Rok 2017 upływa pod znakiem licznych zmian w podatkach, szczególnie dochodowych. Oprócz rozwiązań „uszczelniających” system, ustawodawca proponuje takie, które mają ułatwić życie podatnikom. Już dziś przedsiębiorcy mają do dyspozycji nowe możliwości wyboru w zakresie metod amortyzacji, a od 1. stycznia 2018 r. zarówno zakres środków trwałych, co do których podatnicy będą mogli wybrać metodę ujęcia w kosztach, jak i krąg podmiotów mogących korzystać z niektórych preferencji, ulegnie rozszerzeniu.
Część z proponowanych rozwiązań weszła już w życie; mowa o ustawie z dnia 7. lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1448), którą wprowadzono tzw. jednorazową amortyzację do 100 000 PLN. Inne zmiany zawiera projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, procedowany w Sejmie, a także projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, opublikowany na stronach Rządowego Centrum Legislacji. Warto uporządkować całokształt proponowanych zmian.
Ważny fragment
Każdy kij ma dwa końce i nie inaczej jest ze zmianami w podatkach, które już obowiązują albo wejdą w życie w 2018 r. Obok licznych ograniczeń, podatników czeka także więcej możliwości wyboru, jeżeli chodzi o amortyzację.
Jednorazowa amortyzacja uchwalona z datą wsteczną
Już obowiązujące uregulowania przewidują, że podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (nie obejmującej m. in. nieruchomości i samochodów osobowych) oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 000 PLN.
Aby dany zakup uprawniał do skorzystania z preferencji, wartość początkowa jednego środka trwałego wynosić musi co najmniej 10 000 PLN, lub wartość co najmniej dwóch środków trwałych nabytych w roku podatkowym, wynosić musi co najmniej 10 000 PLN, a wartość początkowa każdego z nich – przekraczać 3500 PLN. W kosztach uzyskania przychodów można rozpoznać już zaliczkę na poczet nabycia środka trwałego.
Pomimo, że ustawa weszła w życie z dniem 12 sierpnia 2017 r., reguły nią ustanowione znajdują zastosowanie do środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych środków. Z odpisu mogą skorzystać wszyscy podatnicy, bez względu na status, tj. zarówno mali, średni jak i duzi przedsiębiorcy.
Amortyzacja obowiązkowa dopiero od 10 000 PLN
Nawet bardziej „rewolucyjną” zmianę zawiera projekt ustawy stanowiącej część tzw. pakietu rozwiązań uszczelniających. Zakłada on, że w Ustawie CIT w art. 16d w ust. 1, w art. 16e ust. 1 i 2, w art. 16f w ust. 3 dwukrotnie, w art. 16g w ust. 13 dwukrotnie i w art. 16k w ust. 9 (i w odpowiadających przepisach Ustawy PIT) wyrazy „3500 zł” zastępuje się wyrazami „10000 zł”. W praktyce oznacza to, że minimalna wartość składników majątku podlegającego obowiązkowemu ujęciu w kosztach jako środki trwałe (poprzez odpisy amortyzacyjne), wzrasta z 3500 PLN do 10 000 PLN. Zmiana dotyczy wszystkich podatników, bez względu na status.
Wydatki na składniki majątku o wartości do 10 000 PLN podatnicy będą mogli więc rozliczyć na zasadach ogólnych, w tym jako tzw. koszty pośrednie (ujmowane w kosztach w całości w dacie poniesienia). Warto dodać, że nie utracą oni możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku o wartości niższej niż ustawowy próg – z przepisów nie wynika zakaz dokonywania odpisów amortyzacyjnych od takich „niskocennych” środków trwałych, a organy podatkowe potwierdzają, że pod warunkiem ujęcia ich w ewidencji rozliczanie kosztu amortyzacją jest dopuszczalne (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 października 2014 r., sygn. ILPB4/423-335/14-3/DS).
Mały podatnik w 2018 r. większy
Wreszcie, zgodnie z projektem ustawy która, z założenia (wyrażonego nawet w nazwie) ma uprościć życie niektórych przedsiębiorcom, próg przychodów ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT uprawniający do uzyskania statusu „małego podatnika” ma ulec podwyższeniu – z obecnego 1,2 mln EUR do 2 mln EUR (w PIT i CIT).
Choć zmiana ta nie odnosi się bezpośrednio do przepisów o amortyzacji, de facto ma na ich zastosowanie wpływ. Wśród preferencji przysługujących „małym podatnikom” (obejmujących m. in. do prawo wyboru kwartalnego sposobu wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, uprawnienie do wyższych odpisów od podstawy opodatkowania z tytułu Ulgi Badawczo-Rozwojowej, których wysokość w 2018 r. ma zostać dodatkowo podniesiona, oraz do zastosowania obniżonej, 15% stawki CIT), znajduje się bowiem także uprawnienie do dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych do wysokości 50 000 EUR. Przywilej ten (odrębny od jednorazowych odpisów do kwoty 100 000 PLN) od 1 stycznia 2018 r. będzie więc przysługiwał szerszej grupie podmiotów.
Każdy kij ma dwa końce i nie inaczej jest ze zmianami w podatkach, które już obowiązują albo wejdą w życie w 2018 r. Obok licznych ograniczeń, podatników czeka także więcej możliwości wyboru, jeżeli chodzi o amortyzację. Pozostaje wybrać właściwe rozwiązania tak, by jednocześnie osiągnąć maksimum korzyści podatkowych, a w razie wątpliwości i ryzyka sporu z organami podatkowymi – zabezpieczyć swoje interesy.
