Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Dla niepodlegania podatkowi istotna data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 6 lutego 2017 r., sygn. DD2.8201.3.2017.KBF
Minister Finansów wydał interpretację ogólną w przedmiocie określenia momentu nabycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c Ustawy PIT (nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów). Zgodnie z Ustawą PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie ww. nieruchomości lub praw, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.
Minister potwierdził, że zbycie po upływie pięcioletniego okresu po nabyciu, o którym mowa w tych przepisach, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Ustawa PIT nie precyzuje jednak pojęcia „nabycia”. Powstaje więc wątpliwość, czy w przypadku nabycia po śmierci małżonka własności całej nieruchomości/prawa uprzednio objętych wspólnością majątkową za termin „nabycia” rozumieć należy termin nabycia do majątku wspólnego, czy do majątku „indywidualnego” podatnika po śmierci małżonka.
Powołując się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17, Minister orzekł na korzyść podatników. Stwierdził, że „jeżeli zbycie nieruchomości nastąpiło po śmierci jednego z małżonków, a nieruchomość nabyta została do majątku objętego wspólnością majątkową, to pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków”.
Ceny transferowe: dokumentacja dla spółek osobowych i PGK
http://www.sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/interpelacje
Odpowiedzi Ministra Finansów na interpelacje poselskie z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. DCT.054.1.2018 i DCT.054.3.2018
W odpowiedzi na interpelacje poselskie (nr 18590 i 18591) Minister Finansów wyjaśnił dwa istotne zagadnienia odnośnie dokumentacji podatkowej cen transferowych (art. 9a Ustawy CIT).
Pierwsza z odpowiedzi (sygn. DCT.054.1.2018) dotyczyła ustalenia, czy w przypadku spółki niebędącej podatnikiem CIT (np. spółki osobowej) okresem, który powinien być podstawą do określenia progów w zakresie sporządzenia dokumentacji, jest rok obrotowy tej spółki. Minister Finansów potwierdził to stanowisko, wyjaśniając, że przepisy określające progi do sporządzenia dokumentacji odnoszą się do roku obrotowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
Wyjaśnienie otrzymały także Podatkowe Grupy Kapitałowe (PGK). W odpowiedzi o sygn. DCT.054.3.2018 wyjaśniono, że do sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych po przekroczeniu progów zobowiązani są „podatnicy”. Istotą PGK jest natomiast to, że to grupa (nie poszczególne spółki wchodzące w jej skład) stanowią podatnika. Minister wywnioskował z tego, że „określając progi dotyczące sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych […] punktem odniesienia powinien być PGK jako podatnik, a nie poszczególne spółki należące do PGK”.
Rozliczenie z małżonkiem nie pomniejszy odliczenia podatku w uldze abolicyjnej
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 listopada 2017 r., sygn. 1061-IPTPB2.4511.286.2016.7.KR
W zeznaniu podatkowym za 2014 r. Wnioskodawca rozliczył się z podatku dochodowego od osób fizycznych wspólnie z małżonką. Uzyskał on dochody zarówno w Polsce, jak i w Korei Południowej, przy czym jego małżonka nie uzyskała w trakcie roku podatkowego żadnego dochodu. W celu skorzystania z tzw. ulgi abolicyjnej obliczył ją jako różnicę między podatkiem od łącznych dochodów małżonków obliczonym metodą odliczenia proporcjonalnego a podatkiem od łącznych dochodów z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją. Wnioskodawca uznał, iż w celu obliczenia kwoty ulgi abolicyjnej (art. 27g Ustawy PIT) nie powinno się stosować przepisów o wspólnym rozliczeniu małżonków.
Pierwotnie wydana interpretacja była dla wnioskodawcy niekorzystna. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 17 maja 2017 r. (sygn. akt I SA/Gl 1290/16), uchylił ją jednak.
Wskutek ponownego rozpatrzenia sprawy organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. W ślad za sądem stwierdził, iż ustawodawca wyraźnie przewidział, że to podatnik (a nie małżonkowie) odlicza od „swojego” zobowiązania w PIT kwotę proporcjonalnie obliczonego podatku zapłaconego za granicą. Tym samym, to podatnik uprawniony do ulgi abolicyjnej musi samodzielnie obliczyć podatek, a następnie ustalić wartość odliczanego proporcjonalnie podatku. Dopiero tak obliczona kwota podlega następnie odliczeniu od wspólnego podatku małżonków.
Badania potwierdzające predyspozycje do zawodu bez zwolnienia z VAT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I FSK 866/16
Podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w celu uzyskania potwierdzenia stanowiska, iż badania mające charakter wstępny, okresowy lub kontrolny przeprowadzane w ramach medycyny pracy oraz badania przeznaczone dla osób aspirujących do wykonywania określonych zawodów (np. uprawnienia do kierowania pojazdem) czy też uzyskania określonych uprawnień (np. licencja detektywa) podlegają zwolnieniu VAT z art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19a Ustawy VAT.
