TOP 27 zmian i wyzwań w podatkach na 2024 r.

Wzmożone kontrole w cenach transferowych

Od pewnego już czasu, wśród organów kontrolujących obserwujemy coraz większe zainteresowanie transakcjami realizowanymi pomiędzy podmiotami powiązanymi. Organy podatkowe – przede wszystkim urzędy celno-skarbowe, ale także urzędy skarbowe – coraz lepiej odnajdują się w tej niełatwej tematyce i nabywają umiejętności i narzędzia do skutecznej weryfikacji rynkowości poziomu cen stosowanych między jednostkami powiązanymi. Mając na uwadze wartość transakcji, pewną ocenność sytuacji występujących u podatników, jak również potencjalną niepewność co do rozstrzygnięcia ewentualnego sporu przez sąd administracyjny, obszar ten jest łakomym kąskiem dla organów. Podatnicy niejednokrotnie, chcąc uniknąć wieloletniego sporu z organem, godzą się na pewne ustępstwa, co motywowane jest także chęcią uniknięcia odpowiedzialności karnej skarbowej.

Jeżeli kontrola już się rozpocznie warto skorzystać ze wsparcia profesjonalnego doradcy podatkowego i tak pokierować kontrolą, aby nie przekształciła się w postępowanie podatkowe. Organy podatkowe są skłonne rozmawiać z podatnikami na etapie kontroli, przyjmują wyjaśnienia i argumenty przedstawiane przez podatników, bo zakończenie sprawy na etapie kontroli podatkowej jest zarówno dla podatnika, jak i organu efektywne pod wieloma względami. Końcowo warto również pamiętać, że polskie i międzynarodowe przepisy podatkowe przewidują pewne narzędzia, których celem jest zniesienie podwójnego opodatkowania tego samego dochodu, opodatkowane właśnie wskutek różnej oceny tej samej transakcji przez różne administracje podatkowe. Niewątpliwie kwestia cen transferowych także w przyszłości będzie leżała w obszarze szczególnego zainteresowania organów podatkowych.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Elżbieta Ślusarczyk: elzbieta.slusarczyk@pl.gt.com, +48 661 538 561

Wdrożenie polityki cen transferowych zadaniem na 2024 r.

Mając na uwadze tymczasową stabilizację przepisów w zakresie cen transferowych i brak istotnych zmian w regulacjach dotyczących dokumentowania i raportowania, a także rosnącą liczbę kontroli podatkowych, w 2024 roku należy zwrócić uwagę na świadomie kształtowaną politykę cen transferowych.

Posiadanie przez grupy kapitałowe polityki cen transferowych nabrało niebagatelnego znaczenia w ostatnich latach z powodów zmian regulacyjnych (w szczególności w zakresie poświadczenia przez zarząd przedsiębiorstwa, że warunki transakcji wewnątrzgrupowych odpowiadają warunkom rynkowym), jak i z powodów ogólnorynkowych. W efekcie dynamicznych wahań na wielu rynkach, pewne branże borykały się z bardzo dużymi zmianami warunków funkcjonowania, co spowodowało istotne zniekształcenie dochodów podmiotów funkcjonujących w grupach kapitałowych. Grupy kapitałowe, które wdrożyły politykę cen transferowych, miały możliwość dostosowania warunków rozliczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi już po zakończeniu roku, kiedy możliwy był przegląd całorocznych zmian rynkowych i ocena ich wpływu na wyniki finansowe poszczególnych spółek.

Wiedząc jak dużym wyzwaniem na nowy rok jest stworzenie polityki cen transferowych, chcielibyśmy zaprosić Państwa do naszego nowego cyklu publikacji dotyczących polityki cen transferowych, pierwszy artykuł mogą Państwo przeczytać już teraz. W kolejnych artykułach z cyklu zaprezentujemy m.in. praktyczne aspekty dotyczące całego cyklu życia transakcji, współpracy z doradcą w zakresie przygotowania polityki, odniesiemy się do najbardziej istotnych i najczęściej kontrolowanych typów transakcji, a także wskażemy, jak wykorzystać politykę cen transferowych do realizacji obowiązków dokumentacyjnych w zakresie cen transferowych, w tym także co zrobić, gdy rzeczywistość od tej polityki odbiega.

