Compliance prawne

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (dalej: "Ustawa AML") nakłada szereg obowiązków, których realizacja prowadzić ma do przeciwdziałania przestępczości finansowej. Skierowane są one do szczególnej grupy przedsiębiorców, nazywanych w ustawie instytucjami obowiązanymi.

Przedsiębiorcy łamiący unijne sankcje nałożone na Rosję i Białoruś nie mogą spać spokojnie. Polskie przepisy przewidują bowiem możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej osób naruszających zakazy w zakresie eksportu i importu towarów objętych sankcjami, a jak pokazują statystyki, organy ścigania aktywnie korzystają z przyznanych im uprawnień w zakresie wszczynania postępowań karnych.

Podstawą unijnego i polskiego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, uregulowanego w Ustawie AML (tj. ustawie z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu) jest założenie, że do stworzenia skutecznego systemu walki z przestępczością finansową, konieczne jest nałożenie na instytucje obowiązane szeregu obowiązków, tak, by mogły one pełnić rolę filtra, identyfikującego i zgłaszającego ewentualne podejrzane transakcje.