4 września 2017 r. miną dwa lata od wydania rozporządzenia wprowadzającego klasyfikację wyrobów i usług PKWiU 2015, w założeniach mającą zastąpić używaną dziś dla potrzeb podatkowych (min. podatku od towarów i usług) PKWiU 2008. Pomimo tego zastosowanie w tym przedmiocie dalej znajduje „stara” klasyfikacja z 2008 roku, a propozycja zmian przepisów pokazuje, że taki stan rzeczy może się utrzymać jeszcze przez dłuższy czas.

Wszystko za sprawą projektu rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); (nr z wykazu prac RCL RD249).

Stosowanie PKWiU 2008 przedłużone o rok

Jeżeli projektowana zmiana wejdzie w życie, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 4 września 2015 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r. poz. 1676); (dalej: PKWiU 2015) w zmienionej treści, do celów opodatkowania VAT, podatkiem dochodowym od osób prawnych, podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej, do dnia 31 grudnia 2018 r. stosowana będzie Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zmianami); (dalej: PKWiU 2008).

To istotna wiadomość dla podatników. Właśnie bowiem zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, w obecnym stanie prawnym, często warunkuje obowiązki podatkowe. Najlepiej widać to na przykładzie przepisów o VAT, gdzie jedni podatnicy dzięki np. zaklasyfikowaniu usług do jednego z grupowań działu 55 PKWiU 2008 (usługi związane z zakwaterowaniem) mogą opodatkować usługę stawką obniżoną (8%), inni zaś muszą wystawiać nabywcom np. usług budowlanych zawierających się w jednym z 47 grupowań wymienionych w zał. 14 do Ustawy VAT faktury bez kwoty podatku. Usługi takie (świadczone przez podwykonawców) są bowiem opodatkowane z zastosowaniem tzw. odwrotnego obciążenia, czyli procedury, w której VAT rozlicza nabywca.

 

Organy odmawiają ochrony

Ważny fragment

Praktyka organów podatkowych, pomimo długiego „stażu” klasyfikacji PKWiU 2008, nie pozwala podatnikom czuć się pewnie. To za sprawą praktyki załatwiania wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawach, w których właśnie klasyfikacja statystyczna ma wpływ na zobowiązania podatkowe. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wzywa bowiem wnioskodawców do samodzielnego określenia grupowania PKWiU.

Podatnicy mają w sytuacji otrzymania takiego wezwania, zasadniczo, dwa wyjścia. Mogą walczyć o swoje w sądach, które stwierdzają, że organ wydający interpretacje indywidualne na podstawie opisu stanu faktycznego powinien zaklasyfikować dany towar lub usługę w ramach PKWiU (np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. akt. I FSK 1114/10, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 71/17).

Mogą też pokusić się o samodzielną ocenę klasyfikacji PKWiU; wówczas prawdopodobnie otrzymają jednak interpretację stwierdzającą, że „nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Zatem, odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę” (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 maja 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.51.2017.1.AP). Innymi słowy, jeżeli w trakcie np. kontroli organ podatkowy stwierdzi, że klasyfikacja była błędna, interpretacja nie daje ochrony.

Logicznym w takiej sytuacji postępowaniem jest zwrócenie się z prośbą o dokonanie klasyfikacji do Głównego Urzędu Statystycznego. Podatnicy, którzy podjęli taki krok i dysponują opiniami klasyfikacyjnymi ucieszą się z opisywanej nowelizacji. Ich klasyfikacje, nawet, jeżeli dane grupowanie PKWiU 2015 pokrywa się z PKWiU 2008, straciłyby aktualność w momencie utraty przez stare przepisy mocy obowiązującej. Dzięki projektowanej zmianie do tego nie dojdzie.

Zdaniem sądów fiskus może ją jednak później zignorować. Przykładowo przywołać można wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2011 r., sygn. akt II FSK 586/10, w którym wyjaśniono, że „opinie klasyfikacyjne organów statystyki publicznej zawierające interpretacje standardów i nomenklatur statystycznych nie są formalnie wiążące zarówno dla organów podatkowych jak i dla podatników. Ponieważ nie są źródłem prawa, prawem czy też aktem administracyjnym tworzącym określone prawa lub obowiązki podatkowe dla ich adresatów, są one jedynie dowodem w postępowaniu podatkowym mającym na celu ewentualne ustalenie bądź określenie wysokości zobowiązania podatkowego w należnej – zgodnej z prawem wysokości i jak każdy dowód podlegają swobodnej ocenie organu podatkowego, a w razie skargi – ocenie sądu administracyjnego”.

Pomimo iż klasyfikacja statystyczna PKWiU nie wywiera skutków bezpośrednio na gruncie prawa podatkowego, można jej użyć do zdobycia interpretacji indywidualnej, które już daje ochronę prawną. Podatnicy, którzy dysponują wydaną na ich rzecz opinią klasyfikacyjną, dzięki utrzymaniu w mocy klasyfikacji PKWiU 2008 mogą więc skorzystać na wysłużeniu jej stosowania. Pytanie, czy dla innych podatników nie byłoby korzystniejsze wprowadzenie klasyfikacji PKWiU 2015; wydano do niej obszerne, ułatwiające podatnikom przyporządkowanie towarów i usług do właściwych grupowań wyjaśnienia, których w starej klasyfikacji brak.

Porozmawiajmy o Twoich wyzwaniach

Świadczymy usługi w zakresie PKWiU 2008 zostaje w podatkach do końca 2018 r.

Skontaktujemy się z Tobą w najbliższym dniu roboczym aby porozmawiać o Twoich potrzebach i dopasować do nich naszą ofertę.

Pole zawiera niedozwolone znaki

Nieprawidłowy format. Wprowadź twojadres@twojadomena.pl lub nr telefonu: XXXXXXXXX.

Poproś o kontakt

Niniejsza publikacja została sporządzona z najwyższą starannością, jednak niektóre informacje zostały podane w formie skróconej. W związku z tym artykuły i komentarze zawarte w „Newsletterze” mają charakter poglądowy, a zawarte w nich informacje nie powinny zastąpić szczegółowej analizy zagadnienia. Wobec powyższego Grant Thornton nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek straty powstałe w wyniku czynności podjętych lub zaniechanych na podstawie niniejszej publikacji. Jeżeli są Państwo zainteresowani dokładniejszym omówieniem niektórych kwestii poruszonych w bieżącym numerze „Newslettera”, zachęcamy do kontaktu i nawiązania współpracy. Wszelkie uwagi i sugestie prosimy kierować na adres jacek.kowalczyk@pl.gt.com.