Więcej: Polityka cen transferowych – czym jest i dlaczego warto ją przygotować?

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Marcin Żmuda: marcin.zmuda@pl.gt.com, +48 607 665 734

Wzmożone kontrole ZUS

Od początku 2023 r. obserwujemy wzmożone kontrole ZUS, zwłaszcza w przypadku umów zlecenia oraz podróży służbowych/oddelegowania pracowników. Zgodnie z uprawnieniem jakie wynika z treści ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma możliwość przeprowadzania kontroli u płatników składek. Przedsiębiorcy są zatem kontrolowani nie tylko przez urzędy skarbowe, ale również ZUS. Zadaniem inspektorów kontroli ZUS jest sprawdzenie, czy płatnicy składek wywiązują się ze swojego podstawowego obowiązku, tj. odprowadzania składek, ale także innych zadań, które zostały im zlecone przez organy ZUS.

Od 2023 r. obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu podlegają osoby fizyczne (z wyłączeniem w wyjątkowych sytuacjach uczniów i studentów do ukończenia 26 roku życia), które na terenie Polski wykonują pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, a także osoby z nimi współpracujące. Zleceniobiorcy podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu, natomiast w przypadku składki na ubezpieczenie chorobowe ustawodawca pozostawił podatnikom dotychczasową możliwość dobrowolności jej opłacania.

Organy ZUS coraz częściej zaczynają weryfikować, czy płatnicy składek na ubezpieczenia społeczne we właściwy sposób wywiązują się z nałożonych na nich obowiązków. Weryfikowana jest prawidłowość naliczania składek oraz zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych. Kontrolujący zainteresowani są także właściwą kwalifikacją podróży służbowych oraz oddelegowania. Warto wykonać wewnętrzny audyt, aby być pewnym, że we właściwy sposób wywiązujemy się z nałożonych na nas obowiązków, zanim zrobią to organy ZUS.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Małgorzata Samborska: malgorzata.samborska@pl.gt.com, +48 661 538 580

Dyrektywa SUP – nowe obowiązki i opłaty dotyczące produktów z tworzyw sztucznych

W związku z wdrażaniem przez Polskę dyrektywy 2019/904 z 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko (tzw. „Dyrektywa Plastikowa” lub „Dyrektywa SUP” od angielskiego pojęcia single-use plastic) na przedsiębiorcach będą ciążyć dodatkowe obowiązki i daniny.

Od 1 stycznia 2024 r. będzie obowiązywała nowa opłata dla podmiotów prowadzących działalność handlową lub gastronomiczną. Będą oni musieli pobierać opłatę od swoich konsumentów (tzw. użytkowników końcowych) przy wydawaniu napojów i żywności w jednorazowych kubkach lub pojemnikach z tworzyw sztucznych. Dodatkowo od 1 lipca 2024 r. konieczne będzie zapewnienie konsumentowi dostępności alternatywnego opakowania. Taką opłatę będzie musiał pobrać również przedsiębiorca oferujący napoje lub żywność w maszynach vendingowych. Nowa danina nie będzie dotyczyła jednak sprzedaży artykułów spożywczych zapakowanych w pojemniki z tworzyw sztucznych fabrycznie.

Część przedsiębiorców będzie uiszczać od 1 stycznia 2024 r. opłaty roczne na pokrycie kosztów zagospodarowania odpadów powstałych z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Nowa danina obejmie podmioty wprowadzające do obrotu takie produkty jak m.in.:

• pojemniki na żywność do bezpośredniego spożycia na miejscu lub na wynos, paczki i owijki na żywność, pojemniki na napoje o pojemności do 3 litrów, kubki na napoje i ich pokrywki oraz wieczka, czy lekkie torby na zakupy;
• chusteczki nawilżane i balony;
• wyroby tytoniowe i filtry zawierające tworzywa sztuczne.

