Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2014 r. nr ILPB3/423-197/14-2/PR, zgodził się ze stanowiskiem Spółki, iż poniesiony z własnych środków obrotowych wydatek na zakup określonych we wniosku pakietów dla pracowników stanowi koszt uzyskania przychodów.
Spółka składając wniosek o interpretację indywidualną wskazała, że zgodnie z obowiązującym regulaminem wynagradzania nieodpłatnie przekazuje swoim pracownikom karty „M”, które zapewniają szeroki dostęp do obiektów sportowo-rekreacyjnych oraz do różnorodnych zajęć sportowych. Spółka zamierza rozszerzyć oferowany dla pracowników pakiet motywacyjny o program „C”, który poza ww. możliwością korzystania z usług sportowo-rekreacyjnych, zawiera również następujące, możliwe do wyboru przez pracowników opcje (w ramach przyznanego abonamentu):
- wstęp na wybrany repertuar kinowy (dostęp do ponad 155 kin w całej Polsce),
- wstęp na wybrane przedstawienia teatralne,
- bony towarowe na zakupy w sieci salonów „D” – podmiotu prowadzącego sprzedaż m.in. książek, czasopism i multimediów,
- dofinansowanie przedszkoli.
Zapewnienie przez Spółkę nieodpłatnego dostępu do ww. rozszerzonego pakietu „C” również wynika z regulaminu wynagradzania pracowników Spółki, w związku z wprowadzonymi zmianami. Dzięki wykupionemu przez Spółkę Pakietowi „C”, pracownicy mogą – według własnego uznania i zgodnie z własnymi potrzebami – korzystać z zajęć sportowo-rekreacyjnych, możliwości wstępu do kin i teatrów, realizować bony towarowe lub też dofinansować przedszkola. Jednocześnie, Spółka prowadzić będzie ewidencję pozwalającą na ustalenie, jaka część przyznanego pracownikowi abonamentu została przez niego w danym miesiącu przeznaczona odrębnie na każdą z możliwych opcji, tj. na zajęcia sportowo-rekreacyjne, wstęp do kin, teatrów, zakup bonów towarowych oraz dofinansowanie przedszkoli.
Ponadto, każdy pracownik może zakupić dodatkową, imienną kartę lub bilet dla osoby towarzyszącej w cenie obowiązującej w danym czasie. W takim przypadku powyższa kwota jest potrącana z wynagrodzenia pracownika (tzn. świadczenie ma charakter odpłatny).
Realizacja pakietów następuje ze środków obrotowych Spółki.
Fakt zapewnienia pracownikom ww. świadczeń Spółka uwzględnia przy ustalaniu wysokości ich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka stwierdziła, że w odniesieniu do wydatków na zakup Pakietów dla pracowników Spółki, spełnione są przesłanki warunkujące zaliczenie ich do kosztów podatkowych:
- zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ust. 1 Ustawy CIT) oraz
- nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy wśród kategorii kosztów niestanowiących kosztów podatkowych.
Ponoszone przez Spółkę wydatki są ponadto odpowiednio dokumentowane m.in. poprzez faktury, umowy, Regulamin, a także poprzez prowadzenie ewidencji pozwalającej na ustalenie, jaką kwotę dany pracownik przeznaczył odrębnie na każdą z udostępnionych mu opcji wykorzystania abonamentu. Spółka ma zatem prawo zaliczyć analizowane wydatki, zarówno w części rekreacyjno-sportowej, dotyczącej wstępu do kin i teatrów oraz bonów do sieci salonów „D”, jak i w części dotyczącej dofinansowania przedszkoli do kosztów podatkowych.
Organ podatkowy wydający interpretację zgodził się ze stanowiskiem Spółki.