Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Dobrowolne odejście z pracy nie uchroni przed PIT
http://sip.mf.gov.pl/ Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. DD3.8201.1.2016.MCA
Minister Finansów rozwiał wątpliwości w przedmiocie opodatkowania przychodu z tytułu skorzystania z programu dobrowolnych odejść. Stwierdził, że nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku z tytułu odszkodowań otrzymanych od pracodawcy. Konsekwencją jest opodatkowanie świadczenia PIT.
Niektóre organy uznawały, że znajduje zastosowanie zwolnienie z PIT, któremu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT podlegają m. in. otrzymane przez pracownika od pracodawcy odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów stanowiących źródło prawa w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zmianami). Tak uznano np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 września 2015 r., sygn. IBPB-2-1/4511-210/15/MD, w której organ stwierdził, że świadczenie ma charakter odszkodowania. Zwolnienie znajduje więc zastosowanie.
Orzekano również odmiennie- w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. IPPB4/4511-502/16-2/MS2, stwierdzono, że nie może być mowy o zadośćuczynieniu ani odszkodowaniu. Organ w uzasadnieniu stwierdził, że pracownik dobrowolnie przystępuje do programu, rozwiązanie umowy o pracę następuje w drodze porozumienia stron. Pracownik otrzymuje dodatkowe świadczenie ponad to, które przewiduje prawo. Nie można więc mówić o uszczerbku w majątku pracownika i odszkodowawczym charakterze świadczenia.
Podobne stanowisko zajął Minister Finansów. W interpretacji ogólnej zwrócił uwagę, że odejścia dobrowolne są alternatywą dla przepisów ustawy o zwolnieniach grupowych. Wyłączna inicjatywa rozwiązania stosunku pracy należy do pracownika i pracodawca nie ma możliwości „przymuszenia” konkretnych osób (grup pracowników) do rezygnacji z zatrudnienia. Stwierdził, że skoro „pracownik przystępuje z własnej woli oraz otrzymuje dodatkowe świadczenia pieniężne nie mamy do czynienia z popełnieniem przez pracodawcę czynu niedozwolonego lub z niewykonaniem lub z nienależytym wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania przez pracodawcę. Tym samym świadczenia otrzymywane przez pracownika w ramach PDO nie mogą zostać uznane za odszkodowanie”.
W konsekwencji świadczenia, jako niepodlegające zwolnieniu, podlegają opodatkowaniu PIT.
Społeczna odpowiedzialność biznesu nie zawsze z prawem do odliczenia VAT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 326/16
WSA nie doszukał się w wydatkach na działania CSR (społeczna odpowiedzialność biznesu) związku z czynnościami opodatkowanymi VAT. Konsekwencja jest poważna – brak prawa do odliczenia podatku.
Sprawa dotyczyła spółki realizującej dużą inwestycję budowlaną. Spółka w strategii biznesowej, w związku z budową terminalu do odbioru i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, zaplanowała szereg działań o charakterze edukacyjnym, społecznym i kulturalnym. Uznała, że inwestycja, w tak znacznym stopniu wpływająca na lokalną społeczność, bez działań o takim charakterze się nie obejdzie.
Prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z wydatkami na takie działania organy już potwierdzały. W interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 maja 2016 r., sygn. IBPP1/4512-81/16/DK, potwierdzono prawo podatnika do odliczenia VAT naliczonego w związku z bezpłatnym udostępnieniem jednostkom ochotniczej straży pożarnej strojów sportowych z logo spółki dla celów organizacji akcji mających propagować świadomość zagrożenia pożarowego. Organ w uzasadnieniu stwierdził, że działania CSR „stanowią istotny czynnik prowadzenia promocji własnej marki Wnioskodawcy oraz pozyskiwania zaufania kontrahentów oraz klientów. Rozpoznawalność i identyfikacja Wnioskodawcy jako inicjatora kampanii z zakresu CSR służy ponadto zwiększeniu przewagi konkurencyjnej co wpływa na osiągane przychody, a w tym na sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT Wnioskodawcy”.
W omawianej sprawie organ, a za nim sąd, stwierdziły inaczej. W interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Spółki stwierdzono, że brak jest związku pomiędzy działaniami CSR a sprzedażą opodatkowaną. WSA w Szczecinie podzielił stanowisko organu. Sąd stwierdził, że nie każdy rodzaj działalności opodatkowanej przejawia taki związek z działaniami CSR, że można dostrzec powiązanie pomiędzy sprzedażą opodatkowaną, a budowaniem pozytywnych relacji w ramach CSR.