Ponadto obowiązywać będzie opłata na finansowanie publicznych kampanii edukacyjnych. Przy czym obejmie ona jedynie przedsiębiorców, którzy wprowadzają do obrotu: produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych takie jak wyroby tytoniowe i filtry zawierające tworzywa sztuczne, chusteczki nawilżane, balony dla konsumentów, lekkie torby z tworzyw sztucznych, podpaski higieniczne, tampony oraz aplikatory do tamponów; narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne.

Na przedsiębiorców objętych powyższymi opłatami nałożono również dodatkowe obowiązki ewidencyjne i sprawozdawcze.

Na marginesie przypominamy, że w związku z przepisami Dyrektywy SUP od 1 stycznia 2025 r. wejdą w życie regulacje dotyczące tzw. systemu kaucyjnego. Będą one dotyczyły przedsiębiorców wprowadzających do obrotu napoje w niektórych opakowaniach, jak również jednostek handlowych, które będą pobierać kaucje za opakowania. W ramach nowego systemu kaucja będzie zwracana konsumentowi w dowolnym punkcie zbiórki bez konieczności okazania paragonu. W przypadku opakowań zwrotnych wielokrotnego użytku objętych systemem kaucyjnym zastosowanie znajdą szczególne regulacje na gruncie VAT.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Dominika Kłopotowska: dominika.klopotowska@pl.gt.com, +48 885 887 861

Spółki nieruchomościowe – obowiązki i sprawozdawczość

Rok 2024 będzie kolejnym rokiem, w którym podatnicy posiadający status spółki nieruchomościowej będą zobowiązani złożyć informacje nt. struktury właścicielskiej. Sprawozdawczość w tym zakresie nie należy do najłatwiejszych, co wynika z jednej strony ze stosunkowo złożonej definicji spółki nieruchomościowej, co już samo w sobie generuje problem w zakresie poprawnego określenia kręgu podmiotów obowiązanych do złożenia stosownych informacji podatkowych. Z drugiej strony krąg adresatów ww. obowiązków jest bardzo szeroki, bo obejmuje wszystkich pośrednich i bezpośrednich wspólników spółki nieruchomościowej, co niejednokrotnie odnosi się do podmiotów zagranicznych, aż po ostatecznych beneficjentów.

Warto również nadmienić, że rok 2023 obfitował w bardzo interesujące i korzystne rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego np. co do możliwości niestosowania ograniczeń w zakresie amortyzacji nieruchomości w spółkach nieruchomościowych czy też możliwości stosowania preferencyjnego opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów wykorzystywanych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych najemców, nawet jeżeli taki jest cel prowadzonej przez wynajmującego działalności gospodarczej. Takie wyroki otwierają możliwości zmniejszenia obciążeń podatkowych dot. nieruchomości.

Więcej: Ministerstwo Finansów opublikowało dane spółek nieruchomościowych

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Elżbieta Ślusarczyk: elzbieta.slusarczyk@pl.gt.com, +48 661 538 561

WHT – procedury i objaśnienia MF

Przepisy Ustawy CIT określające obowiązek stosowania mechanizmu pay & refund obowiązują już blisko dwa lata. Pomimo braku istotnych zmian Ustawy CIT w tym okresie, w praktyce pojawiło się bardzo wiele istotnych aspektów, na które należy zwrócić uwagę.

Po pierwsze, Minister Finansów wydał już dwa projekty objaśnień podatkowych – pierwszy w 2019 roku, oraz drugi we wrześniu 2023 roku, przy czym ten ostatni zasadniczo skupia się na wykładni pojęcia rzeczywistego właściciela do celów podatku u źródła. Objaśnienia te miały wyjaśnić, na czym w praktyce polega należyta staranność a także jak należy badać spełnienie warunku bycia rzeczywistym właścicielem należności, w tym prowadzenia rzeczywistej działalności przez zagranicznych odbiorców należności. Zarówno projekt objaśnień z 2019 r. jak i najnowszy projekt z 2023 r. nie wyjaśnia wszystkich wątpliwości, a wręcz przeciwnie – sprawia, że pojawiają się kolejne. Problem pojęcia rzeczywistego właściciela dotyczy zwłaszcza spółek holdingowych, w przypadku których organy podatkowe nie zawsze przyznają prawo do stosowania zwolnień czy obniżonej stawki.

