Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Braki formalne faktur nie pozbawiają prawa do odliczenia VAT
http://curia.europa.eu
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2016 r. w sprawie C‑518/14 Senatex GmbH przeciwko Finanzamt Hannover-Nord i w sprawie C 516/14 Barlis 06 – Investimentos Imobiliários e Turísticos SA przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira
W sprawie C‑518/14 Organ podatkowy zakwestionował prawo do odliczenia podatku naliczonego przez spółkę w sytuacji, gdy faktury nie zawierały numerów podatkowych lub numerów identyfikacyjnych do celów podatku VAT odbiorców. Zdaniem Organu takie faktury nie spełniały wymagań formalnych postawionych przez krajowe przepisy prawa podatkowego. Jeszcze w trakcie kontroli spółka dokonała korekt w zakwestionowanych przez organ deklaracjach dodając wymagane numery podatkowe. Pomimo to Urząd skarbowy nie uwzględnił prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zdaniem Organu przesłanki tego odliczenia nie zostały spełnione w momencie wystawienia faktur pierwotnych, lecz dopiero w dniu dokonania korekt faktur.
TSUE przyznał rację podatnikowi. Orzekł, że przepisy krajowego prawa podatkowego stanowiące, że korekta faktur dotycząca obowiązkowych danych m.in. numeru identyfikacyjnego do celów podatku VAT nie wywołuje skutków wstecznych, stoją w sprzeczności z przepisami Dyrektywy 2006/112. Stanął na stanowisku, że prawo do odliczenia nie odnosi się do roku, w którym ta faktura została pierwotnie wystawiona, lecz do roku, w którym faktura ta została skorygowana. Trybunał podkreślił, że prawo do odliczenia stanowi integralną część mechanizmu podatku VAT i co do zasady nie podlega ograniczeniu. Ponadto, jak stwierdzono w uzasadnieniu, podstawowa zasada neutralności podatku VAT wymaga, aby prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek materialnych, nawet jeśli podatnicy nie spełnili niektórych wymogów formalnych.
Podobna teza padła w uzasadnieniu wyroku w sprawie C‑516/14. W przedmiotowej sprawie, zdaniem Urzędu skarbowego, opisy zawarte na spornych fakturach były niewystarczające. TSUE stwierdził, że przepisy Dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że krajowe organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia podatku VAT tylko ze względu na to, że faktura posiadana przez podatnika nie spełnia wymogów formalnych wynikających z Dyrektywy, jeżeli organy te dysponują wszystkimi informacjami koniecznymi do zbadania, że spełnione zostały materialne przesłanki nabycia prawa do odliczenia.
Członek zarządu z wynagrodzeniem ze spółki babci nie stanowi przychodu
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lutego 2016 r., nr: IBPB-1-1/4510-215/15/NL
Sprawa dotyczyła Spółki, której członkowie zarządu pełnili swoje funkcje na podstawie powołania nie otrzymując w zamian od niej wynagrodzenia. Jedynym udziałowcem Spółki była inna spółka kapitałowa, która posiada 100% udział w jej kapitale zakładowym (spółka matka). Z kolei w spółce matce 100% udziałów w kapitale zakładowym posiadała inna spółka kapitałowa (spółka babcia). Członkowie zarządu, którzy w Spółce nie otrzymywali wynagrodzenia byli jednocześnie członkami zarządu spółki babci. Za pełnienie funkcji członka zarządu w spółce babci otrzymywali wynagrodzenie.
Spółka skierowała wniosek o interpretację indywidulną z zapytaniem, czy w związku pełnieniem funkcji członka zarządu Spółki bez wynagrodzenia, powinna wykazać przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Spółka stwierdziła, że nie uzyskuje przychodu z tego tytułu. Zdaniem Spółki kluczowe przy ocenie czy doszło do powstania nieodpłatnego świadczenia jest ocena powiązań pomiędzy Spółką, spółką matką i spółką babcią. Organ podatkowy całkowicie podzielił zdanie Spółki.
W uzasadnieniu Spółka stwierdziła, że spółka babcia sprawuje kontrolę w tych dwóch podmiotach i jest zainteresowana uzyskaniem maksymalnych zysków przez te spółki, co wpływa na wysokość dywidendy jaką uzyskuje spółka babcia. Zdaniem Wnioskodawcy sprawowanie kontroli przez spółkę babcię może przynieść tej spółce wymierne korzyści ekonomiczne i to te korzyści stanowią swoiste wynagrodzenie za sprawowanie funkcji zarządczych. Spółka wskazała, że zarówno Spółka jak i spółka babcia nie uzyskują przysporzenia majątkowego po stronie aktywów. Wnioskodawca otrzymuje świadczenia w postaci czynności zarządczych dokonywanych przez członków zarządu spółki babci, które mają wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstwa Spółki, spółka babcia zaś otrzymuje dywidendę (za pośrednictwem spółki matki). W związku z tym, pełnienie przez członka zarządu funkcji w zarządzie uznać należy za przejaw aktywności spółki babci, co nie jest uznawane za świadczenie nieodpłatne i nie stanowi przychodu w rozumieniu Ustawy CIT. W konsekwencji, sam fakt wykonywania przez członka zarządu swej funkcji na rzecz Spółki, pomimo że nie wiąże się z koniecznością wypłaty wynagrodzenia przez Spółkę, nie jest świadczeniem nieodpłatnym w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.
Dotacja na prototyp opodatkowana VAT
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2016 r., nr PT8.8101.295.2015.SBA/479
Spółka otrzymała dotację na projekt badań nad prototypem wozu wsparcia bezpośredniego dla wojska. W związku z tym podpisała z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju umowę finansowania projektu w ramach dotacji celowej z budżetu państwa. Jednocześnie projekt miał być również realizowany w części ze środków własnych Spółki. Po zakończeniu prac Skarb Państwa miał stać się właścicielem wynalazków i wzorów użytkowych lub przemysłowych powstałych w ich wyniku. W zamian miał być zobowiązany do udzielenia Spółce licencji na korzystanie z nich.
