Urlop wypoczynkowy stanowi jedno z zasadniczych uprawnień pracowniczych. Dotyczy to też pracowników tymczasowych, choć ich uprawnienia urlopowe wynikają z odrębnych przepisów. Zasady udzielania urlopów wypoczynkowych zostały uregulowane odrębnie w Ustawie o zatrudnianiu pracowników tymczasowych i nie mają do nich zastosowania przepisy Kodeksu Pracy.
Różnice dotyczą wymiaru urlopu wypoczynkowego, ustalania stażu urlopowego oraz trybu jego udzielania. Zgodnie z brzmieniem art. 17 Ustawy – pracownikowi tymczasowemu przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze dwóch dni za każdy miesiąc pozostawania w dyspozycji jednego pracodawcy użytkownika lub więcej niż jednego pracodawcy użytkownika. Wymiar urlopu nie jest uzależniony od stażu pracy pracownika.
Urlop nie przysługuje za okres, za który pracownik wykorzystał u poprzedniego pracodawcy urlop wypoczynkowy przysługujący na podstawie odrębnych przepisów. Do wyliczenia miesięcznego terminu pozostawania w dyspozycji pracodawcy użytkownika mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu Cywilnego, a konkretnie art. 114. Przepis ten stwierdza, że jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za 30 dni.
Sprawdź Outsourcing kadr i płac Grant Thornton