Po drugie zauważyć można pewną zmianę stanowiska organów podatkowych w odniesieniu do należności wypłacanych do niektórych krajów, ze względu na wydane orzeczenia sądów administracyjnych. W wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie (sygn. akt I SA/Lu 136/23 oraz I SA/Lu 100/23), odmówiono stosowania preferencji dla podmiotu z siedzibą w Królestwie Niderlandów (Holandii), bowiem dywidendy w Holandii są zwolnione z opodatkowania. Z tego względu uznano, że  spółka holenderska nie spełniła wymogu z art. 22 ust. 4 Ustawy CIT, tj. nie korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. To kolejne wyroki prezentujące stanowisko, iż w przypadku gdy u podmiotu zagranicznego otrzymującego dywidendy podlegają one zwolnieniu z opodatkowania, to podatek u źródła powinien być pobrany przez polski podmiot w momencie wypłaty dywidendy. Projekt nowych objaśnień z września 2023 r. prezentuje stanowisko, iż podmiot otrzymujący dywidendę powinien podlegać efektywnemu opodatkowaniu w państwie członkowskim, jednak z uwagi odmienność dyrektywy PS i dyrektywy IR, warunek efektywnego opodatkowania w przypadku dywidend powinien być odnoszony wyłącznie do aspektów podmiotowych. Projekty objaśnień nie zapewniają jednak ochrony prawnej, gdyż nadal nie opublikowano ich ostatecznej wersji.

Tymczasem w ciągu ostatnich lat można zauważyć wzrost zainteresowania weryfikacją poprawności pobrania podatku u źródła po stronie organów podatkowych. Praktyka pokazuje również, że wydawanie przez organ podatkowy opinii o stosowaniu preferencji jest poprzedzone coraz bardziej szczegółową weryfikację przedstawionych dokumentów. W związku z tym, warto zadbać o wprowadzenie mechanizmów, które pozwolą w bezpieczny sposób identyfikować transakcje rodzące obowiązek pobrania podatku u źródła.

Niejasności sprawiają, że stosowanie zwolnień czy obniżonych stawek podatku w przypadku płatności podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła wiąże się z dużą niepewnością. Popularne stają się wewnętrzne procedury w zakresie dochowania należytej staranności w podatku u źródła. Procedura należytej staranności w zakresie podatku u źródła jest instrukcją postępowania dokładnie wskazującą, jak wykazać dochowanie należytej staranności przy płatnościach zagranicznych, w celu zapewnienia prawidłowego rozliczania podatku u źródła z wykorzystaniem zwolnień i obniżonych stawek podatku oraz uniknięcia przewidzianych ustawowo sankcji. Przepisy prawa materialnego dotyczące podatku źródła pozwalają wskazać najistotniejsze obszary, których powinna dotyczyć procedura. Bez wątpienia, im wyższy stopień szczegółowości weryfikacji transakcji dokonywanej z zagranicznym podmiotem, tym mniejsze ryzyko zakwestionowania przez organ podatkowy prawidłowości zastosowania preferencji w podatku u źródła.

Więcej: Podatek u źródła – jakie należności podlegają WHT?

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Małgorzata Samborska: malgorzata.samborska@pl.gt.com, +48 661 538 580

MDR – czas nadrobić zaległości

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych obowiązują już kilka lat, nadal jednak budzą wiele kontrowersji i wątpliwości, zarówno interpretacyjnych jak i technicznych związanych z samym składaniem dokumentów. Po wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnieniach podatkowych z dnia 31 stycznia 2019 r. które nie rozwiało wszystkich wątpliwości podatników, nadal brak innych wiążących wyjaśnień w zakresie MDR.

