębiorca i wypłata wynagrodzenia za wykonanie zlecenia dokonana została z majątku polskiego przedsiębiorcy, ani od tego, czy efekt usługi wykonanej przez nierezydenta będzie się odnosił do kontrahenta polskiego.

W stanie faktycznym wskazanym przez Spółkę efekty usług wykonywanych przez zagranicznych kontrahentów poza terytorium RP wykorzystywane są wyłącznie na terytorium poszczególnych państw realizacji danej usługi. Za granicą mają miejsce wszystkie czynności kontrahentów prowadzące do wykonania zawartych umów, zaś kontrahenci nie prowadzą działalności gospodarczej w Polsce, tj. nie mają na terytorium Polski stałego oddziału bądź przedstawicielstwa. WSA podkreślił, że w niniejszej sprawie, jedynym łącznikiem pomiędzy dochodem podmiotu zagranicznego a terytorium Polski jest wypłata wynagrodzenia przez Spółkę. Ten łącznik nie jest jednak w żadnym razie wystarczający dla przyjęcia, że dochód podmiotu zagranicznego został osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok WSA w Krakowie z 17.07.2014 r. sygn. akt I SA/Kr 865/14.

Podobne stanowisko wyraził również NSA w wyroku z 4.07.2013 r. sygn. akt II FSK 2200/11 a ostatnio WSA w Warszawie w wyroku z 16.07.2014 r. sygn. akt III SA/Wa 430/14.

Porozmawiajmy o Twoich wyzwaniach

Świadczymy usługi w zakresie Nie zawsze zapłacimy podatek u źródła

Skontaktujemy się z Tobą w najbliższym dniu roboczym aby porozmawiać o Twoich potrzebach i dopasować do nich naszą ofertę.

Poproś o kontakt

Niniejsza publikacja została sporządzona z najwyższą starannością, jednak niektóre informacje zostały podane w formie skróconej. W związku z tym artykuły i komentarze zawarte w „Newsletterze” mają charakter poglądowy, a zawarte w nich informacje nie powinny zastąpić szczegółowej analizy zagadnienia. Wobec powyższego Grant Thornton nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek straty powstałe w wyniku czynności podjętych lub zaniechanych na podstawie niniejszej publikacji. Jeżeli są Państwo zainteresowani dokładniejszym omówieniem niektórych kwestii poruszonych w bieżącym numerze „Newslettera”, zachęcamy do kontaktu i nawiązania współpracy. Wszelkie uwagi i sugestie prosimy kierować na adres jacek.kowalczyk@pl.gt.com.