Przy przeliczeniu kwot wynikających z faktur wystawionych przez kontrahentów zagranicznych przed wykonaniem usług lub przed dokonaniem zapłaty należności w całości lub w części, w celu określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług należy kierować się momentem powstania obowiązku podatkowego, a nie datą wystawienia faktury.
Spółka zapytała Ministra Finansów, czy w odniesieniu do importu usług prawidłowym będzie przyjęcie, dla ustalenia podstawy opodatkowania, kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta, ewentualnie ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury.
Fiskus nie zgodził się z poglądem Spółki. Stwierdził, że art. 19a Ustawy VAT dotyczy także importu usług, zatem obowiązek podatkowy nie zależy od daty wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, a jedynie od daty wykonania przez niego usługi, bądź otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
„Przechodząc zatem do kwestii przeliczenia kursu waluty obcej na walutę polską należy stwierdzić, że kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej, wówczas kwoty te przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Alternatywnie podatnik kwoty wyrażone w walucie obcej może przeliczać na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis art. 31a ust. 1 ustawy ma również zastosowanie w będącej przedmiotem sprawy sytuacji, tj. gdy kontrahent zagraniczny świadczący na rzecz Zainteresowanego usługi wystawi na jego rzecz faktury w walucie obcej przed wykonaniem usługi lub też przed dokonaniem przez Spółkę zapłaty należności w całości lub w części przed wykonaniem usługi.” Organ podkreślił przy tym, że przepis art. 31a ust. 2 Ustawy VAT nie dotyczy faktur wystawionych przez kontrahentów zagranicznych, lecz odnosi się do faktur wystawianych przez polskich podatników. Dokument wystawiony przez podmiot zagraniczny nie stanowi bowiem faktury w rozumieniu polskich przepisów Ustawy VAT.
Wobec tego, w celu określenia podstawy opodatkowania importu usług – w sytuacji, gdy kontrahent zagraniczny wystawia faktury w walucie obcej przed wykonaniem przez niego usługi lub przed dokonaniem przez usługobiorcę zapłaty należności w całości lub w części przed wykonaniem usługi, jako kurs przeliczenia na złote danej waluty obcej należy przyjąć kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski (lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień dokonania zapłaty należności w całości lub w części przed wykonaniem usługi, a nie na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktur przez kontrahenta zagranicznego.
Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2014 r., nr ILPP4/443-255/14-2/EWW.
![Składki ZUS od wszystkich umów zlecenia od 2025 r.? [WYLICZENIA]](https://grantthornton.pl/wp-content/uploads/2024/01/view-through-the-glass-two-stockbrokers-in-formal-2023-11-27-04-53-37-utc.jpg)