Zawieszenie terminów raportowania schematów podatkowych w trakcie pandemii spowodowało, że temat schematów podatkowych u części podatników został odłożony „na potem”. Obecnie terminy te już nie za zawieszone, warto więc dołożyć starań, aby nadrobić zaległości i na bieżąco identyfikować schematy podatkowe podlegające raportowaniu do Szefa KAS. Wysokie sankcje za niestosowanie się do przepisów MDR powodują, że obok tej materii podatnicy nie mogą przejść obojętnie. Swoją przygodę z MDR warto rozpocząć od kompleksowego audytu MDR.

Dowiedz się więcej o audycie MDR i czy musisz posiadać procedurę MDR.

Więcej: Schematy podatkowe – kto musi mieć procedurę MDR? >>

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Łukasz Kacprzyk: lukasz.kacprzyk@pl.gt.com, +48 661 538 550

Limity PIT na 2024 r.

W 2024 roku wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych będzie wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł. W 2023 roku kwota wolna była ustalona w wysokości 2000 zł.

W 2024 roku wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych będą dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18. Dopłaty na te cele, które będą finansowane przez podatnika z innych źródeł – będą wolne od podatku do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł. W 2023 roku kwota wolna była ustalona w wysokości 3000 zł.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Maciej Hadas: maciej.hadas@pl.gt.com, +48 693 333 267

Stawki VAT w 2024 r.

Rozporządzeniem Ministra Finansów z 9 grudnia 2023 r. w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 2670) zostało przedłużone obowiązywanie obniżonych do 0% stawek podatku VAT na podstawowe artykuły spożywcze do 31 marca 2024 r.

Artykuły spożywcze:

Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów spożywczych wymienionych w poz. 1-18 załącznika nr 10 do Ustawy VAT, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), w szczególności: owoce, warzywa, mięso, nabiał i produkty ze zbóż.

Jeżeli nie będzie nowych regulacji przedłużających stawkę 0% na ww. artykuły spożywcze z załącznika nr 10 do Ustawy VAT, stawki VAT od kwietnia 2024 roku wrócą do poziomu 5%.

Pomoc ofiarom skutków działań wojennych w Ukrainie:

Do dnia 31 grudnia 2023 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do:

• darowizn towarów;
• nieodpłatnych usług.

– na cele związane z pomocą ofiarom skutków działań wojennych na terytorium Ukrainy.

Jeżeli nie będzie nowych regulacji przedłużających obowiązywanie stawki 0% na nowy rok, to od 2024 roku darowizny dla ofiar wojny w Ukrainie nie będą już korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 0%.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Maciej Hadas: maciej.hadas@pl.gt.com, +48 693 333 267

Estoński CIT atrakcyjny dla podatników

W obecnym kształcie estoński CIT to wciąż ciekawa alternatywa dla klasycznych zasad opodatkowania podatkiem dochodowym, w szczególności w kontekście wprowadzonych w 2022 r. obciążeń dla przedsiębiorców. Do gwałtownego wzrostu zainteresowania systemem estońskiego CIT znacząco przyczyniły się także modyfikacje przepisów w zakresie zgładzenia warunków wejścia oraz zmiany umożliwiające przystąpienie do estońskiego CIT w trakcie roku. Nie bez znaczenia pozostaje, że do podatników estońskiego CIT nie mają zastosowania przepisy dotyczące informacji o realizowanej strategii, podatku od przychodów z budynków, czy nadchodzącego podatku minimalnego.

Przypomnijmy, że rozwiązanie te pozwala efektywnie obniżyć obciążenia podatkowe. Dzięki zastosowaniu preferencji, efektywna stawka podatku w ramach estońskiego CIT wyniesie 20% dla małych podatników i podmiotów rozpoczynających działalność oraz 25% dla pozostałych spółek (biorąc pod uwagę łączne opodatkowanie spółki i wspólników). Dla porównania, w przypadku klasycznego CIT efektywne stawki podatku wynoszą odpowiednio 26,29% i 34,39%. W praktyce, formuła ta jest przeznaczona wyłącznie dla spółek o prostej strukturze, a więc nie posiadających zaangażowania udziałowego w innych spółkach i jednocześnie takich, w których uczestniczą wyłącznie osoby fizyczne.

