WSA w Bydgoszczy, w wyroku z 5.04.2016 r. sygn. akt I SA/Bd 60/16, nie zgodził się z organami podatkowymi, iż te zasadnie odmówiły uchylenia decyzji ostatecznej w postępowaniu wznowieniowym, dokonując jedynie arbitralnego rozstrzygnięcia. Zaznaczył, że postępowanie dowodowe w sprawach podatkowych ma na celu ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego w kontekście określonej normy materialnego prawa podatkowego i nie zmienia tego okoliczność, że w sprawie ma zastosowanie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, gdyż stosownie do niego, w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję.
Nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody są istotne dla sprawy wtedy, gdy można stwierdzić, że gdyby były znane organowi orzekającemu, to miałyby wpływ na odmienne rozstrzygnięcie sprawy. Aby została spełniona ta podstawa wznowienia postępowania, ujawnione okoliczności faktyczne muszą mieć istotne znaczenie dla sprawy, charakteryzować się przymiotem nowości, istnieć w dniu wydania decyzji ostatecznej i być nieznane organowi wydającemu tę decyzję (nie chodzi o odmienną ocenę dowodów znanych organowi). Niemniej, aby takiej oceny dokonać, trzeba ustalić i przeanalizować cały materiał dowodowy. Organy podatkowe są zatem obowiązane do rozpatrzenia szczegółowo treści nowych dowodów i ustosunkowania się do różnic w zebranych w pierwotnym postępowaniu podatkowym oraz – w realiach niniejszej sprawy – postępowaniu dochodzeniowym, którego ustalenia dotyczyły okoliczności mających miejsce przed wydaniem ostatecznej decyzji podatkowej, stanowiącej przedmiot obecnego postępowania wznowieniowego.
WSA stwierdził, że właściwie jedynym uzasadnieniem odmowy uznania racji wnioskującego o wznowienie postępowania i zmianę decyzji ostatecznej, było proste zaprzeczenie, że postanowienie w sprawie karnej nie jest ani nowym dokumentem, ani nową okolicznością. To arbitralne stwierdzenie nie może być uznane za wystarczające, gdyż uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa.
W ocenie WSA, prawidłowo dokonane ustalenia powinny objąć materiał zgromadzony w dochodzeniu prowadzonym przez wydział do walki z przestępczością. Niepodjęcie takiej próby przez organ odwoławczy oznacza, że materiał zebrany w sprawie wydania zaskarżonej decyzji należało uznać za niezupełny i w konsekwencji oceniony dowolnie.
AUTOR: Dorota Borkowska-Chojnacka, Doradca, Bieżące doradztwo podatkowe
Niniejsza publikacja została sporządzona z najwyższą starannością, jednak niektóre informacje zostały podane w formie skróconej. W związku z tym artykuły i komentarze zawarte w „Newsletterze” mają charakter poglądowy, a zawarte w nich informacje nie powinny zastąpić szczegółowej analizy zagadnienia. Wobec powyższego Grant Thornton nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek straty powstałe w wyniku czynności podjętych lub zaniechanych na podstawie niniejszej publikacji. Jeżeli są Państwo zainteresowani dokładniejszym omówieniem niektórych kwestii poruszonych w bieżącym numerze „Newslettera”, zachęcamy do kontaktu i nawiązania współpracy. Wszelkie uwagi i sugestie prosimy kierować na adres jacek.kowalczyk@pl.gt.com.
Audyt – Podatki – Outsourcing – Konsulting
Member of Grant Thornton International Ltd
