Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Opłata za oprogramowanie nie jest należnością licencyjną
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1961/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny uwzględnił skargę dotyczącą opodatkowania podatkiem u źródła wynagrodzenia za nabycie oprogramowania sprzętu informatycznego i elektronicznego. Podstawą jego nabycia przez polskiego podatnika od spółki irlandzkiej była umowa dystrybucyjna, regulująca zakres udzielonych licencji, w tym uprawnienia w zakresie udzielania sublicencji użytkownikom końcowym. Programy były nabywane celem sprzedaży sprzętu.
Sąd uznał, że wynagrodzenie spółki irlandzkiej nie stanowi należności licencyjnych. Odniósł się definicji „działa literackiego „ i „dzieła naukowego” w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 880) i stwierdził, że „w przypadku trudności interpretacyjnych zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest utożsamianie programu komputerowego z dziełem naukowym jako rozwiązanie najbardziej realistyczne. Możliwość ta musi być jednak dopuszczalna w świetle prawa wewnętrznego danego kraju – a to jest wyłączone ze względu na obowiązującą w Polsce ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych”.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał zaskarżony wyrok w mocy. Oznacza to, że opłaty takie, jak będące przedmiotem sprawy, nie są opodatkowane podatkiem u źródła w Polsce, jeżeli nie można przypisać ich zakładowi zagranicznego podatnika w Polsce. Stanowią bowiem zyski przedsiębiorstw.
Dostawy ciągłe w VAT dopuszczalne także przy dostawie towarów
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Po 930/16
Poznański sąd uchylił interpretację indywidualną w przedmiocie momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, stwierdzając, że jeśli dochodzi do regularnej i powtarzalnej sprzedaży towarów, dostawa ma charakter ciągły również jeżeli jest teoretycznie możliwe wyodrębnienie konkretnych dostaw. Obowiązek podatkowy w VAT powstaje więc w takim przypadku wraz z końcem każdego okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony.
Wyrok ten jest zgodny z orzeczeniem z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I FSK 1104/15, w którym Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że strony mogą umówić się na okresowe rozliczanie powtarzalnych dostaw towarów, a w konsekwencji – rozpoznawać obowiązek podatkowy z tytułu takich transakcji z upływem każdego okresu. Wówczas sąd wyjaśnił, że strony mogą umówić się na okresowe rozliczanie powtarzalnych dostaw, o ile nie prowadzi to do nadużycia prawa. Przepis art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 Ustawy VAT znajduje bowiem zastosowanie do dostaw powtarzalnych, w stosunku do których strony transakcji umówiły się, że będą one rozliczane okresowo. Wykładnia przepisów nie pozwalająca na to prowadziłaby w praktyce do sytuacji, w której zakres znaczeniowy tych regulacji byłby pusty, gdyż dla dostaw nieprzerwanych (np. mediów), ustawodawca przewidział szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, uzależniony od terminu wystawienia faktury.
Podatek u źródła zapłacony za kontrahenta jest kosztem uzyskania przychodów
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.10.2017.1.BS
Podatnik nabywający usługi od podmiotów zagranicznych wskazał, że w niektórych sytuacjach obiektywnie nie jest w stanie potrącić należnego podatku od kwoty wypłacanej kontrahentowi z uwagi na charakter transakcji i sposób funkcjonowania kontrahenta (np. w przypadku zakupu w internecie przy użyciu kart płatniczych) lub postanowień umowy zawartej z kontrahentem (np. gdy w umowie wskazane jest, że ewentualne podatki obciążają wypłacającego należności).
Zapytał, czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku, który nie został potrącony, lecz jest dopłacany z własnych środków płatnika i stanął na stanowisku, ze tak. Wyjaśnił, że podatek u źródła zapłacony „w zastępstwie” kontrahenta nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów z mocy prawa, a wydatki związane z uregulowaniem go są poniesione w związku z transakcjami nakierowanymi na osiągnięcie przychodów. Wnioskodawca staje przed wyborem czy nie przystępować do transakcji, czy też uregulować podatek z własnych środków i decyduje się na poniesienie kosztu podatku, jeżeli cała transakcja jest dla niego opłacalna. Wówczas „ubruttowia” należność, za dochód kontrahenta uznając kwotę wynagrodzenia powiększoną o podatek u źródła.