Przy tej formie opodatkowania spółka – zasadniczo – nie płaci podatku na bieżąco (a dopiero przy wypłacie zysku do wspólników). Nie brakuje jednak kilku pułapek, które w trakcie roku mogą doprowadzić do powstania obowiązku podatkowego. Mowa w szczególności o tzw. ukrytych zyskach oraz wydatkach niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Rozumienie tych pojęć w wielu przypadkach wciąż budzi wątpliwości, czego dowodem są liczne wnioski o wydanie interpretacji podatkowych oraz często niejednolite stanowiska organów.

Choć rok 2024 nie zapowiada zmian w tym systemie, to Ministerstwo Finansów zapewnia, że chce dalej wspierać i rozwijać tę formę opodatkowania. Nie trudno się temu dziwić, bowiem estoński CIT jest korzystny nie tylko dla podatników. System przyciąga uwagę wielu przedsiębiorców prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze, którzy w celu skorzystania z tej formy opodatkowania, muszą dokonać przekształceń, z którymi wiąże się konieczność przejścia na pełne księgi (a więc i na bardziej przejrzystą dla fiskusa formę w zakresie ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych).

Aby dobrze przygotować się na zmiany i ograniczyć potencjalne ryzyka, przed przystąpieniem do estońskiego CIT, rekomenduje się przeprowadzenie audytu – w szczególności pod kątem możliwości skorzystania z tej formy opodatkowania, ale także pod kątem wyzwań, które mogą pojawić się w toku bieżącej działalności.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Marita Pruss: marita.pruss@pl.gt.com, +48885661884

Kierunkowskaz najważniejszych obowiązków podatników ryczałtowych na 2024 r.

Statystyki pokazują, że już ponad 13 tys. spółek korzysta z estońskiego CIT, co w porównaniu ze statystykami korzystania z pakietu ulg na innowacje oraz funduszu niemieckiego robi ogromne wrażenie. Korzyści z tego rozwiązania dotyczą nie tylko poprawy płynności finansowej spółek, ale także zmniejszenia ilości obowiązków formalnych ciążących na spółkach. Mimo tego jednak warto pamiętać przy rozliczeniu ryczałtu estońskiego za 2023 rok o:

• złożeniu przez wspólników ryczałtowych oświadczeń na formularzach OSW-RD do końca stycznia;
• złożeniu deklaracji rocznej CIT-8E do końca marca – przy czym warto być czujnym w tym względzie, gdyż Ministerstwo Finansów szykuje kolejną wersję tej deklaracji;
• złożeniu CIT/EZ w zakresie spełnienia warunków utrzymania w ryczałcie jak przychody pasywne (w 2023 r. nie powinno ich być więcej niż połowa przychodów ogółem), a także wskaźnik zatrudnienia;
• wśród spółek, które posiadają oddziały należy pamiętać o złożeniu deklaracji CIT-ST do końca marca;
• warto przeliczyć czy spółka będzie mieściła się w limitach dla małych podatników i będzie uprawniona do stosowania stawki 10% w kolejnym roku, bądź będzie mieściła się w limitach do stosowania w 2024 roku rozliczenia kwartalnego VAT;
• spółki, które będą naliczać korektę cen transferowych powinny zadbać, aby zaksięgować ją do kończącego się roku, aby nie wystąpiła wątpliwość co do powstania dochodu ryczałtowego z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych;
• spółki ryczałtowe nie są zwolnione ze stosowania cen rynkowych w transakcjach z podmiotami powiązanymi i przygotowania dokumentacji cen transferowych, jeśli zostały przekroczone odpowiednie limity;
• zapłata ryczałtu CIT od dywidend wypłaconych w 2023 r. lub zaliczek na poczet dywidend do końca marca;
• złożeniu deklaracji PIT-8AR do końca stycznia od pobranego przez spółki podatku PIT od dywidend czy zaliczek na ich poczet wypłaconych w 2023 r.;
• zwiększeniu zatrudnienia w spółce (u małych podatników w drugim roku do min 3 pełnych etatów, lub o kolejny etat, gdy spółka wchodziła w ryczałt jako podmiot rozpoczynający działalność gospodarcza).

