Dynamika zmian przepisów w zakresie cen transferowych jest w ostatnich latach ogromna. Obecnie podatnicy sporządzają dokumentacje podatkowe na „nowych” zasadach, obowiązujących dla transakcji realizowanych w roku podatkowym 2017, natomiast dla transakcji realizowanych od 2019, rząd szykuje już inne zasady (z dopuszczeniem ich stosowania nawet dla transakcji realizowanych w 2018 r.). W lipcu został opublikowany projekt zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych, dotyczący w głównej mierze zmian w zakresie cen transferowych. Oto najważniejsze planowane zmiany:
Stałe limity transakcyjne
Planuje się wprowadzenie stałych limitów transakcyjnych na poziomie 2 mln PLN lub 10 mln PLN – w zależności od rodzaju transakcji. Limit 10 mln PLN dotyczy transakcji związanych z zakupem i sprzedażą rzeczowych aktywów obrotowych oraz środków trwałych, a także transakcji finansowych (w tym poręczeń i gwarancji), natomiast wszelkie pozostałe transakcje (w tym transakcje usługowe oraz związane z użytkowaniem lub sprzedażą wartości niematerialnych o prawnych) objęte mają być limitem 2 mln PLN.
Wartość transakcji ustala się w kwocie netto. Limit obowiązuje dla transakcji jednorodnych/tego samego rodzaju, realizowanych ze wszystkimi podmiotami powiązanymi.
Powyższe oznacza, że ustawodawca ma odejść od obecnego mechanizmu ustalania limitu dokumentacyjnego, który ma charakter indywidualny dla każdego z podmiotów (w celu ustalenia kręgu transakcji mających istotny wpływ na dochód podatnika), a ustalone zostaną limity w kwotach obowiązujących wszystkich podatników.
Sposób ustalania cen transferowych
Nowe przepisy wprowadzają obowiązek ustalania cen transferowych w pierwszej kolejności z zastosowaniem 5 metod, które funkcjonują także w obecnych przepisach (metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, metoda ceny odsprzedaży, metoda koszt plus, metoda marży transakcyjnej netto, metoda podziału zysku), lecz do tej pory skierowane były wyłącznie do organów kontrolujących. Dopiero w przypadku, gdy ustalenie ceny transakcyjnej nie będzie możliwe przy wykorzystaniu ww. metod, podatnik ma prawo zastosować inną metodę/technikę wyceny – jeżeli działania te doprowadzą do ceny, jaką ustaliłyby miedzy sobą niezależne podmioty.
Wprowadzenie powyższej zasady zmienia podejście do wyznaczania cen, gdyż wymaga od podatników już na tym etapie zidentyfikowania porównywalnych transakcji i uwzględnienia warunków tych transakcji w ramach własnej wyceny.
Sprawdź Ceny transferowe Grant Thornton