W ostatnim czasie pojawiły się interpretacje indywidualne wskazujące na zmianę stanowiska Ministra Finansów w zakresie rozliczenia kosztów w czasie i konieczności powiązania ujęcia podatkowego z ujęciem bilansowym.
Podsumowanie
- Dotychczas Minister Finansów jednolicie opowiadał się za poglądem, że bilansowe ujęcie kosztu pośredniego determinuje sposób jego ujęcia także dla celów podatkowych.
- Sądy administracyjne obu instancji od wielu lat, systematycznie podważały takie stanowisko.
- W lutym wydanych zostało kilka kolejnych interpretacji, które wskazują na zmianę stanowiska Ministra Finansów w ww. zakresie i odejście od poglądu, że jeżeli dany wydatek jest rozliczany bilansowo w czasie, to wyklucza to jego jednorazowe ujęcie dla celów podatkowych.
Przez ostatnie kilka lat obserwowaliśmy spór pomiędzy podatnikami, opowiadającymi się za możliwością jednorazowego rozliczenia w kosztach pośrednich wydatków, które bilansowo rozliczane były w czasie. Minister Finansów w wydawanych interpretacjach prezentował stanowisko, że przez ujęcie kosztu w księgach rachunkowych na potrzeby art. 15 ust. 4e Ustawy CIT należy rozumieć ich ujęcie jako kosztu dla celów bilansowych. W efekcie takiego podejścia organy podatkowe sprzeciwiały się możliwości jednorazowego ujmowania w ciężar kosztów podatkowych takich wydatków, których nie dało się przypisać do określonego okresu, ale dla celów bilansowych ujmowano je poprzez rozliczenia międzyokresowe.
Minister Finansów w takich przypadkach jednolicie wskazywał, że skoro dla celów bilansowych wydatek rozliczany jest w czasie, to analogicznie powinien być rozliczany na gruncie podatku dochodowego, mimo, że taka wykładnia pozostawała w sprzeczności z literalną treścią przepisów podatkowych.
Podkreślić przy tym należy, że stanowisko sądów administracyjnych w ww. zakresie było całkowicie odmienne od podejścia Fiskusa.
Zmiana stanowiska MF w zakresie podatkowego rozliczenia kosztów pośrednich w czasie
W ostatnim czasie zauważyć można zmianę stanowiska Ministra Finansów. W lutym wydanych zostało kilka interpretacji (por. interpretacje nr: 0111-KDIB2-3.4010.382.2018.1.LG czy nr: 0114-KDIP2-1.4010.512.2018.2.JS), które wskazują, że moment ujęcia wydatku jako kosztu w księgach rachunkowych pozostaje bez znaczenia dla podatkowego ujęcia tych wydatków jako kosztu. W pierwszej z powołanych interpretacji organ podkreśla, że: „(…) rozliczenie przedmiotowych kosztów remontu, dla celów rachunkowych, poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe przez okres 10 lat nie ma znaczenia dla celów podatkowych. Rozliczenie kosztów remontu powinno następować, na podstawie odpowiednio udokumentowanych wydatków, w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.” Podkreślenia wymaga, że interpretacje te nie są wynikiem ingerencji sądu, ale wyrazem własnego stanowiska organu.
Ważny fragment
Powyższe należy zatem poczytywać jako zmianę stanowiska Ministra w zakresie podatkowego rozliczenia kosztów pośrednich w czasie.
Zmianę stanowiska Ministra Finansów należy ocenić pozytywnie – odzwierciedla ono bowiem słuszną linię interpretacyjną. Niemniej jednak podkreślić należy, że zmiana stanowiska poprzedzona była wieloletnią nieprawidłową praktyką organów podatkowych i niesłusznym kwestionowaniem zasad rozliczenia kosztów przyjętych przez podatników.
AUTOR: Elżbieta Ślusarczyk, Doradca, Doradztwo Podatkowe
