Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Mediów nie trzeba wliczać do podstawy opodatkowania najmu
Na podstawie: sip.mf.gov.pl
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22.01.2016 r. nr ITPP1/4512-1077/15/BS
Gmina wynajmuje lokale na cele mieszkaniowe i pobiera z tego tytułu czynsz (zwolniony od VAT) oraz zaliczkę na centralne ogrzewanie (opodatkowaną wg stawki 23%). Zaliczka na centralne ogrzewanie jest rozliczana po zakończeniu sezonu grzewczego po kosztach rzeczywistych i obowiązuje cały kolejny rok (od lipca do czerwca). Zaliczka na centralne ogrzewanie nie jest refakturowana, ponieważ gmina jest jedynym dostawcą energii cieplnej do wynajmowanych lokali.
Zapytała organ podatkowy, czy prawidłowo obejmuje podatkiem VAT usługę centralnego ogrzewania.
Zdaniem organu wydającego interpretację postępowanie Gminy jest zasadne. Powołując się na orzecznictwo krajowe, jak i TSUE – w tym wyrok w sprawie C-42/14, stwierdzono, że każde świadczenie należy traktować odrębnie – najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości, co do zasady należy uważać za odrębne i niezależne świadczenia, które winno się oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku od wartości dodanej, chyba że elementy transakcji, które obejmują również ekonomiczne przesłanki zawarcia umowy, są ze sobą tak ścisłe związane że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomicznie, którego rozdzielnie miałoby charakter sztuczny.
Zatem organ podzielił pogląd, że świadczenie złożone będzie mieć miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można, bez popadania w sztuczność, rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia.
Podstawa opodatkowania przy nieodpłatnym przekazaniu
Na podstawie: orzeczenia.nsa.gov.pl
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21.01.2016 r. nr ITPP1/4512-1042/15/KM
Podatnik chciał wiedzieć, czy prawidłowo przyjął jako podstawę opodatkowania przy przekazaniu wybudowanego budynku mieszkalnego na cele własne, rownowartość wytworzenia przekazanego budynku w kwocie netto poniesionych na ten cel wydatków.
Wnioskodawca, z uwagi na sytuację rodzinną, podjął decyzję o przekazaniu na cele osobiste jednego z wzniesionych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej budynków mieszkalnych, pierwotnie tworzonym w celu dalszej odsprzedaży. Od materiałów budowlanych i usług wykorzystywanych na budowę obiektu Wnioskodawca obniżył podatek należny o podatek naliczony.
Organ podatkowy wydający interpretację uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe.
Wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w sytuacji przekazania towaru na cele osobiste podatnika, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wartość tego towaru ustalona jest na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów. Wobec tego jako podstawę opodatkowania Wnioskodawca winien przyjąć koszt wytworzenia budynku określony na dzień, w którym dojdzie do jego nieodpłatnego przekazania na cele osobiste.
Zarządzenie zabezpieczenia w postępowaniu prokuratora
Na podstawie: orzeczenia.nsa.gov.pl
Uchwała NSA z 17.12.2015 r. sygn. akt II GPS 1/15
NSA powziął wątpliwość czy do zlecenia urzędowi skarbowemu wykonania w trybie art. 195a Kodeksu karnego wykonawczego postanowienia prokuratora o zabezpieczeniu na majątku, wydanego na podstawie art. 293 § 1 Kodeks postępowania karnego, konieczne jest wydanie przez prokuratora zarządzenia zabezpieczenia o jakim stanowi art. 155a § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Skład 7 sędziów orzekł, że do takiego zlecenia konieczne jest wydanie przez prokuratora zarządzenia zabezpieczenia o jakim stanowi art. 155a § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a więc takiego dokumentu, jak przy zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych w trybie art. 33 Ordynacji podatkowej.
Skąd 7 sędziów ponownie wypowiedział się w zakresie kosztowego charakteru nagród i premii
Na podstawie: orzeczenia.nsa.gov.pl
Uchwała NSA z 1.02.2016 r. sygn. akt II FPS 5/15
NSA, w zwiazku ze skargą kasacyjną wniesioną na interpretację indywidualną, postanowieniem z 13.10.2015 r. zwrócił się o podjęcie rozstrzygnięcia czy w świetle art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 i art. 15 ust. 4g Ustawy CIT przekazane pracownikom wypłaty (bez składki ZUS płaconej przez pracodawcę) z podziału wyniku finansowego netto (dochodu po opodatkowaniu) w miesiącu ich wypłaty stanowią koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.
