Od 1. stycznia 2017 r. gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej faktur oraz płatności, przekracza równowartość 15.000 zł; nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli w całości nie zostanie opłacona za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy.
Podstawa prawna
Zgodnie z Ustawą o swobodzie działalności gospodarczej Art. 22. 1. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
- stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
- jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
Zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych Art. 15d. 1. Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy:
- zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
- w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów – zwiększają przychody
- w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Ważny fragment
Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji (…) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Jak należy rozumieć powyższe przepisy?
Przykład 1
Jeżeli firma x zapłaciła za fakturę gotówką powyżej 15.000 zł brutto, to cała wartość transakcji stanowi NKUP.
Przykład 2
Jeżeli firma x otrzymała fakturę opiewającą na wartość całkowitą 18000 zł, przy czym 10000 zł zapłaciła przelewem bankowym, a 8000 zł zapłaciła gotówką; to cała wartość faktury, tj. 18000 zł stanowi NKUP.
Przykład 3
Jeżeli firma x otrzymała fakturę zaliczkową na 10000 zł i opłaciła ją gotówką, a następnie otrzymała fakturę końcową, z której wynika, że całkowita kwota transakcji wynosi 16000 zł i wykonała przelew bankowy na kwotę 6000 zł, to cała wartość faktury (wartość transakcji), tj. 16000 zł stanowi NKUP.
Czytaj również: Limitowana wysokość kosztów uzyskania przychodów związanych z nabywaniem usług niematerialnych
AUTOR: Anna Zapart, Senior Menedżer, Outsourcing finansowo-księgowy
