Od 1 lipca weszła w życie nowa ustawa o obligacjach. Nowe przepisy wprowadzają nieznane wcześniej formy obligacji: obligacje wieczyste, partycypacyjne i podporządkowane, a także uelastyczniają zasady współpracy emitenta z obligatariuszami.
Nowa ustawa o obligacjach została uchwalona 28 listopada 2014 i weszła w życie 1 lipca 2015. Pomimo dość długiego okresu który minął od jej uchwalenia do wejścia w życie ten akt prawny pozostał niezauważony przez większość podmiotów.
Obligacje korporacyjne
Obligacje korporacyjne, mimo rosnącej popularności, są wykorzystywane dużo rzadziej niż inne formy finansowania długiem, takie jak kredyt bankowy, leasing czy factoring. Po obligacje korporacyjne sięgają albo firmy bardzo duże, o wielkiej sile przetargowej, uzyskując finansowanie dłużne na warunkach korzystniejszych niż oferują banki, albo przedsiębiorstwa które mają ograniczenia w korzystaniu z bankowego finansowania dłużnego. Nowa ustawa o obligacjach powinna przyczynić się do popularyzacji obligacji, zarówno dzięki poszerzeniu listy podmiotów które mogą emitować obligacje, jak i dzięki wprowadzeniu nowego typu instrumentów. Obligacje stają się więc w jeszcze większym niż do tej pory stopniu formą finansowania dłużnego, przy której emitent dość swobodnie kształtuje warunki emisji, dobiera rodzaj instrumentu i czas finansowania do swoich potrzeb oraz korzysta z rosnącej rzeszy inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych gotowych inwestować w obligacje.
Poszerzenie katalogu firm uprawnionych do emitowania obligacji jest pierwszą zmianą, wynikającą z dostosowania prawa do nowych możliwości realizacji projektów. Do emisji obligacji uprawniono spółki celowe, które są powołane specjalnie w celu emisji obligacji i realizacji projektów inwestycyjnych.