Niektóre firmy, w celu zachęty, wprowadzają możliwość udzielenia swoim pracownikom nieoprocentowanych pożyczek lub pożyczek na warunkach znacznie bardziej korzystnych, niż rynkowe. Poniżej postaramy się przybliżyć te kwestie z podatkowego punktu widzenia.
Podsumowanie:
- Niewątpliwie po stronie pracownika powstaje korzyść w zakresie możliwości niepłacenia (lub płacenia w niższej wysokości, niż rynkowe) odsetek od pożyczki.
- Jednak zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, udzielanie pracownikom przez podatnika nieoprocentowanych lub niskooprocentowanych pożyczek, przy zachowaniu jednakowych zasad i warunków udzielania pożyczek określonych w regulaminie, nie powoduje u pracowników powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a w konsekwencji na podatniku nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.
Czy pożyczka dla pracownika na warunkach inne niż rynkowe jest jego przychodem?
Jak już było wspomniane celem pożyczek zakładowych jest zachęcenie do podjęcia pracy lub zatrzymanie pracowników w zakładzie. Tym samym pożyczki te są udzielane na bardzo preferencyjnych warunkach.
Co do zasady pracodawca może przeznaczyć na pożyczki dla pracowników środki obrotowe, jak też środki pochodzące z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Poniżej przedstawiamy skutki po stronie pracownika w sytuacji udzielenia pożyczek ze środków obrotowych podatnika.
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy.
Co do zasady, zgodnie z przepisami Ustawy PIT, świadczenia otrzymane nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie są przychodami ze stosunku pracy. Pożyczka jednak, ze względu na swój zwrotny charakter, nie stanowi takiego przychodu. Stanowisko takie potwierdzają organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej z 24 maja 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.83.2019.4.AG: Stwierdzono że: „(…) samo udzielenie pożyczki przez zakład pracy nie stanowi przychodu dla pracownika.
(…) w przypadku udzielania przez Wnioskodawcę pracownikom niskooprocentowanych pożyczek, po stronie pracowników nieodpłatne świadczenie w wysokości różnicy między odsetkami rynkowymi a odsetkami stosowanymi w umowach pożyczek nie wystąpi, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek, a zasady udzielania tych pożyczek stosowane są według jednolitych reguł wobec wszystkich pracowników (nie są udzielane incydentalnie). W konsekwencji, po stronie pracowników nie powstanie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Tym samym na Wnioskodawcy, nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. (…)”.
Pożyczki bez ryzyka, ale tylko dla wszystkich pracowników
Ważny fragment
Zaznaczamy jednak, iż potencjalne ryzyko w zakresie konieczności rozpoznania przychodu po stronie pracownika może powstać, gdy pracodawca udziela ze środków obrotowych preferencyjnych pożyczek wyjątkowo i tylko wybranym pracownikom.
W tej sytuacji organy podatkowe uznają, że w takim przypadku u pracowników powstaje przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zdaniem organów podatkowych przychód powstaje u „wybranych” pracowników bez względu na to, czy pracodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek czy też nie.
Podsumowując, udzielanie pracownikom przez Spółkę nieoprocentowanych lub niskooprocentowanych pożyczek, przy zachowaniu jednakowych zasad i warunków udzielania pożyczek określonych w regulaminie, nie powoduje u pracowników powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a w konsekwencji na pracodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.
AUTOR: Darya Lukouskaya