Sąd rozpoznający kasację miał wątpliwości w zakresie poglądu zawartego w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 22.06.2015 r., sygn. akt II FPS 3/15. Uważał, że konieczna jest dodatkowa wykładnia przepisów art. 7 ust. 2 art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 40 Ustawy CIT, bowiem rezultaty przeprowadzonej dotychczas wykładni wskazanych przepisów prawa podatkowego budzą poważne wątpliwości. Nie pozwalają one na jednoznaczne rozstrzygnięcie o braku zgodności z prawem wydanej przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wypłat z dochodu po opodatkowaniu.
Skład 7 sędziów orzekł, że w świetle wskazanych przepisów zasadnie jest twierdzenie, że wypłacane pracownikom nagrody i premie z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w tym podatku w miesiącu ich wypłaty.
Nowy podatek dla instytucji finansowych
Na podstawie: isap.sejm.gov.pl
Ustawa z 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych
W Dzienniku Ustaw z 2016 r. poz. 68 została opublikowana przedmiotowa ustawa, która obowiązuje już od 1 lutego br.
Przedmiotem opodatkowania zgodnie z przepisami tej ustawy są aktywa podatników:
1. banków krajowych,
2. oddziałów banków zagranicznych,
3. oddziałów instytucji kredytowych,
4. spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych,
5. krajowych zakładów ubezpieczeń,
6. krajowych zakładów reasekuracji,
7. oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji,
8. głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji,
9. instytucji pożyczkowych.
Podatek będzie rozliczany miesięcznie według stawki wynoszącej 0,0366% podstawy opodatkowania, przy czym podstawę opodatkowania określono jako nadwyżkę sumy wartości aktywów podatnika, wynikającą z zestawienia obrotów i sald w rozumieniu ustawy o rachunkowości ponad kwotę 4 mld (dla banków krajowych, oddziałów banków zagranicznych, oddziałów instytucji kredytowych, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych) albo 2 mld (dla krajowych zakładów ubezpieczeń, krajowych zakładów reasekuracji, oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji, głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji) albo 200 mln (dla instytucji pożyczkowych).
Nowy podatek nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.
Nadal trwają prace nad ograniczeniem optymalizacji podatkowych
Na podstawie: isap.sejm.gov.pl
Projekt z 27.01.2016 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw
Rząd zmierza jak najszybciej wprowadzić przepisy ograniczające unikanie opodatkowania.
Jeśli korzyść podatkowa przekroczy 100.000 zł i sposób działania był sztuczny (w celu uniknięcia opodatkowania), wówczas skutki podatkowe będą okreslane na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistniec, gdyby dokonano czynności odpowiedniej.
Regulacje w zakresie unikania opodatkowania mają dotyczyć czynności dokonanych po dniu wejścia w życie ustawy.
Równocześnie planowana jest zmiana w Ustawie VAT poprzez zdefiniowanie „nadużycia prawa” i w konsekwencji wprowadzenie zasady, iż w przypadku wystąpienia takiego nadużycia, skutki podatkowe byłyby oceniane z pominięciem takich czynności.
Nierozstrzygnięte zasady podatku od handlu
Na podstawie: mf.gov.pl
Projekt ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej
Nadal warzą się losy podatku, jaki miałyby uiszczać podmioty zajmujące się handlem detalicznym. W poniedziałek 25 stycznia br. projekt przygotowany w Ministerstwie Finansów przesłano do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Projekt, ze względu na wagę sprawy, został skierowany do uzgodnień międzyresortowych.
Najbardziej aktualne założenia projektu ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej:
– podatek od sprzedaży detalicznej będzie obowiązywał sieci handlowe oraz sprzedawców detalicznych, przedsiębiorstwa zostaną objęte podatkiem po przekroczeniu przychodów 1,5 mln zł miesięcznie,
– podstawowa stawka to 0,7% do poziomu 300 mln zł miesięcznie i 1,3% powyżej tego pułapu,
– proponowana stawka na dni weekendu (sobota, niedziela) wynosi 1,3% do kwoty 300 mln zł miesięcznie i 1,9% powyżej tego poziomu,
– spodziewane dochody budżetu państwa z tytułu nowej daniny to około 2 miliardy złotych w perspektywie 2016 roku,
– ustawa wejdzie w życie w ciągu 14 dni od ogłoszenia.
Zapłata gotówką będzie znacznie ograniczona
Na podstawie: legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12281453
Projekt zmian w CIT i PIT oraz w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej
MF przedstawiło projekt zmian mających na celu znacząco obniżenie kwoty po przekroczeniu której, transakcje pomiędzy przedsiębiorcami winny być dokonywane za pośrednictwem rachunku bankowego.
Obecnie limit wynosi 15.000 euro, natomiast według projektu ma być to kwota 15.000 zł.
Jeśli płatności gotówkowe przekroczą limit, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
