Podmiot, który poniósł nakłady, dysponuje pewnym prawem do tych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu

Spółka złożyła do Ministra Finansów wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku VAT w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomość będącą przedmiotem umowy dzierżawy oraz ustalenia, czy zasądzona wyrokiem sądu kwota z tytułu zwrotu nakładów powinna być udokumentowana fakturą jako wartość brutto.

Organ podatkowy, tak jak pytająca Spółka, wskazał na przepisy Kodeksu cywilnego, bowiem z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli, ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi jego część składową. Oznacza to, że poniesione nakłady na majątku, który nie stanowi własności ponoszącego stają się częścią nieruchomości i przypadają właścicielowi tej nieruchomości.

W dalszej części wskazał, że nakłady poniesione przez Spółkę na użytkowanym majątku nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 Ustawy VAT (tj. w szczególności rzeczy oraz ich części). Przedmiotem zbycia będą poniesione nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym. „Poniesione nakłady nie stanowią zatem odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują one powstaniem po stronie Zainteresowanego roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym prawo to nie może również stanowić towaru w rozumieniu ustawy. W konsekwencji, w przypadku zbycia nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Biorąc pod uwagę powołane wcześniej regulacje ustawy należy zatem przyjąć, że przeniesienie nakładów poniesionych w obcym środku trwałym nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar.

Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.”

Dlatego też organ wydający interpretacje indywidualne po raz kolejny potwierdził, iż przekazanie za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez dzierżawcę (najemcę) na nieruchomości wydzierżawiającego (wynajmującego), stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy. W konsekwencji, zwrot nakładów poniesionych na nieruchomość będącą przedmiotem umowy dzierżawy spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 sierpnia 2014 r., nr IPTPP2/443-418/14-3/JN.