Zbyt mało rozwinięte mechanizmy polubownego rozstrzygania sporów konsumenckich i cząstkowość obecnego systemu ADR już niedługo nie powinny stanowić problemu. 23 września 2016 r. Sejm uchwalił ustawę o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich, której tekst został przekazany do Senatu.
Istota nowych rozwiązań
Wprowadzenie nowych przepisów jest odpowiedzią polskiego ustawodawcy na rozwiązania przyjęte w Unii Europejskiej. Konieczność wdrożenia do polskiego prawa unijnego pakietu legislacyjnego dotyczącego pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich (m.in. dyrektywa w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich, tzw. dyrektywa ADR oraz rozporządzenie w sprawie internetowego rozstrzygania sporów konsumenckich, tzw. rozporządzenie ODR) wymusiła interwencję legislacyjną na poziomie ustawowym.
Zakres zastosowania ustawy
Ustawa o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich znajdzie zastosowania do polubownego rozwiązywania sporów na linii konsument – przedsiębiorca, wynikających z zawartej z konsumentem umowy. Ustawa znajdzie również zastosowanie do sporów konsumenckich o charakterze transgranicznym, wynikających z umów zawieranych z konsumentami mającymi miejsce zamieszkania w Unii Europejskiej.
Swoim zakresem ustawa obejmie wszelkie spory konsumenckie, za wyjątkiem sporów wynikających z umów, które expressis verbis zostały wyłączone spod działania ustawy, m.in. umowy, których przedmiotem są usługi zdrowotne świadczone przez pracowników służby zdrowia, czy usługi edukacyjne świadczone przez podmioty publiczne.