Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Także roztopione lody wodne są objęte obniżoną stawką VAT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 września 2017 r., sygn. akt I FSK 52/16, I FSK 53/16, I FSK 99/16 i I FSK 117/16
Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął długotrwały spór między podatnikiem produkującym lizaki lodowe a Dyrektorem Izby Skarbowej (obecnie Dyrektorem Izby Administracji Skarbowej) we Wrocławiu. Organ podatkowy stanął w nim na stanowisku, że doszło do zaniżenia podatku należnego wynikłego z błędnego zastosowania przez podatnika obniżonej stawki VAT. Według organu podatkowego należało stosować stawkę 23%. Prawidłową stawkę VAT organ podatkowy pierwszej instancji, a w ślad z nim organ odwoławczy, ustalił na podstawie opinii Głównego Urzędu Statystycznego, stwierdzającej, że w przypadku gdy wyrób występuje w formie płynnej, mieści się w grupowaniu 11.07.19.0 („Pozostałe napoje bezalkoholowe”).
Naczelny Sąd Administracyjny stanął po stronie podatnika i oddalił skargi kasacyjne na korzystne dla niego wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W ustnym uzasadnieniu podkreślił, że w zgodzie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dla potrzeb klasyfikacji towaru na gruncie VAT przyjmuje punkt widzenia przeciętnego konsumenta, który, nabywając produkt określony jako „lizak lodowy”, nawet jeżeli nabywa produkt rozmrożony, ma zamiar nabycia loda, a nie napoju. Za trafny uznał również argument pełnomocnika podatnika, który dowodził, że opodatkowanie jego produktów stawką wyższą niż lody mleczne prowadziłoby do zaburzenia konkurencji między tymi produktami.
Kara umowna za spóźnienie z winy podatnika nie stanowi kosztu w CIT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 282/15
Umowa o roboty budowlane zawarta przez podatnika jako zamawiającego przewidywała zapłatę odszkodowania w kwocie do wysokości 10% wynagrodzenia netto w razie poniesienia szkody przez jedną ze stron za niewykonanie lub nienależyte wykonanie świadczenia przez drugą. W związku z niedostarczeniem przez zamawiającego dokumentacji w umówionym terminie, uwzględniając wyrok sądu arbitrażowego, podatnik zapłacił wykonawcy karę w wysokości siedmiu milionów PLN.
Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej uznał, że wydatek na zapłatę kary nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, ponieważ została zasądzona w związku z nieterminowym wykonaniem wynikającego z umowy obowiązku (niedostarczeniem niezbędnej dokumentacji), a wydatek nie pozostawał w związku z uzyskiwanymi przychodami i nie miał na celu zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z tym stanowiskiem, stwierdzając, że „wydatek poniesiony z tytułu kary umownej nie został poniesiony w celu uzyskania przychodu […] argumentacja dotycząca zmniejszenia obciążenia finansowego spółki nie przesądza o tym, że wydatek został poniesiony w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a skoro tak to zasadnie organ interpretacyjny przyjął, że poniesiony wydatek nie spełniał wszystkich kryteriów zawartych w art. 15 ust. 1” Ustawy CIT. Tym samym podatnik nie był uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z uwagi na brak związku wydatku z przychodami albo zabezpieczeniem ich źródła.
Catering na szkoleniu wewnętrznym nie stanowi wydatku na reprezentację
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.15.2017.1.AB
Podatnik CIT zwrócił się z pytaniem, czy koszty usług gastronomicznych (cateringowych) świadczonych w trakcie szkoleń dla pracowników oraz współpracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Stanął na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym szkolenia są ściśle związane z podnoszeniem kompetencji pracowników i współpracowników spółki, co przekłada się na lepszą efektywność ich pracy i konstytuuje związek z przychodami podatnika.
