WSA w Warszawie wydał wyrok, w którym zanegował dotychczasowe podejście organów podatkowych nakazujące liczenie upływu terminu płatności wszystkich rat od tego samego momentu, tj. od daty zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu, a nie od rzeczywistego terminu płatności danej raty, ustalonego w umowach zawartych między stronami.
Takie stanowisko organów skutkowało koniecznością korekty kosztów uzyskania przychodów zanim jeszcze upłynął termin płatności poszczególnych rat.
Zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) – kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. Z dalszego brzmienia przepisów wynika, że powyższa zasada ma zastosowanie, gdy termin płatności jest nie dłuższy niż 60 dni.
Analizując wskazaną powyżej zasadę korekty kosztów, trzeba więc postawić tezę, że jeżeli podatnik uznał kwotę z faktury za koszt uzyskania przychodu, pomimo niedokonania całości zapłaty za fakturę, ze względu rozłożenia płatności na raty, wówczas nie ma obowiązku korekty kosztów uzyskania przychodów. Korekty takiej musiałby dokonać w przypadku, gdy terminy płatności poszczególnych rat są krótsze niż 60 dni, jeżeli spóźniłby się z zapłatą raty dłużej niż 30 dni od daty jej płatności. Brak zwłoki w zapłacie lub przekroczenie zapłaty do 30 dni nie powodowałoby natomiast korekty kosztów uzyskania przychodów. Taką tezę potwierdza również wskazany na wstępie wyrok sądu administracyjnego. Zdaniem Sądu celem ustawodawcy było likwidowanie zatorów płatniczych, a więc konieczność korygowania kosztów uzyskania przychodów przez podatników znacznie przekraczających terminy płatności lub nieregulujących swoich zobowiązań. Taki stan, w myśl Sądu, nastąpi dopiero, jeżeli dłużnik nie ureguluje raty w terminie i dopiero wtedy zacznie biec 30-dniowy termin, po którym należy dokonać korekty.
Mam nadzieję, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyznaczy nową linię orzeczniczą, która choć w części złagodzi skutki przepisów o korekcie kosztów w przypadku braku zapłaty.