W artykule wyjaśniamy, czym jest DDS, co powinno zawierać, jak przebiega proces jego składania i w jaki sposób wiąże się on z odprawą celną.
System Informacyjny EUDR
Kolejnym obowiązkiem, po przeprowadzeniu badania należytej staranności (o tym na czym polega takie badanie pisaliśmy tutaj – link do artykułu o badaniu należytej staranności), a przed wprowadzeniem na rynek UE albo eksportem towaru objętego EUDR (jak określić czy towar podlega EUDR wskazywaliśmy tutaj – link do artykułu o towarach), jest złożenie DDS za pośrednictwem Systemu Informacyjnego EUDR (dalej: System).
System to rejestr DDS, a także wyspecjalizowane narzędzie do tworzenia i składania DDS (dostęp do Systemu, po uprzedniej rejestracji, możliwy jest tutaj). Dostępna jest również wersja testowa Systemu umożliwiająca składanie próbnych DDS.
Google news
Bądź na bieżąco ze zmianami w prawie, podatkach i księgowości! Zaobserwuj nas w Wiadomościach Google
Dane zawarte w oświadczeniu należytej staranności (DDS)
Złożenie DDS oznacza przyjęcie odpowiedzialności za zgodność towaru z EUDR. DDS musi zawierać informacje określone w załączniku II do EUDR:
- nazwę składającego DDS, jego adres oraz numer rejestracyjny i identyfikacyjny (numer EORI),
- kod CN, opis tekstowy, w tym nazwę handlową, a także, w stosownych przypadkach, pełną nazwę naukową, oraz ilość odnośnego produktu wprowadzanego do obrotu lub wywożonego z UE (masa netto, objętość lub liczba jednostek),
- kraj produkcji i geolokalizację wszystkich działek, na których wyprodukowano odnośne towary. W przypadku, gdy odnośny produkt zawiera towary wyprodukowane na różnych działkach lub został wyprodukowany z użyciem takich towarów, podaje się geolokalizację wszystkich działek,
- dla podmiotów odnoszących się do istniejącego DDS, numer referencyjny takiego DDS,
- tekst: „Przedstawiając niniejsze oświadczenie o należytej staranności, podmiot potwierdza, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2023/1115 zachowano należytą staranność i nie stwierdzono żadnego ryzyka lub stwierdzono jedynie znikome ryzyko, że odnośne produkty są niezgodne z art. 3 lit. a) lub b) tego rozporządzenia.”.
Mając na uwadze powyższe, kluczowe będzie pozyskanie od dostawcy/producenta danych geolokalizacyjnych wszystkich działek, na których wyprodukowano surowiec służący produkcji towaru objętego EUDR (więcej o wymogu uzyskania danych geolokalizacyjnych pisaliśmy w artykule Należyta staranność w EUDR – jak wykazać zgodność towarów z nowymi przepisami UE?).
Ważny fragment
Punkt 4 odnosi się natomiast do sytuacji, w których występują operatorzy niższego szczebla, którzy wytworzyli produkty, które zawierają w sobie lub zostały wytworzone z innych towarów objętych EUDR, wobec których dochowano już należytej staranności. Wówczas, w ramach przewidzianego dla nich uproszczenia, mogą się oni powołać na DDS złożone na poprzednich etapach obrotu.
Moment złożenia i zasady udostępniania organom celnym DDS
W przypadku towarów wprowadzanych na rynek UE (import) lub opuszczających rynek UE (eksport), numer referencyjny DDS musi być udostępniony organom celnym. Numer referencyjny jest unikalny dla każdego złożonego DDS i należy go uwzględnić w zgłoszeniu celnym dotyczącym danego produktu (w sekcji dokumentu uzupełniającego). Oznacza to, że DDS musi zostać złożone (za pomocą Systemu), a jego numer referencyjny uzyskany, przed złożeniem zgłoszenia celnego.
Jeśli DDS obejmuje wiele przesyłek/partii, ten sam numer referencyjny DDS może być użyty w kilku zgłoszeniach celnych, pod warunkiem potwierdzenia zgodności z EUDR wszystkich objętych nim przesyłek/partii. Możliwe jest również podanie kilku numerów referencyjnych DDS w jednym zgłoszeniu celnym. Po całkowitym wprowadzeniu na rynek lub wyeksportowaniu ilości towarów objętych danym DDS, należy złożyć nowe oświadczenie dla kolejnych ilości towarów.
Ważny fragment
DDS nie powinno obejmować przesyłek/partii na okres dłuższy niż jeden rok od momentu jego złożenia. Dłuższy okres może utrudnić wykazanie zgodności między zadeklarowanymi towarami, a rzeczywiście wprowadzonymi na rynek lub wyeksportowanymi.
Tytułem przykładu, jeżeli zamówienie dotyczy kilku partii towaru, które będą fizycznie transportowane do Polski na przestrzeni, np. kilku miesięcy, wszystkie te partie mogą być objęte jednym DDS. W stosunku do każdej z nich powinna być jednak przeprowadzona analiza należytej staranności, np. konieczne jest potwierdzenie, że towary znajdujące się w poszczególnych partiach zostały wyprodukowane z surowca zebranego na działkach wskazanych w DDS. Uzyskany numer DDS powinien być wówczas wskazywany w kolejnych zgłoszeniach celnych dotyczących poszczególnych partii towaru.
Podsumowanie
DDS to nie tylko dokument elektroniczny – to formalne potwierdzenie dopełnienia wszystkich obowiązków w zakresie należytej staranności wynikających z EUDR. Bez jego złożenia nie będzie możliwe ani wprowadzenie towaru do obrotu, ani jego wywóz z UE. Szczególnego znaczenia nabiera tutaj poprawność i kompletność danych, w tym wskazanie wszystkich działek, z których pochodzą surowce.
Ponieważ DDS wiąże się bezpośrednio z odprawą celną, jego numer referencyjny musi być znany jeszcze przed złożeniem zgłoszenia celnego. Warto również pamiętać, że jedno oświadczenie może obejmować kilka przesyłek – o ile wszystkie zostały objęte tą samą analizą ryzyka i pochodzą z tych samych źródeł.
Z uwagi na wysokie wymagania dokumentacyjne i ryzyko błędów, które mogą skutkować zatrzymaniem towaru na granicy, warto przygotować się do składania DDS z wyprzedzeniem. Stąd warto już dziś zaprojektować proces zgodności z EUDR, którego elementem jest procedura pozyskania niezbędnych danych i składania DDS za pomocą Systemu.
AUTOR: Sebastian Kopacz, Senior konsultant, Doradca podatkowy, Bieżące doradztwo podatkowe
Zobacz pozostałe artykuły z serii o EUDR: