Podsumowanie
- Wyrok NSA należy ocenić zdecydowanie pozytywnie. Jest to pierwszy wyrok na korzyść podatnika w tej kluczowej - zarówno dla branży hotelarskiej, jak i dla właścicieli innych budynków zbiorowego zakwaterowania – sprawie.
- Zmiana podejścia NSA, który do tej pory orzekał odmiennie, pozwala mieć nadzieję na ukształtowanie się pozytywnej dla podatników linii orzeczniczej.
Zasady podlegania opodatkowaniu podatkiem od przychodów budynków
Przepisy Ustawy CIT oraz PIT określają szczegółowe zasady opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków. Zgodnie z art. 24b Ustawy CIT lub art. 30g Ustawy PIT, powyższemu podatkowi podlegają wynajmowane, wydzierżawione lub oddane na podstawie innej umowy o podobnym charakterze budynki. Podstawę opodatkowania stanowi przychód, rozumiany jako suma wartości początkowych nieruchomości pomniejszona o 10 000 000 złotych. Natomiast sam podatek stanowi 0,035% tej podstawy.
Od początku obowiązywania podatku od przychodów z budynków właściciele hoteli spierali się z organami podatkowymi oraz sądami o zasadność opodatkowania tym podatkiem ich działalności. Zdaniem fiskusa przepisy pozwalają uznać umowy dot. usług hotelowych za tożsame z umowami najmu lub dzierżawy. Skutkiem takiej oceny było obciążenie właścicieli hoteli kolejną daniną.
Czego dotyczyła sprawa rozstrzygnięta przez NSA?
Sprawa rozstrzygnięta w minionym tygodniu przez NSA dotyczyła przedsiębiorcy, który w ramach swojej działalności hotelowej świadczy usługi zakwaterowania i gastronomiczne, a także zajmuje się organizacją szkoleń i konferencji. Właściciel hoteli miał wątpliwości, czy powinien płacić podatek od przychodów z budynków. Jego zdaniem umowy, które zawiera nie kwalifikują go jako podatnika do objęcia podatkiem od przychodów z budynków.
Fiskus był odmiennego zdania. W wydanej interpretacji (sygn. 0115-KDIT3.4011.394.2019.2.KP), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odwołał się do definicji usługi hotelarskiej zawartej w ustawie o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (art. 3 pkt 8). Powyższy przepis określa usługę hotelową jako
„krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych”.
W ocenie Dyrektora KIS, świadczeniem głównym tej usługi jest korzystanie z budynku i posiada ono cechy podobne do umowy najmu, więc powinno być opodatkowane podatkiem od przychodów z budynków.
Podobne podejście zostało zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 26 sierpnia 2020r. sygn. akt: I SA/Gd 138/20, który oddalił skargę podatnika na ww. interpretację. W ocenie sądu, umowa hotelowa i umowa najmu mają podobny cel – odpłatne korzystanie z rzeczy, jaką jest określona nieruchomość. Warto wskazać, że sądy niejednokrotnie orzekały w podobnym zakresie na niekorzyść podatników.
Ważny fragment
Dopiero wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 lipca 2023 r. (sygn. akt: II FSK 71/21) przerwał negatywną linię orzeczniczą. Zdaniem NSA zawarte w art. 24b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT i art. 30g ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT określenie: umowy o podobnym charakterze nie dotyczą umów hotelowych. W uzasadnieniu zwrócono uwagę na ich odmienność, przejawiającą się np. w sposobie zarządzania daną nieruchomością – odmienną dla każdego ze świadczeń. Tym samym osiąganie przychodów z tytułu usług hotelowych nie stanowi przesłanki do objęcia właściciela hotelu przepisami o podatku od przychodów z budynków.
Wyrok NSA z 4 lipca przełamuje niekorzystną linie interpretacyjną i miejmy nadzieję, ze ten pozytywny trend się utrzyma.
Czytaj więcej: Definicja budowli w podatku od nieruchomości trafia do kosza!
WSPÓŁAUTORKA: Barbara Kaźmierczak, Konsultant, Doradztwo podatkowe
