Zgodnie z zasadą ogólną emerytury opodatkowane są w kraju rezydencji osoby otrzymującej. Celem wprowadzenia takiej zasady jest z jednej strony wygoda podatnika, dla którego rozliczanie się z zagranicznymi administracjami podatkowymi mogłoby być uciążliwe.
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.
Zgodnie z zasadą ogólną emerytury opodatkowane są w kraju rezydencji osoby otrzymującej. Celem wprowadzenia takiej zasady jest z jednej strony wygoda podatnika, dla którego rozliczanie się z zagranicznymi administracjami podatkowymi mogłoby być uciążliwe. Z drugiej strony państwo rezydencji dysponuje większą wiedzą o pozostałych dochodach emeryta oraz jego sytuacji życiowej (konieczność ponoszenia wydatków np. medycznych, członkowie rodziny na utrzymaniu), w związku z czym może zastosować wobec niego odpowiednie ulgi podatkowe. Warto zatem aby przed podjęciem decyzji o zmianie rezydencji podatkowej, emeryci przeanalizowali również konsekwencje w zakresie opodatkowania dochodów.
Należy tu wskazać, że niektóre umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają inne regulacje, niż zawarte w MK OECD. Przykładowo art. 18 umowy zawartej między Polską a Szwecją stanowi:
Emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.
Zatem dyspozycja art. 18 umowy między Polską a Szwecją jest odmienna – dochody z tytułu emerytury otrzymywane przez polskiego rezydenta ze Szwecji są opodatkowane w Szwecji, a następnie w Polsce, przy zastosowaniu odpowiednich metodyk unikania podwójnego opodatkowania zawartych w art. 22 umowy (najczęściej zgodnie z metodą wyłączenia z progresją lub odliczenia proporcjonalnego). Takie przepisy wprowadzają najczęściej te państwa, które pozwalają na odliczanie od dochodu składek emerytalnych, w okresie aktywności zawodowej pracowników. Prawo do odliczenia składek ma zachęcić pracowników do przekazywania składek, z których później wypłacane będą emerytury. Takie państwa, w okresie kiedy wypłacane są emerytury, chcą je opodatkować, aby w ten sposób zrekompensować fakt, że wcześniej pozwalały na odliczenie składek od dochodu, a zatem pomniejszały wpływy podatkowe. Nie zgadzają się one również na wprowadzenie w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania regulacji, zgodnie z którą państwo źródła nie pobiera podatku u źródła od wypłacanych emerytur z ich terytorium.
Inną formułą stosowaną w regulacjach dotyczących emerytur jest ta, którą zastosowano w umowie między Polską a Holandią.
Sprawdź Tax Compliance Grant Thornton