W przypadku uczestnictwa w imprezie integracyjnej, nie można mówić o powstaniu z tego tytułu przychodu ani po stronie pracowników spółki, ani po stronie osób niebędących jej pracownikami.
Nadchodzący sezon letni sprzyja organizowaniu przez firmy różnego rodzaju imprez integracyjnych. W związku z powyższym, nasuwa się pytanie jak należy potraktować uczestnictwo w tych spotkaniach pracowników oraz członków ich rodzin w świetle rozliczeń podatkowych.
W kwestii tej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn.. akt II FSK 2770/14, powołując się w nim na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. K 7/13.
Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowiło przychód ze stosunku pracy, jest co do zasady wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia- w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, w wyniku dobrowolnego skorzystania przez pracownika z owego świadczenia.
Jednak w przypadku imprezy integracyjnej, czy też szkolenia, nawet jeśli pracownik uczestniczy w nim dobrowolnie, nie ma podstaw by stwierdzić, że którekolwiek ze wskazanych przysporzeń wystąpiło. Błędny byłby bowiem wniosek, że gdyby nie zorganizowana przez pracodawcę impreza czy szkolenie, pracownik sam wydałby pieniądze na podobne cele. Nieprawidłowe byłoby również uznanie, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.
Ponadto, warunkiem powstania przychodu w postaci świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., jest ich realne otrzymanie i nie jest wystarczająca sama możliwość jego otrzymania wynikająca z udziału w spotkaniu integracyjnym. Jednocześnie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadą jest zindywidualizowany obowiązek podatkowy. Przysporzenie musi być więc wymierne, realne i przypisane uczestnikowi indywidualnie, nie może zaś wynikać z ogólnej dostępności dla wszystkich osób biorących udział w spotkaniu. Zatem w przypadku gdy organizowana jest przez pracodawcę impreza integracyjna, nie sposób jest ustalić podstawę opodatkowania indywidualnych osób biorących w niej udział oraz tego czy i w jakim zakresie jej uczestnicy skorzystali z oferowanych przez organizatora świadczeń.
W związku z powyższym, jak stwierdził NSA, skoro nie jest możliwe ustalenie podstawy opodatkowania indywidualnych osób, w związku z ich udziałem w imprezie integracyjnej, to zarówno pracowników jak i towarzyszących im członków rodzin nie obejmuje z tego tytułu obowiązek PIT.