Organ podatkowy uznał to stanowisko za prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dla świadczonych usług medycyny pracy, polegających na wykonaniu badań wstępnych, okresowych i kontrolnych i nieprawidłowe w pozostałej części. Argumentował, że „głównym celem tych usług jest wydanie zaświadczenia o stanie zdrowia, które jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby”.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 2 czerwca 2015 r,, sygn. akt I SA/Gd 890/15 uznał prawidłowość tego stanowiska i stwierdził, że badania mające na celu kwalifikację przydatności do wykonywania określonych zawodów nie mają charakteru profilaktycznego i nie korzystają ze zwolnienia. Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał ten wyrok w mocy. Tym samym potwierdził linię orzeczniczą, zgodnie z którą badania lekarskie, które nie służą zachowaniu lub ochronie zdrowia i nie są badaniami pracowniczymi, nie mogą korzystać ze zwolnień VAT.
Pomoc imigracyjna i podatkowa przychodem pracownika z nieodpłatnych świadczeń
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.402.2017.1.JK3
Wnioskodawca będący polską spółką należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej z racji pracowniczych transferów odbywających się między podmiotami wchodzącymi w skład grupy zobowiązany był do zagwarantowania prawidłowej organizacji pracy pracownikowi oddelegowanemu, co obejmowało m.in. świadczenia w postaci wsparcia imigracyjnego oraz doradztwa podatkowego. Spółka powzięła wątpliwość, czy zapewnienie tych świadczeń generuje po stronie pracowników przychód w rozumieniu art. 12 ust 1 Ustawy PIT i tym samym nakłada na nią obowiązki płatnika, tj. pobierania i wpłacania zaliczek na podatek.
Organ stwierdził, iż powyższe świadczenia należy zakwalifikować do nieodpłatnych świadczeń stanowiących przychód pracownika. Powołał się w swojej argumentacji na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. Zauważył, że „oferowane przez pracodawcę nieodpłatne świadczenia nie mają związku z prawidłową organizacją pracy ustalaną przez pracodawcę dla pracownika. Świadczenia te mają na celu zadośćuczynienie wymogom formalno-prawnym związanym z podjęciem przez cudzoziemca pracy w Polsce oraz prawidłowym wypełnianiu przez niego obowiązków podatkowych, które nie mają bezpośredniego związku ze świadczeniem pracy”.
Tym samym uznał, że skorzystanie przez pracownika z oferowanych świadczeń następować będzie za zgodą pracownika, będzie spełnione w jego interesie, a także przyniesie pracownikowi wymierną oraz przypisaną indywidualnie korzyść. Świadczenia takie spełniają więc wszystkie przesłanki niezbędne dla uznania ich za stanowiące przychód pracownika.
Przedawnienie zobowiązania z pożyczki generuje przychód z innych źródeł
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r., sygn. 0113-KDIPT3.4011.173.2017.3.MH
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r (sygn. 0113-KDIPT3.4011.173.2017.3.MH), stwierdzono, że „gdy dochodzi do przedawnienia zobowiązania kredytobiorcy, kredytobiorca – w dacie przedawnienia – osiąga przychód z innych źródeł w wysokości przedawnionego zobowiązania (składającego się z należności głównej oraz odsetek umownych wymagalnych na dzień przedawnienia)”. W konsekwencji dłużnik, który uniknie zapłaty zobowiązania wskutek przedawnienia, jest zobowiązany do zapłaty podatku.
We wcześniejszych interpretacjach indywidualnych, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2016 r. (sygn. ITPB2/4511-357/16/TJ) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2015 r. (sygn. IPPB4/ 4511-765/15-2/MP) wskazywano na nietrwałość powstałego wskutek przedawnienia przysporzenia majątkowego i tym samym niemożność powstania przychodu. Najnowsza interpretacja jest jednak przykładem zajęcia przeciwnego stanowiska.
Ostatnie wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych, np. w Poznaniu (z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Po 965/17), w Białymstoku (z dnia 12 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 1206/17) oraz w Gliwicach (z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 834/17) przychylają się do tezy, iż z chwilą przedawnienia zobowiązania dłużnik uzyskuje przychód i tym samym musi zapłacić podatek.
Produkcja z półfabrykatów zakupionych poza SSE bez zwolnienia z podatku
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.337.2017.2.ANK
O interpretację wnioskowała Spółka zajmująca się produkcją muf (elementów łączących m. in. rury) dla branży ciepłowniczej. Spółka wskazała, że do produkcji używała gotowych rur kupowanych poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej (SSE). W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość, czy dochód uzyskany z produkcji i sprzedaży muf wytworzonych przy użyciu rur zakupionych poza obszarem SSE korzysta w całości ze zwolnienia z CIT.
Organ stwierdził, że „dochód uzyskany ze sprzedaży muf wyprodukowanych z udziałem półfabrykatów (rur) odpowiadający fazie produkcji realizowanej przez podmiot zewnętrzny winien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu strefowemu”. W interpretacji wskazano, że bez szkody dla ulgi podatkowej poza SSE może być prowadzona wyłącznie działalność pomocnicza, rozumiana jako „działalność umożliwiająca lub ułatwiająca prowadzenie procesów podstawowych (zakup energii, narzędzi, oprzyrządowania etc.)”.
W konsekwencji organ uznał, iż nabywanie od podmiotu zewnętrznego, poza terenem SSE, komponentu (półfabrykatu) w postaci rur służących do wytwarzania produktów podatnika stanowi podstawową działalność nakierowaną na wytworzenie produktu. Dochody z takiej działalności nie podlegają więc zwolnieniu.