Produkty w zestawach promocyjnych mogą być z różnymi stawkami VAT
http://orzeczenia.nsa.gov.pl Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 166/16
Sąd wydał korzystny dla podatnika wyrok dotyczący opodatkowania VAT zestawów promocyjnych w gastronomii. Uznał, że dla produktów, dla których zastosowanie znajduje stawka obniżona, ma ona zastosowanie również wtedy, gdy sprzedawane są w zestawie.
Do sporu sądowego doprowadziło wydanie w imieniu Ministra Finansów negatywnej dla podatnika interpretacji indywidualnej. Podatnik będący przedsiębiorcą działającym w branży gastronomicznej zapytał o konsekwencje sprzedaży zestawów promocyjnych na gruncie VAT. Jednym z elementów zestawu miał być alkohol opodatkowany stawką podstawową (23%) VAT. Razem z nim w skład zestawu miała wchodzić przekąska opodatkowana stawką obniżoną. Podatnik stanął na stanowisku, że sprzedaż w zestawie nie wpływa na prawo do opodatkowania przekąski stawką obniżoną.
Organ wydający interpretację indywidualną stwierdził inaczej. Stanowisko podatnika uznał za nieprawidłowe i stwierdził, że cały zestaw powinien zostać opodatkowany stawką podstawową (23%). W uzasadnieniu wskazano, że celem podejmowanych przez podatnika działań jest z jednej strony pozostawienie bez zmian podstawy opodatkowania towarów opodatkowanych stawką niższą, zaś z drugiej strony – zmniejszenie podstawy opodatkowania towarów opodatkowanych stawką wyższą. Tym samym podatnik zaniża podstawę opodatkowania.
Sąd nie podzielił stanowiska organu. Uznał, że celem podatnika nie jest zaniżenie podstawy opodatkowania, ale zwiększenie sprzedaży. W uzasadnieniu podkreślono, że „organ nie jest powołany do tego by hipotetycznie rozważać czym będzie kierował się konsument kupując zestaw promocyjny”. Tym samym, zdaniem WSA, stwierdzenie o zaniżeniu podstawy opodatkowania, jako o celu podejmowanych działań, pozbawione było podstaw. Podatnik ma więc prawo do opodatkowania towarów opodatkowanych stawką obniżoną tą właśnie stawką.
Wyrok pozostaje nieprawomocny
Wymiana zużytych części może być remontem
http://sip.mf.gov.pl/ Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn.
IBPB-1-2/4510-215/16/AP
Wymiana elementów na nowocześniejsze również może być kwalifikowana jako remont. Wydatki można zaliczyć do kosztów na bieżąco.
Różnica pomiędzy potraktowaniem prac budowlanych jako remontu lub ulepszenia środka trwałego jest subtelna. Stanowisko organów podatkowych i sądów jest jednak relatywnie jednolite: remont ma na celu podtrzymanie lub odtworzenie wartości użytkowej środków trwałych. Ulepszenie środka trwałego zmierza natomiast do zmiany jego wykorzystania w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych. Zmianie ulega więc charakter lub funkcja środka trwałego.
W opisie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną podatnik wskazał, że jednym z jego zadań są remonty będących w posiadaniu przedsiębiorstwa środków trwałych w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Planował przeprowadzenie prac polegających m.in. na wprowadzeniu do istniejących rur nowych, o odrobinę niższej średnicy, lub odwrotnie – umieszczeniu na zewnątrz rur istniejących nowych, o średnicy większej, wzmacniających konstrukcję i wydłużających czas użytkowania. Miało to pozwolić na prowadzenie prac bez wykopów. Powziął wątpliwość, czy prace o takim charakterze nie wykraczają poza pojęcie remontu. Pomimo pozostawienia dotychczasowej instalacji i braku zmiany sposobu jej wykorzystania zakres prac obejmował zastosowanie nowoczesnych materiałów i pewne zmiany w przepustowości.
Organ rozwiał jednak wątpliwości podatnika. W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej stwierdził, że „w opisanej sytuacji bez wątpienia sieci nie ulegają przebudowie, nie ulegają rozbudowie, nie zmienia się ich przeznaczenie, ani wartość użytkowa z uwagi na inne zastosowanie. Nakłady na odnowienie odcinków sieci nie mieszczą się również w pojęciu rekonstrukcji, ponieważ mają na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego elementów rurociągu nie zmieniając przy tym jego charakteru i funkcji. Prace spełniają wymóg głównej przesłanki remontu, czyli są prowadzone w bezpośrednim związku z dotychczasowym zużyciem środka trwałego w trakcie jego eksploatacji”.
W konsekwencji podatnik będzie mógł zaliczyć wydatki na przeprowadzane prace w dacie poniesienia. Negatywna odpowiedź oznaczałaby dla podatnika zwiększenie wartości początkowej środka trwałego i odnoszenie wydatków w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.