Warto zatem dobrze przygotować się do kolejnego roku. W przypadku wątpliwości, w szczególności do co ujmowania transakcji jako ukryty zysk lub wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, to grudzień lub ewentualnie początek stycznia są ostatnim momentem, aby złożyć w tym zakresie wniosek o interpretację indywidualną i aby była szansa na jego rozpatrzenie przed końcem marca.

Nasi specjaliści na bieżąco śledzą aktualne linie interpretacyjne oraz orzecznicze i przeprowadzają audyty ryczałtu estońskiego wśród spółek pod kątem zgodności z przepisami.

Więcej: Estoński CIT w 2024 r. [INFORMATOR]

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Grzegorz Szysz: grzegorz.szysz@pl.gt.com, +48 661 530 233

Podatek od przerzuconych dochodów w 2024 r.

Podatek od przerzuconych dochodów obowiązuje od 1 stycznia 2022 r., gdzie już od 1 stycznia 2023 r. przepisy regulujące ten podatek uległy istotnym zmianom. Poza pewnymi uproszczeniami ustawodawca w praktyce poszerzył zakres zastosowania przepisów o podatku od przerzuconych dochodów, nie zmienił się w nich katalog rodzajów należności podlegających opodatkowaniu. W efekcie, weryfikacja obowiązku zapłaty podatku od przerzuconych dochodów w 2022 r. i 2023 r. będzie się różnić. W zeznaniach za 2022 r. jedynie 16 podatników wykazało podstawę opodatkowania z tytułu podatku od przerzuconych dochodów, z czego 14 podatników wykazało podatek z tego tytułu. Kwota podatku wyniosła 9,4 mln zł.

Największe wyzwania stawia jednak art. 24aa ust. 10a Ustawy CIT, stanowiący, że ciężar dowodu, że nie został spełniony co najmniej jeden z warunków podlegania podatkowi od przerzuconych dochodów, spoczywa na polskiej spółce, która zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów koszty ponoszone na rzecz podmiotu zagranicznego objęte przepisami o podatku od przerzuconych dochodów. Kryteria podlegania opodatkowaniu odnoszące się zarówno do tego polskiego podatnika, jak i zagranicznego podmiotu, muszą zostać zweryfikowane, zbadane i udokumentowane, co będzie wymagać wdrożenia odpowiednich procedur.

Dnia 16 czerwca 2023 r. został wydany przez Ministerstwo Finansów projekt objaśnień w zakresie podatku od przerzuconych dochodów. Projekt objaśnień pozostawia nadal pewne wątpliwości i nie zapewnia ochrony prawnej, gdyż nadal nie opublikowano jego ostatecznej wersji.

Więcej: Podatek od przerzuconych dochodów w praktyce – co mówią dane po pierwszym roku jego obowiązywania

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Małgorzata Samborska: malgorzata.samborska@pl.gt.com, +48 661 538 580

Czym jest CBAM i jak należy się do niego przygotować?

CBAM (zwany granicznym podatkiem węglowym) jest to przewidziany przez rozporządzenie (UE) 2023/956 z dnia 10.05.2023 r. mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2. Ma on na celu zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych i jest uzasadniony ucieczką emisji tych gazów, gdy z powodu kosztów związanych z polityką klimatyczną prowadzoną w UE, przedsiębiorstwa z niektórych sektorów (energochłonnych) przenoszą produkcję do innych państw.

„Certyfikat CBAM” oznacza certyfikat w formacie elektronicznym odpowiadający jednej tonie emisji wbudowanej w towary. Państwa członkowskie będą sprzedawały te certyfikaty upoważnionym zgłaszającym po cenie ustalonej przez Komisję Europejską. Do dnia 31. maja każdego roku upoważniony zgłaszający CBAM będzie zobowiązany przekazać je Komisji do umorzenia w odpowiedniej ilości.