Organ wydający interpretacje uznał to stanowisko za prawidłowe, wyjaśniając, że „skoro Wnioskodawca decyduje się ponieść ciężar podatku „u źródła” dokonując tego poprzez ubruttowienie należności, wówczas owe ubruttowienie wypłaconej kwoty należnej, stanowić będzie dodatkowy element kosztowy, jako część należnego wynagrodzenia”. Podkreślił, ze obowiązek ten nie musi wynikać wprost z zawartej między stronami umowy.
Zlecenie działania jak przedsiębiorca może stanowi działalność gospodarczą w VAT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt I FSK 2032/15
Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrywał sprawę małżonków planujących zbycie gruntu niezabudowanego. Żaden z nich nie prowadził działalności gospodarczej. Planowali zawrzeć umowę użyczenia, na podstawie której inny podmiot dokonać miał inwestycji developerskiej polegającej na budowie osiedla domów jednorodzinnych. W ramach udzielonego przez małżonków pełnomocnictwa miał uzyskać wszelkie niezbędne do rozpoczęcia budowy zezwolenia, a po jej zakończeniu – decyzje związane z dopuszczeniem budynków do użytkowania. Na podstawie odpłatnej umowy zawartej w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego podatnicy zamierzali następnie przenieść na ten podmiot (przedsiębiorcę) własność nieruchomości gruntowej.
Sąd uznał, że przedsiębiorca inwestycję deweloperską prowadzić będzie w interesie podatników. Spowoduje to bowiem wzrost wartości należącej do nich nieruchomości, co będzie miało odzwierciedlenie w cenie. Fakt, że zasadnicza aktywność w zakresie planowanego procesu inwestycyjnego spoczywać będzie na przedsiębiorcy, jest bez znaczenia dla uznania właściciela gruntu za podatnika VAT, skoro spółka występuje jako jego pełnomocnik, działając w interesie majątkowym podatnika. W tezie wyroku orzekł, że „podejmowanie aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) za pośrednictwem pełnomocnika nie zwalnia mocodawcy, w którego imieniu i na rzecz działa pełnomocnik, od przymiotu bycia podatnikiem VAT w rozumieniu tych przepisów”. Konsekwencją jest uznanie, ze mocodawca działa w charakterze podatnika VAT.
Przy refakturowaniu wykonawca usługi budowlanej stosuje odwrotne obciążenie
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.152.2017.1.RSZ
Podatnik we wniosku o interpretację indywidualną wyjaśnił, że, na zlecenie spółki będącej właścicielem nieruchomości, pełni funkcję generalnego wykonawcy kompleksu biurowców przeznaczonych na wynajem. Najemcy lokali zamawiają usługi polegające na dokonaniu przeróbek, remontów lub dodatkowych prac wykończeniowych w zajmowanych przez nich lokalach.
Pomiędzy najemcą a właścicielem nieruchomości występują jednak różnego typu ustalenia odnoszące się do rozliczeń związanych z zamówieniem takich usług przez najemcę, w tym umowy, w ramach których najemca otrzymuje od właściciela dofinansowanie na zamówienie przedmiotowych prac w formie częściowej lub całkowitej partycypacji w kosztach wykończenia lokalu najemcy (na co wystawia fakturę). Wskazał, że właściciel nie kupuje od najemcy usług budowlanych, lecz pokrywa koszty wykończenia.
Wbrew stanowisku wnioskodawcy organ wydający interpretację uznał, że w takiej sytuacji powinien on wystawić na rzecz najemcy fakturę nie zawierającą VAT. Dochodzi bowiem do odsprzedaży usług budowlano-montażowych, czyli z refakturowaniem kosztów wykończeniowych urządzenia biura. Zastosowanie znajduje art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym przy odsprzedaży usług przyjmuje się, że dokonujący odsprzedaży podatnik sam je wyświadczył. Oznacza to, że generalnego wykonawcę stanowi najemca, a usługi podatnika wnioskującego o interpretację (wymienione w zał. 14 do Ustawy VAT) są opodatkowane z zastosowaniem odwrotnego obciążenia – jest on bowiem podwykonawcą.
