Dynamika zmian przepisów w zakresie cen transferowych jest w ostatnich latach ogromna. Obecnie podatnicy sporządzają dokumentacje podatkowe na „nowych” zasadach, obowiązujących dla transakcji realizowanych w roku podatkowym 2017, natomiast dla transakcji realizowanych od 2019, rząd szykuje już inne zasady (z dopuszczeniem ich stosowania nawet dla transakcji realizowanych w 2018 r.). W lipcu został opublikowany projekt zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych, dotyczący w głównej mierze zmian w zakresie cen transferowych. Oto najważniejsze planowane zmiany:
Stałe limity transakcyjne
Planuje się wprowadzenie stałych limitów transakcyjnych na poziomie 2 mln PLN lub 10 mln PLN – w zależności od rodzaju transakcji. Limit 10 mln PLN dotyczy transakcji związanych z zakupem i sprzedażą rzeczowych aktywów obrotowych oraz środków trwałych, a także transakcji finansowych (w tym poręczeń i gwarancji), natomiast wszelkie pozostałe transakcje (w tym transakcje usługowe oraz związane z użytkowaniem lub sprzedażą wartości niematerialnych o prawnych) objęte mają być limitem 2 mln PLN.
Wartość transakcji ustala się w kwocie netto. Limit obowiązuje dla transakcji jednorodnych/tego samego rodzaju, realizowanych ze wszystkimi podmiotami powiązanymi.
Powyższe oznacza, że ustawodawca ma odejść od obecnego mechanizmu ustalania limitu dokumentacyjnego, który ma charakter indywidualny dla każdego z podmiotów (w celu ustalenia kręgu transakcji mających istotny wpływ na dochód podatnika), a ustalone zostaną limity w kwotach obowiązujących wszystkich podatników.
Sposób ustalania cen transferowych
Nowe przepisy wprowadzają obowiązek ustalania cen transferowych w pierwszej kolejności z zastosowaniem 5 metod, które funkcjonują także w obecnych przepisach (metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, metoda ceny odsprzedaży, metoda koszt plus, metoda marży transakcyjnej netto, metoda podziału zysku), lecz do tej pory skierowane były wyłącznie do organów kontrolujących. Dopiero w przypadku, gdy ustalenie ceny transakcyjnej nie będzie możliwe przy wykorzystaniu ww. metod, podatnik ma prawo zastosować inną metodę/technikę wyceny – jeżeli działania te doprowadzą do ceny, jaką ustaliłyby miedzy sobą niezależne podmioty.
Wprowadzenie powyższej zasady zmienia podejście do wyznaczania cen, gdyż wymaga od podatników już na tym etapie zidentyfikowania porównywalnych transakcji i uwzględnienia warunków tych transakcji w ramach własnej wyceny.
Sprawdź Ceny transferowe Grant Thornton
Zakres dokumentacji
1. Dokumentacja lokalna
Podatnicy realizujący transakcje, które przekroczą limity dokumentacyjne (2 mln lub 10 mln PLN), będą zobowiązani do opracowania dokumentacji lokalnej, zawierającej analizy rynkowe, potwierdzające rynkowość stosowanych cen w ramach transakcji wewnątrzgrupowych lub inne uzasadnienie tych warunków, jeżeli sporządzenie analizy porównawczej nie jest możliwe. Do tej pory opracowanie analizy danych porównawczych spoczywało wyłącznie na podatnikach, których przychody lub koszty przekroczyły w roku poprzedzającym równowartość 10 mln EUR, zatem ta zmiana może okazać się niekorzystna dla „mniejszych” podatników i nałożyć na nich dodatkowy obowiązek.
2. Master File
Obowiązek opracowania dokumentacji grupowej ma spoczywać na podatnikach należących do grup kapitałowych, które sporządzają skonsolidowane sprawozdanie finansowe oraz ich skonsolidowane przychody przekraczają 200 mln PLN. Co ważne – dokumentacja grupowa musi zostać przekazana do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca 12-go miesiąca po zakończeniu roku podatkowego. W obowiązującym stanie prawnym, dokumentacja Master File powinna zostać przedłożona w terminie 7 dni od dnia przedłożenia takiej prośby przez organy kontrolujące.
Pozostałe istotne zmiany w zakresie cen transferowych
-
- Ustawodawca wprowadził definicje pojęć związanych z tematyką cen transferowych, czego w części niewątpliwie brakuje w obecnym stanie prawnym.
- Wprowadzenie tzw. safe harbours, co oznacza, że organ podatkowy nie będzie określał / kontrolował wysokości narzutu zdefiniowanego w ustawie dla usług o niskiej wartości dodanej (wskazanych w załączniku do projektu ustawy) oraz oprocentowania pożyczek, jeżeli zostanie spełnionych kilka warunków – m.in. usługobiorca będzie posiadał kalkulację bazy kosztowej oraz informację na temat kluczy alokacji tych kosztów dla usług o niskiej wartości dodanej; czy łączny poziom należności/zobowiązań z tytułu kapitału pożyczek nie przekroczy kwoty 20.000.000 PLN, przy założeniu że pożyczka została udzielona na okres maksymalnie 5 lat, przy oprocentowaniu ustalonym jako stopa bazowa plus marża.
- Ustawodawca wprowadził na stałe termin 9 miesięcy po zakończeniu roku podatkowego na opracowanie dokumentacji lokalnej dla transakcji realizowanych w roku poprzednim.
- Wyłączono z obowiązku dokumentowania m.in. transakcje, których wartość trwale nie stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu, gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa, jak również są objęte porozumieniem tzw. APA.
- Odstąpiono od wyłączenia z obowiązku dokumentacyjnego przedsiębiorstw, których przychody lub koszty nie przekraczają kwoty 2.000.000 EUR, jak w dotychczasowym stanie prawnym.
Podsumowanie
Co do zasady, zmiany należy postrzegać pozytywnie, gdyż, w ujęciu globalnym, wydają się one być korzystne dla podatników – dokumentacje cen transferowych mają obejmować wyłącznie te najistotniejsze transakcje, co w dużej części przypadków zmniejszy obowiązki w zakresie cen transferowych wielu podmiotów. Korzystne są także zmiany w zakresie terminów, które trwale zostały wydłużone (do 9 miesięcy na dokumentację lokalną oraz 12 miesięcy na dokumentację grupową).
Planowane zmiany to duży krok w kierunku dostosowania polskich przepisów do zasad określonych przez Wytyczne OECD oraz obowiązujących już w zachodnich jurysdykcjach.
AUTOR: Martyna Ciuksza, Specjalista, Ceny Transferowe
