Jak wskazywaliśmy już w poprzedniej części naszego cyklu, najważniejszą zasadą ustalania dochodu zagranicznego zakładu jest stosowanie zasady „odrębnej i niezależnej jednostki” – oznacza to, że do wyceny operacji między zakładem a innymi częściami tego samego przedsiębiorstwa należy dokonywać takiej ich wyceny oraz warunków (realizowanych funkcji, zaangażowanych aktywów i ponoszonych ryzyk), jaka zostałaby ustalona w przypadku, gdyby podobne działania podejmowały podmioty niepowiązane.
Założenie zgodnie, z którym zakład jest traktowany jak odrębny funkcjonalnie i niezależny podmiot jest fikcją niezbędną dla ustalenia prawidłowych zysków przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 MK OECD. Zgodnie z Raportem OECD w zakresie przypisywania zysków zakładów, zalecana jest dwustopniowa analiza.
Etap pierwszy analizy obejmuje analizę funkcjonalną, która powinna być wykonana zgodnie z zasadami opisanymi w dokumencie Transfer Pricing Guidelines for Multinational Entreprises and Tax Administrations (Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych i administracji podatkowych dalej „Wytyczne OECD w sprawie cen transferowych”). W zakres analizy funkcjonalnej wchodzą następujące elementy:
- identyfikacja i przypisanie do zakładu ekonomicznie istotnych rodzajów prowadzonych działalności, zadań i obowiązków wynikających z transakcji między przedsiębiorstwem, którego zakład jest częścią, a niezależnymi (trzecimi) przedsiębiorstwami,
- identyfikacja istotnych funkcji, aktywów i ryzyk związanych z działalnością zakładu,
- określenie istoty wewnętrznych transakcji (tak zwanych „dealings”) pomiędzy zakładem i innymi częściami tego samego przedsiębiorstwa,
- przypisanie do zakładu kapitału wynikającego z pełnionych przez niego funkcji, ponoszonego ryzyka oraz zaangażowanych aktywów.
Sprawdź Ceny transferowe Grant Thornton