W minioną sobotę weszły w życie znowelizowane przepisy ustawy, która zmienia zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego – w tym macierzyńskiego. Zostały przyjęte z wsteczną mocą obowiązywania, co skutkuje koniecznością ich ponownego przeliczenia oraz wyrównania świadczeń.

W miniony piątek (9 października br.) Prezydent podpisał ustawę o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19. Sejm uchwalił ją 17 września br., po czym Senat wniósł poprawki, nad którymi Izba Niższa głosowała 8 października, a po ich uchwaleniu przekazała dokument do podpisu Prezydentowi.

Problem z zasiłkami po obniżeniu wymiaru czasu pracy

Jednym z rozwiązań Tarczy antykryzysowej, mającej na celu m.in. ratowanie miejsc pracy, była możliwość obniżenia wymiaru czasu pracy pracownikom zatrudnionym w tych firmach, które doznały negatywnych skutków pandemii koronawirusa. Niestety w przypadku pracowników przebywających na zasiłkach chorobowych, opiekuńczych i rodzicielskich, skorzystanie przez ich pracodawcę z tej możliwości skutkowało w wielu przypadkach otrzymywaniem świadczeń zasiłkowych o niższej wysokości. Problem ten dotyczył zwłaszcza kobiet, które w czasie pandemii urodziły dziecko i nabyły prawo do zasiłku macierzyńskiego.

Ustawodawca naprawił swój błąd

Na szczęście 9 października br. Prezydent podpisał ustawę o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 (Dz.U. poz. 1747), zgodnie z którą obniżona podstawa wymiaru świadczeń będzie podlegała ponownemu przeliczeniu, a świadczenia zostaną wyrównane na wniosek świadczeniobiorcy.

Ważny fragment

Biorąc pod uwagę, że zasiłki w niektórych przypadkach zostały zaniżone nawet o 20%, należy spodziewać się fali wniosków od pokrzywdzonych świadczeniobiorców.

Skorzystaj z naszych usług w zakresie: Outsourcing kadr i płac
Dowiedz się więcej

Zmiana wymiaru czasu pracy – skąd wziął się problem z zasiłkami?

Zgodnie z art. 40 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Ustalenie podstawy wymiaru świadczeń – co zmieniła znowelizowana ustawa?

Ogłoszona 9 października br. ustawa z 7 października 2020 r.  dodaje do ustawy zwanej Tarczą antykryzysową art. 31zy(13), który mówi, że przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługujących osobom, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15g ustawy COVID-owej, oraz osobom, którym na podstawie art. 15zf wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę, nie stosuje się wspomnianego powyżej przepisu art. 40 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jeżeli:

  • obniżenie wymiaru czasu pracy lub wprowadzenie mniej korzystnych warunków zatrudnienia nastąpiło w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz
  • między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe.

Ważny fragment

UWAGA! W powyższych dwóch przypadkach należy ponownie ustalić podstawę zasiłkową i wyrównać pracownikom świadczenia zasiłkowe.

Przepis ma zastosowanie również w przypadku osób, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15gb, a także tych, którym na podstawie art. 15zzzzzo ust. 2 obniżono wymiar czasu pracy lub wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z trwającego stosunku pracy.

Ważny fragment

Podstawa wymiaru świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przysługujących tym osobom za okres przed dniem wejścia w życie nowelizacji ustawy, podlega ponownemu przeliczeniu, jeżeli świadczenie wypłacone na podstawie dotychczasowych przepisów jest niższe niż świadczenie ustalone zgodnie z art. 31zy(13), czyli bez zastosowania art. 40.

Kiedy zaczynają obowiązywać nowe przepisy w zakresie podstawy wymiaru świadczeń?

Zgodnie z zapisami ww. ustawy oraz informacjami, jakie w minioną sobotę opublikował resort rodziny, nowe przepisy weszły w życie „z dniem następującym po dniu ich ogłoszenia” – tj. 10 października 2020 roku. Przy czym „moc obowiązywania przepisów w zakresie podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego jest zgodna z terminami wejścia w życie poszczególnych przepisów tzw. Tarczy Antykryzysowej, umożliwiających obniżenie wymiaru czasu pracy lub wprowadzenie mniej korzystnych zasad wynagradzania”. Co to znaczy w praktyce? Poniżej kluczowe terminy obowiązywania ww. przepisów:

  • z dniem 10 października 2020 r., ale z mocą od 31 marca 2020 r.– w przypadku osób, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15g, oraz osób, którym na podstawie art. 15zf wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę;
  • z dniem 10 października 2020 r., ale z mocą od 24 czerwca 2020 r.– w przypadku osób, którym obniżono wymiar czasu pracy na podstawie art. 15gb;
  • z dniem 10 października 2020 r., ale z mocą od 26 sierpnia 2020 r.– w przypadku osób, którym na podstawie art. 15zzzzzo ust. 2 obniżono wymiar czasu pracy lub wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia niż wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy.

Porozmawiajmy o Twoich wyzwaniach

Świadczymy usługi w zakresie Outsourcing kadr i płac

Skontaktujemy się z Tobą w najbliższym dniu roboczym aby porozmawiać o Twoich potrzebach i dopasować do nich naszą ofertę.

Pole zawiera niedozwolone znaki

Skontaktuj się

Skontaktuj się

Poproś o kontakt

Niniejsza publikacja została sporządzona z najwyższą starannością, jednak niektóre informacje zostały podane w formie skróconej. W związku z tym artykuły i komentarze zawarte w „Newsletterze” mają charakter poglądowy, a zawarte w nich informacje nie powinny zastąpić szczegółowej analizy zagadnienia. Wobec powyższego Grant Thornton nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek straty powstałe w wyniku czynności podjętych lub zaniechanych na podstawie niniejszej publikacji. Jeżeli są Państwo zainteresowani dokładniejszym omówieniem niektórych kwestii poruszonych w bieżącym numerze „Newslettera”, zachęcamy do kontaktu i nawiązania współpracy. Wszelkie uwagi i sugestie prosimy kierować na adres jacek.kowalczyk@pl.gt.com.

Usługi Grant Thornton z obszaru: Outsourcing kadr i płac

Skorzystaj z wiedzy naszych ekspertów