Ponadto celem poniesienia wydatków nie jest tworzenie dobrego obrazu jego firmy czy działalności ani wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami, więc nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów jako koszty reprezentacji. Wydatki na catering mogą więc być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Organ wydający interpretacje indywidualne uznało to stanowisko za prawidłowe. Wyjaśnił, że „celem poniesienia tych wydatków jest zarówno osiągnięcie przychodów (związane np. z dążeniem do zwiększenia sprzedaży), jak i zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów (związane np. z utrzymaniem dotychczasowej klienteli). Należy więc, zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nie można uznać, że wyłącznym bądź dominującym celem ponoszenia tych wydatków jest stworzenie pewnego wizerunku firmy”.
Diety za podróż przedsiębiorcy poza miejscowość siedziby działalności w kosztach
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Ol 284/17 (nieprawomocny)
Sąd rozstrzygnął spór w przedmiocie prawa do diet prawnika prowadzącego działalność gospodarczą, który odbywał podróże służbowe (5-6 dni w tygodniu) w celu świadczenia usług na rzecz swojego głównego kontrahenta. Podatnik uważał, że ma prawo do rozliczenia diet z tytułu ww. wyjazdów w kosztach uzyskania przychodów na podstawie stosownych zestawień obejmujących datę i godzinę wyjazdu i powrotu, miejsce docelowe, ilość dni i godzin, stawkę w PLN i sumę diet. Organ podatkowy, powołując się na zawartą przez podatnika umowę najmu lokalu uznał, że w miejscowości, do której dojeżdżał, ten prowadzi działalność gospodarczą i w związku z tym bezzasadnie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych do tej miejscowości.
Podatnik w skardze nie zgodził się z oceną organów podatkowych odnośnie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Podnosił, że mając na względzie chęć obniżenia kosztów prowadzonej działalności, wynajął w miejscowości, do której dojeżdżał, jeden pokój, w którym nocował podczas świadczenia usług na rzecz głównego kontrahenta. Było to zasadne w związku z przeciągającymi się terminami rozpraw, nieregularnymi godzinami pracy itp. Sąd zgodził się z tym i uznał, że podatnik jest uprawniony do rozliczenia diet w kosztach uzyskania przychodów.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że „podróżą służbową przedsiębiorcy będzie każdorazowo wykonywanie czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poza miejscowością, w której mieści się stałe miejsce jej wykonywania (siedziba) […]bezpodstawnie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że pomimo uznania konieczności wyjazdów strony poza [miejscem głównym prowadzenia działalności] w celu realizacji zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, brak było podstaw do uznania w kosztach uzyskania przychodów wydatków w postaci diet z tytułu podróży służbowych”. Jednocześnie stwierdził, że sporządzona przez podatnika dokumentacja pozwala zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów ze względu na właściwe udokumentowanie ich poniesienia.
50% koszty uzyskania przychodów u pracowników tylko z ewidencją
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.101.2017.1.GG
Wnioskodawca w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał, że zajmuje się głównie działalnością usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Planował ustalić w umowach o pracę programistów udział procentowy wynagrodzenia za wykonywanie przez nich prac o charakterze twórczym, bez prowadzenia szczegółowej ewidencji wykonanych prac. Zapytał, czy uprawnia to do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w oparciu o w art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy PIT do części wynagrodzenia „przypadającej” zgodnie z zapisem umownym na prace twórcze.
Organ podatkowy uznał, ze nie będzie to możliwe. Wyjaśnił, że „wnioskodawca nie dokonuje wypłaty wynagrodzenia za rozporządzenie prawem autorskim, przynajmniej nie wiadomo w jakiej wysokości […] w razie zatem wykonywania w ramach stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, udokumentowania wymaga jaka część wynagrodzenia pracownika obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności niechronionych prawem autorskim. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac (utworów) chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów […] 50% koszty uzyskania przychodów mogą być zastosowane do tej części wynagrodzeń pracowników (twórców), która została zakwalifikowana jako wynagrodzenie z tytułu korzystania z praw autorskich, jeżeli konkretne prace lub czynności znajdują odzwierciedlenie w stosownej ewidencji prac twórczych prowadzonej przez pracodawcę”.
