Począwszy od 1 stycznia 2018 r. ustawodawca dokonał znaczącej zmiany przepisów w zakresie ujmowania w kosztach uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem dłużnym (tzw. cienka kapitalizacja). Rok 2018 jest okresem wyjątkowym dla podatników posiadających zadłużenie zaciągnięte do końca roku 2017 i po zakończeniu roku 2017. Podatnicy Ci muszą pamiętać o stosowaniu przepisów przejściowych w roku 2018.
Co wynika z przepisów przejściowych
Z przepisów przejściowych wynika, że dla każdej pożyczki, która faktycznie została przekazana przed dniem wejścia w życie znowelizowanych przepisów ustawy (zatem przed dniem 1 stycznia 2018 r.) należy stosować przepisy art. 15c lub art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 (a także 6, 7b, 7g i 7h) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2018 r.
Przypomnijmy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 15c ust. 1 Ustawy CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Na co powinni zwrócić uwagę podatnicy, którzy zawarli do 31 grudnia 2017 r. umowy kredytu w rachunku bieżącym?
Podatnicy, którzy zawarli z bankiem umowę kredytu w rachunku bieżącym w ramach którego mają dostępny limit kredytowy powinni zachować czujność.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2018 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.42.2018.1.MS uznał, że dla środków pieniężnych otrzymanych przez podatnika w związku z umową kredytu w rachunku bieżącym zawartą do 31 grudnia 2017 r. zastosowanie mogą mieć różne reżimy, dotyczące cienkiej kapitalizacji w zależności od tego kiedy środki zostały faktycznie uzyskane.
We wniosku o interpretację wskazano, że Spółka zawarła umowę kredytu w rachunku bieżącym. Umowa została zawarta do 31 grudnia 2017 r. i do tego dnia limit kredytowy został faktycznie Spółce przekazany. Każdorazowa spłata zobowiązań z bieżących wpływów uprawnia Spółkę do wykorzystywania środków finansowych w ramach uzgodnionego limitu. W związku z tym do przyznanego limitu Spółka może pobierać środki także po 1 stycznia 2018 r.
Przed podatnikami, którzy do 31 grudnia 2017 r. zawarli umowy kredytu w rachunku bieżącym i w ramach przyznanego limitu pobierają środki także po 1 stycznia 2018 r., stoi nie lada wyzwanie (o ile koszty finansowania dłużnego w ogóle podlegać będą przepisom dotyczącym cienkiej kapitalizacji). Trudność polegała będzie na przypisywaniu odsetek odpowiednio do zadłużenia faktycznie uzyskanego przed 31 grudnia 2017 r. i po 1 stycznia 2018 r.Organ podatkowy ocenił, że do odsetek od zaciągniętego kredytu w ramach uzgodnionego limitu po 31 grudnia 2017 r. zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2018 r.
AUTOR: Katarzyna Ciesielska, Menedżer, Doradca Podatkowy, Doradztwo Podatkowe
