Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami podatkowymi.
Umowa o „uczestnictwo w wyniku” do końca 2017 r., nie była unikaniem opodatkowania
http://sip.mf.gov.pl/
Opinia zabezpieczająca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. DOK4.8011.5.2017
Spółka w 2010 r. zawarła ze swoim pracownikiem (kierownikiem sklepu) odrębną od umowy o pracę „umowę dotyczącą uczestnictwa w wyniku sklepu”. Zgodnie z postanowieniami umowy, pracownik dokonywał na konto Spółki wpłaty w kwocie 50 tys. EUR i tym samym zyskać miał uprawnienie do partycypowania w zyskach Spółki z jednoczesnym zastrzeżeniem, że w przypadku gorszych wyników finansowych Spółki na tle konkurencji, utraci on zainwestowane środki. Tym samym przy niepewności, czy i w jakiej wysokości zysk zostanie osiągnięty, pracownik zgodził się na ryzyko utraty wniesionej wpłaty. W 2017 r. pracownikowi na podstawie umowy wypłacono zysk.
Według Spółki, wypłata z tytułu realizacji prawa wynikającego z umowy na rzecz pracownika stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT. W konsekwencji podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 19% uzyskanego dochodu, a nie według „skali”, tj. stawką 18 lub 32%. Spółka postanowiła to potwierdzić i złożyła wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej w rozumieniu art. 119w Ordynacji podatkowej.
Szef KAS uznał, iż opisywana umowa nie nosi znamion unikania opodatkowania, Wyjaśnił, że „za zawarciem umowy o uczestnictwo przemawiały okoliczności natury ekonomicznej i gospodarczej, które umożliwiały pracownikowi swobodniejsze zaangażowanie w poprawę działalności Spółki”. Organ podkreślił, iż konstrukcja mowy zawierała w sobie element konkurencyjności, a wypłata była od uzyskania lepszych wyników finansowych w danym okresie rozliczeniowym niż konkurencja. Rzeczywistym ryzykiem po stronie pracownika w związku z przystąpieniem do umowy była również utrata zainwestowanego kapitału. Tym samym potwierdzono, że wypłata zysku z umowy „stanowi w swej istocie realizację pochodnego instrumentu finansowego”. Zaznaczamy, że od 1 stycznia 2018 r. obowiązują nowe przepisy w zakresie opodatkowania pochodnych instrumentów finansowych.
Minister Finansów interpretuje przepisy o dokumentacji cen transferowych
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r., sygn. DCT.8201.1.2018
W pierwszej w tym roku interpretacji ogólnej Minister Finansów uznał, że próg dokumentacyjny odnoszący się do wartości transakcji lub innych zdarzeń, o którym mowa w art. 25a Ustawy PIT oraz art. 9a Ustawy CIT (podlegających obowiązkowi sporządzenia dokumentacji) należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub innego zdarzenia. Jeżeli wartość jednego rodzaju transakcji (zdarzeń) nie będzie przekraczać progów wartości, o których mowa w tych przepisach, podatnik nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dla takiego rodzaju transakcji (zdarzeń). Stwierdzono także, że gdy podatnik jest stroną transakcji jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powiązanymi, to w celu ustalenia, czy podlega ona obowiązkowi dokumentacyjnemu, jest zobowiązany odnieść do „progu dokumentacyjnego” łączną wartość transakcji jednego rodzaju realizowaną ze wszystkimi podmiotami powiązanymi.
Organ potwierdził, że w przypadku transakcji realizowanych z podmiotami niepowiązanymi (niezależnymi) nie występuje obowiązek dokumentacyjny. Dla powstania obowiązku dokumentacyjnego zarówno transakcje, jak i inne zdarzenia, o których mowa w powyższych przepisach, powinny być realizowane z podmiotami powiązanymi. Wyjątkiem są transakcje lub inne zdarzenia realizowane z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Wyjaśniono także, że transakcje oraz zdarzenia „jednego rodzaju” powinny być każdorazowo określane indywidualnie z uwzględnieniem specyfiki działalności danego podatnika i całokształtu (rodzaju) relacji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Jeżeli jednak główne istotne parametry transakcji „(takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd.), są do siebie zbliżone”, przepływy pieniężne z tytułu tych transakcji lub zdarzeń przy ustalaniu limitu dla celów obowiązku dokumentacyjnego należy brać pod uwagę łącznie.
Zlecenia wykonywane w zagranicznym biurze opodatkowane za granicą
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 października 2017 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.256.2017.1.MR
Wnioskodawca prowadził działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Wyjaśnił, że, w bieżącym roku podatkowym będzie przebywać na terytorium innego państwa (Szwecji) prawdopodobnie dłużej niż 183 dni. Argumentował, jednak że jego centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, więc jako rezydent będzie podlegał w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia ich źródeł.
Wskazał, jednak, że działalność będzie wykonywał w siedzibie zleceniodawcy, przy użyciu jego sprzętu i oprogramowania. Organ uznał więc, że Wnioskodawca prowadzić będzie działalność gospodarczą na terenie Szwecji za pośrednictwem stałej placówki (zakładu). Dochód Wnioskodawcy uzyskany z prowadzenia działalności, który może być przypisany zakładowi w Szwecji podlegać będzie więc opodatkowaniu zarówno w Szwecji, jak i w Polsce. Aby zapobiec podwójnemu opodatkowaniu, należy zastosować w takim wypadku określoną w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania tzw. metodę wyłączenia z progresją.
Czynsz, media i amortyzacja mieszkania częściowo w kosztach uzyskania przychodu
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.361.2017.1.ES
Wnioskodawca wskazał, że ma zamiar zarejestrować w lokalu mieszkalnym działalność gospodarczą bez wydzielenia odrębnego pomieszczenia na jej prowadzenie. Zamierzał zaliczać opłaty za media i czynsz do kosztów uzyskania przychodów w części, która przypada na powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej i rozliczać w kosztach odpisy amortyzacyjne od części wartości początkowej lokalu.
Organ podatkowy uznał takie rozliczenia za prawidłowe. W uzasadnieniu przywołał argument, iż Ustawa PIT nie warunkuje możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na czynsz czy media od wyodrębnienia pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Podsumował stwierdzeniem, że jeżeli wydatki pozostają w związku z uzyskanym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu, to będą kwalifikowały się do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej „w części w jakiej ten lokal jest przeznaczony na tą działalność”.
Wydatki na imprezę integracyjną w kosztach tylko dla pracowników
http://sip.mf.gov.pl/
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.411.2017.1.MS
Spółka wskazała, że organizuje imprezy integracyjne, które pełnią również funkcję wynagrodzenia za dobre wyniki. W imprezach tych biorą udział zarówno osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, jak i strony umowy zlecenia czy prowadzący działalność gospodarczą podwykonawcy, których ze Spółką łączy stosunek cywilnoprawny.
Organ uznał, że wydatki na organizację imprez integracyjnych, w których uczestniczą zarówno zatrudnieni na podstawie umowy o pracę (pracownicy), jak i zleceniobiorcy czy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, pozostające ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Wydatki na organizację imprezy w części dotyczącej tych osób należy uznać za wydatki o charakterze reprezentacji, gdyż ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz poprzez kreowanie pozytywnych relacji podczas takich spotkań.
