Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Kwestionowanie zobowiązania przez dłużnika przesądza o uprawdopodobnieniu nieściągalności
Na podstawie: www.sip.mf.gov.pl
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 sierpnia 2015 roku, nr IPTPB3/4510-202/15-3PM
Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej działająca w branży doradczej (dalej: Spółka). W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca uwzględnił to, że kontrahentom Spółki zdarza się nie regulować w terminie należności, które wcześniej zostały przez Spółkę zarachowane jako przychody należne. W przypadku, gdy po wezwaniu do zapłaty usługobiorcy dalej nie uiszczają płatności, Spółka wnosi przeciw nim pozwy do sądów. W trakcie postępowań sądowych, pozwani wykorzystują przysługujące im uprawnienia procesowe, co skutkuje przedłużaniem postępowań. Dłużnicy często wnoszą apelacje od wyroków w pierwszej instancji korzystnych dla Spółki.
W wyniku powyższych zdarzeń, Spółka dokonuje odpisów aktualizujących wartość wierzytelności, zgodnie z art. 35b ust. 1 pkt 3 ustawy o rachunkowości, które dotychczas nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Pytanie podatnika dotyczyło tego, czy w okolicznościach nakreślonych w opisie stanu faktycznego odpisy aktualizujące mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Wnioskodawca stwierdził, że zachowanie dłużników opisane we wniosku świadczy o tym, iż nie mają oni zamiaru spłaty zobowiązań. Wnioskodawca przypomniał, że aby zaliczyć odpisy aktualizujące do kosztów uzyskania przychodu, konieczne jest uprzednie zaliczenie wierzytelności do przychodów należnych, uprawdopodobnienie nieściągalności oraz dokonywanie odpisów zgodnie z ustawą o rachunkowości. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie powyższe kryteria.
Odnosząc się do wymogu nieściągalności Wnioskodawca stwierdził, że skoro dłużnik nie płaci dobrowolnie, co więcej, kwestionuje płatność przed sądem, to nieściągalność należy uznać za uprawdopodobnioną. Jedną z przesłanek uznania nieściągalności wierzytelności, wymienionych w art. 16 ust. 2a pkt 1, Ustawy CIT jest kwestionowanie wierzytelności przez dłużnika na drodze powództwa sądowego. Wnioskodawca podkreślił, że powyższy katalog ma charakter otwarty.
Na tej podstawie Wnioskodawca stwierdził, że zachowanie braku dobrowolnej płatności oraz kwestionowanie wniesionego powództwa przez dłużnika są wystarczające do uznania wierzytelności za nieściągalną. W rezultacie odpisy aktualizujące mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w całości i odstąpił od uzasadnienia.
Istnienie call-center w Polsce przesądza o stałym miejscu prowadzenia działalności na gruncie VAT
Na podstawie: www.sip.mf.gov.pl
W przypadku gdy spółka z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej trwale wynajmuje w Polsce biuro, zatrudnia pracowników oraz dokonuje istotnych czynności związanych ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT przez centralę, przesądza to istnieniu stałego miejsca prowadzenia działalności
Sprawa dotyczyła brytyjskiej spółki holdingowej działającej w branży turystycznej. Przedmiotem jej działalności jest sprzedaż pakietów wakacyjnych oraz organizacja zakwaterowania dla firm turystycznych. Spółka nie posiada w Polsce oddziału ani przedstawicielstwa, niemniej jednak wynajmuje biuro i zatrudnia ok. 100 pracowników. Polskie biuro świadczy usługi wsparcia typu call-center, obsługi odwołanych lotów oraz przetwarzania danych.
W związku z działalnością polskiego biura Spółka nabywa szereg usług i towarów związanych bezpośrednio z jego funkcjonowaniem (najem, sprzątanie biura, media, materiały biurowe, etc.). Pojawiły się wątpliwości na jakich zasadach Spółka powinna odzyskać podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych otrzymanych od polskich kontrahentów. Kluczowe stało się prawidłowe określenie, czy Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, czy może jednak miejsca takiego nie ma, co skutkowałoby możliwością odzyskania VAT poprzez złożenie stosownego wniosku w państwie siedziby.
W interpretacji z dnia 29 lipca 2015 r. (nr IPPP3/4512-436/15-2/JF) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że obecność Spółki na terenie Polski ma charakter stały i jest istotną częścią prowadzonej działalności gospodarczej. W rezultacie, wypełnione jest kryterium stałości prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium kraju o której mowa w art. 11 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011, a Spółka jest uprawniona do ubiegania się o zwrot podatku wynikającego z faktur zakupowych dopiero po uprzednim zarejestrowaniu się na potrzeby VAT w Polsce.