Podatnik postanowił uzyskać ochronę w postaci interpretacji indywidualnej wydawanej w imieniu Ministra Finansów. Stanął na stanowisku, że otrzymana dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Stwierdził, że opodatkowanie VAT otrzymanych dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze następuje wyłącznie wtedy, gdy mają one bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Spółka argumentowała, że takiego związku nie ma; dotacja ma bowiem na celu stworzenie prototypu, który nie będzie podlegał sprzedaży, a przyszła cena wozów bojowych, których produkcja byłaby efektem komercjalizacji wyników badań i prac rozwojowych prowadzonych w ramach projektu, pozostaje bez związku z jego kosztami. Zgodził się z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach i dnia 10 września 2014 r. wydał na rzecz Spółki interpretację indywidualną nr IBPP1/443-531/14/LSz, w której uznał takie stanowisko za prawidłowe.
Stanowisko przeciwne zajął Minister Finansów. Dnia 12 lipca 2016 r. wydał interpretację zmieniającą ww. interpretację indywidualną. Zwrócił uwagę, że „otrzymane środki nie są związane/przeznaczone na ogólną działalność podatnika, tylko mogą być wykorzystane wyłącznie na określone działanie – we wniosku o przyznanie dofinansowania wskazano co jest przedmiotem projektu badań, które będą realizowane”. Uznał, że otrzymane przez Spółkę środki powinny być więc uznane za mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych później przez Spółkę.
Wątpliwości w zakresie opodatkowania sieci gazowych podatkiem od nieruchomości
www.nsa.orzeczenia.gov.pl
wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FSK 2199/14, II FSK 2369-70/14, II FSK 2785/14, II FSK 2949-51/14) i z dnia 31 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FSK 2347-48/14, II FSK 2948/14, II FSK 2952-54/14, II FSK 3437/14
Najnowsze orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości sieci gazowych i stacji redukcyjno-pomiarowych dają podatnikom nową nadzieję na obniżenie obciążeń podatkowych. W powołanych wyrokach, jak i we wcześniejszych wyrokach w tym zakresie, Naczelny Sąd Administracyjny zmienił stanowisko co do opodatkowania podatkiem od nieruchomości sieci gazowych. Wcześnie zasadniczo NSA zgadzał się ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega cały obiekt infrastruktury gazowniczej, jako budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową. W efekcie NSA prezentował stanowisko, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają zarówno fundamenty, jak i pozostałe, składające się na budowle, elementy sieci gazowej w postaci urządzeń technicznych służących do redukcji i pomiaru gazu zlokalizowanych w kontenerze posadowionym na fundamencie.
Stanowisko prezentowane aktualnie odbiega od tak jednoznacznej oceny, że opodatkowaniu podlegają całe sieci gazowe. W powołanych wyrokach NSA ucylił wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych, wskazując, że ponownie badając sprawę winny one dokonać oceny, czy rzeczywiście stacje redukcyjno-pomiarowe stanowią całość techniczno-użytkową wraz z pozostałymi elementami sieci. Jak podkreślił NSA – nie ma wątpliwości, że istnieje związek funkcjonalny między poszczególnymi elementami sieci gazowej. Pytanie dotyczy jednak tego, czy pomiędzy tymi elementami istnieje wystarczający związek techniczny, aby można było uznać je za całość? odpowiedź na to pytanie z pewnością nie bedzie prosta, ale daje nadzieje na możłiwe inne, bardziej korzystne dla podatników rozstrzygnięcia.
Promocja i reklama marki i producent za pomocą jachtu stanowi reprezentację
www.sip.gov.pl
Interpretacjaindywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lipca 2016 r., nr
IBPB-1-2/4510-491/16/AnK
Z wnioskiem o wydanie interpretacji zwróciła się spółka zajmująca sie produkcją piwa. Przedstawiła fiskusowi swój pomysł na reklamę marki oraz wytwarzanych przez nią produktów. We wniosku wskazała, że planuje wynająć jacht morski, który następnie opatrzy swoim logo, barwami korporacyjnymi, znakami towarowymi i hasłami reklamowymi zachęcającymi do zakupu piwa. Innymi słowy wynajęty jacht miał stać się nośnikiem reklamowym spółki, promującym wśród potencjalnych klientów marki piwa produkowanego przez wnioskodawcę. Odpowiednio oznaczony i pomalowany jacht reklamujący marki piwa Spółki miał żeglować po wodach morskich i zatrzymywał się w zagranicznych portach morskich, marinach, przystaniach itp., miał też uczestniczyć w regatach i zawodach sportowych. Relacje z trasy pokonywanej przez jacht miały być umieszczane na stronie internetowej spółki wraz z materiałem zdjęciowym. Na jachcie miały też bycorganizowane imprezy promujące marki piwa produkowane przez Spółkę.
Spółka zapytała, czy wydatki związane z planowanym przedsięwzięciem będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych. Stanęła na stanowisku, że wydatki maja charakter reklamowy i podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych. Minister Finansów z tym stanowiskiem jednak się nie zgodził i uznał, że wydatki związane z najmem i przygotowaniem jachtu do podróży oraz wydatki na organizację wydarzeń promujących Spółkę, stanowią koszty reprezentacji jako takie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych spółki. Swoją tezę organ podatkowy oparł m.in. na fakcie, że powierzchnia jachtu jest ograniczona, w związku z tym także liczba uczestników biorących udział w imprezach promujących spółkę jest ograniczona, co skutkuje uznaniem wydarzenia za reprezentację.