Nierówny dział spadku bez obowiązku podatkowego
http://orzeczenia.nsa.gov.pl Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1575/14
NSA zgodził się z podatniczką, która twierdziła, że z uwagi na większy niż należny z mocy prawa udział w masie spadkowej nie osiąga przychodu na gruncie Ustawy PIT. Fiskus był wcześniej innego zdania.
Podatniczka jako spadkobierczyni spadku w częściach równych porozumiała się z pozostałymi spadkobiercami. Na mocy zawartej przed sądem ugody o dział spadku miała nabyć własność nieruchomości, której wartość przekraczała jej dział spadkowy. Złożyła wniosek o interpretację indywidualną, w którym stanęła na stanowisku, że nie dochodzi do uzyskania przychodu z „innych nieodpłatnych świadczeń”, o którym mowa w art. 11 Ustawy PIT.
Organ wydający interpretację nie zgodził się z tym stanowiskiem. W uzasadnieniu stwierdził, że w przedstawionej sytuacji wartość nieruchomości otrzymanej przez podatniczkę w wyniku działu spadku przekroczy wartość uprzednio posiadanego udziału w spadku, a zatem nastąpi powiększenie jej majątku. Jednocześnie zakwalifikował przysporzenie jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy PIT.
Zarówno na poziomie WSA, jak i NSA sądy przyznały jednak rację podatniczce. NSA w uzasadnieniu przyznał, że „w rzeczywistości dochodzi do swoistego „wzbogacenia” spadkobiercy (przyrostu jego mienia) o wartość stanowiącą nadwyżkę ponad jego udział spadkowy”. Jednocześnie uznał jednak, że przysporzenie takie nie jest przedmiotem regulacji Ustawy PIT. Sąd stwierdził, że nie jest to świadczenie w naturze, gdyż między spadkobiercami nie dochodzi do żadnych świadczeń- nie nabyli własności spadku przed zawarciem ugody. Stwierdził ponadto, że pozostałym spadkobiercom, w razie nierównego działu spadku, przysługuje roszczenie pieniężne o wyrównanie działu i rezygnacja z jego egzekwowania w drodze ugody tego nie zmienia. W konsekwencji obowiązek na gruncie Ustawy PIT nie powstanie.
Od lipca istotne zmiany: JPK, pełnomocnictwo ogólne, klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania
http://dziennikustaw.gov.pl/
W tym miesiącu zbiega się wejście w życie kilku istotnych zmian prawa podatkowego. Niektóre mogą ułatwić życie podatnikom. Inne wprost przeciwnie. Wszystkie akty prawne zostały już opublikowane.
Od dnia 1 lipca 2016 r. podatnicy nie będący mikro-, małymi ani średnimi przedsiębiorcami są zobowiązani do przesyłania ewidencji VAT w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego. Obowiązek objął więc już przedsiębiorców, którzy w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniali więcej niż 250 pracowników lub roczny obrót wyniósł co najmniej 50 mln EUR lub suma aktywów bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyła równowartości w złotych 43 mln EUR. Ewidencje w formie JPK należy przekazywać co miesiąc, natomiast księgi podatkowe (ich części, dowody księgowe) na żądanie organu podatkowego w związku z prowadzoną kontrolą podatkową, postępowaniem kontrolnym, postępowaniem podatkowym, czy też w związku z kontrolą krzyżową.
Również od 1 lipca możliwe jest udzielenie pełnomocnictwa ogólnego. Obejmuje ono swym zakresem wszystkie sprawy podatkowe oraz inne sprawy należące do właściwości organów podatkowych i kontroli skarbowej za wyjątkiem umocowania do podpisywania deklaracji. Pełnomocnictwo zgłasza, zmienia lub odwołuje mocodawca wyłącznie na druku określonym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 2016 r. w sprawie wzoru pełnomocnictwa ogólnego i wzoru zawiadomienia o zmianie, odwołaniu lub wypowiedzeniu tego pełnomocnictwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 916), wyłącznie drogą elektroniczną. Adwokat, radca prawny i doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie i dokonać stosownego przekazania.
Nieco później, bo od dnia 15 lipca 2016 r., obowiązywać będzie klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania. Celem jej wprowadzenia ma być uniemożliwienie stosowania konstrukcji prawnych zgodnych z literalnym brzmieniem przepisów, ale podejmowanych w celu osiągnięcia korzyści podatkowej. W razie stwierdzenia, że dana czynność podatnika została podjęta właśnie w takim celu, organy podatkowe dokonają oceny skutków podatkowych przedmiotowej czynności tak, aby wyeliminować płynące z nich korzyści podatkowe. Klauzula znajduje zastosowanie, jeżeli korzyść podatkowa przekracza 100 000 PLN. Kontrowersje budzi przepis przejściowy, zgodnie z którym klauzula ma zastosowanie „do korzyści podatkowej uzyskanej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy”.
