Szanowni Państwo, rachunkowość i audyt finansowy wydają się hermetycznymi i złożonymi dziedzinami wiedzy. Sam fakt, że Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej to grubo ponad 1000 stron tekstu, sprawia, że często podchodzimy do tej wiedzy z niechęcią. Niemniej system MSSF stanowi bazę do podejmowania decyzji inwestycyjnych, a, jak mawiał Warren Buffet, „inwestowanie musi być racjonalne; jeśli nie wiesz, w co inwestujesz, nie inwestuj”.
Inwestorzy poszukują bezpieczeństwa, a rynki finansowe regulowane są właśnie w tym celu. Podobne cele ma audyt finansowy. Pragniemy czuć, że pieniądze, które zainwestowaliśmy, są bezpieczne. Jest to od dawna już podejmowana przez człowieka próba ujarzmienia natury rynku, na co w artykule dotyczącym historii audytu wskazuje Anna Jacenko. Obecny kryzys dowodzi najlepiej, że ujarzmienie rynku nie jest możliwe, nie da się zagwarantować bezpieczeństwa tam, gdzie działa ludzka energia, pomysłowość i konkurencja – one zawsze będą górą. Traktujmy rachunkowość i audyt jako narzędzia służące dobremu i świadomemu inwestowaniu, zarówno w warunkach koniunktury jak i dekoniunktury. Aby podejmować decyzje świadomie, trzeba rozumieć swoje inwestycje, sprawozdania finansowe i sposób, w jaki są zbudowane, a na tym polu dzieje się wiele (patrz artykuły Elżbiety Podolak, Barbary Zyndy i Dawida Napierały).
Rachunkowość nie jest obiektywna. Jak wiadomo: ilu ekspertów, tyle opinii na temat przyszłości. Ze sprawozdaniem finansowym jest jednak trochę inaczej. To zarządy decydują o strategii firmy, a ta z kolei przekłada się na plany finansowe, co często znajduje odzwierciedlenie bezpośrednio w sprawozdaniu finansowym. Zarząd i wizja prowadzonej przez niego firmy mają duży wpływ na stosowaną politykę rachunkowości, w ramach której niemało jest zagadnień do przemyślenia (o czym szerzej w artykule Elżbiety Grześkowiak). Sprawozdania finansowe zawierają w sobie dużą dawkę subiektywizmu płynącego zarówno od sporządzających je zarządów, jak i oceniających je audytorów. Dlatego niezwykle ważna jest umiejętność spojrzenia na sprawozdania finansowe z różnych perspektyw i uwzględnienia tych punktów widzenia przy ocenie sprawozdania przez audytora. Metodologia Grant Thornton opiera się właśnie na takim podejściu, zwanym „Horizon”, o którym szerzej w artykule Michała Ratajczaka.
Potrzeby inwestorów w obszarze informacji są duże, a w interesie przedsiębiorców leży zaspokajanie tych potrzeb poprzez sprawozdania finansowe wysokiej jakości. Inwestorzy zaś winni podnosić umiejętność ich czytania. Językiem komunikacji jest rachunkowość, a jej systemem, mającym największe szanse na stanie się powszechnie akceptowanym we wszystkich istotnych gospodarkach świata, są właśnie Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej, którym poświęcamy aktualny numer magazynu „Plus”.