Wprowadzenie kluczowych regulacji wynikających z tego rozporządzenia (dotyczących umarzania certyfikatów CBAM), poprzedzone zostało okresem przejściowym trwającym od 1 października 2023 r. do 31 grudnia 2025 r., w którym realizowane mają być jedynie obowiązki sprawozdawcze. W okresie tym każdy importer, który dokona przywozu towarów energochłonnych (np. cementu, nawozów, stali) w danym kwartale roku kalendarzowego, będzie zobowiązany przedkładać KE sprawozdanie zawierające informacje o towarach przywiezionych w tym kwartale, nie później niż jeden miesiąc po zakończeniu każdego kwartału.

Wprowadzenie omawianego mechanizmu z pewnością istotnie wpłynie na procedury i koszty związane z importem określonych towarów. Już teraz przedsiębiorcy powinni się przygotować do okresu przejściowego, z uwagi na to, że pierwsze sprawozdanie CBAM będzie musiało zostać złożone już do końca stycznia 2024 roku.

Więcej: CBAM, czyli graniczny podatek węglowy – co przedsiębiorcy powinni wiedzieć o nowych obowiązkach?

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Paweł Kaczmarek: pawel.kaczmarek@pl.gt.com, +48 693 140 584

Od kiedy obowiązkowe elektroniczne ewidencje akcyzowe?

Każdy podmiot akcyzowy zdaje sobie sprawę, jak ważnym, a jednocześnie niełatwym obowiązkiem jest prowadzenie ewidencji ilościowych wyrobów akcyzowych. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia wykonawczego przewidują wiele rodzajów ewidencji o różnym zakresie danych, które trzeba w niej ujmować, w zależności od rodzaju wyrobów akcyzowych oraz charakteru prowadzonej działalności.

Zgodnie z trendem polegającym na elektronizacji obowiązków podatkowych, już w nowelizacji z marca 2021 r. przewidziano rewolucję w zakresie ewidencji akcyzowych, polegającą na wyłączeniu możliwości prowadzenia ich w formie tradycyjnej (papierowej) – ewidencje te od 1 stycznia 2022 r. miały być prowadzone wyłącznie w formie elektronicznej. Udostępnione nawet zostały przez Ministerstwo Finansów techniczne specyfikacje dotyczące tych ewidencji.

Termin ten jednak zmieniono ustawą z października 2021 r. na dzień 1 stycznia 2023 r. Jednak i ta data okazała się nierealna, bowiem ustawą z 1 grudnia 2022 r. termin obowiązkowej elektronizacji ewidencji ponownie przesunięto, tym razem na dzień 1 lutego 2024 r. Tutaj można zadać pytanie – czy ustawodawca ponownie przesunął termin wdrożenia nowych przepisów? Nie, nie zmienił tego terminu, po prostu uchylił nowelizację z marca 2021 r. w części, w której wprowadzała ona obowiązek prowadzenia ewidencji elektronicznych. Koło się zatoczyło i wróciliśmy do punktu wyjścia, czyli ewidencje w 2024 r. będzie można nadal prowadzić w formie papierowej, i co istotne, nie wiadomo czy, a jeśli tak to kiedy, ustawodawca wróci z pomysłem obowiązkowych ewidencji elektronicznych.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Paweł Kaczmarek: pawel.kaczmarek@pl.gt.com, +48 693 140 584

Ulgi na innowacje – potencjał na 2024 r.

Zgodnie z Raportem wydanym przez nas we wrześniu 2023 r., wśród nowych preferencji podatkowych, największym zainteresowaniem cieszyła się ulga na ekspansję – skorzystało z niej 471 podmiotów. Ulga na ekspansję, nazywana także „ulgą prowzrostową” lub „ulgą na marketing”, jest jedną z najatrakcyjniejszych ulg wprowadzonych w ramach Polskiego Ładu. Potwierdzają to dane przedstawione przez Ministerstwo Finansów – odliczenia z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów dokonało 194  podatników CIT oraz 277 podatników PIT. Podatnicy, którzy skorzystali z ulgi na ekspansję w 2022 r., odliczyli w sumie 112 mln kosztów. Ulga na ekspansję pozwala po raz drugi potrącić wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, np. na uczestnictwo w targach, działania promocyjno-informacyjne. Raz są one odliczane jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz – w ramach ulgi, nie więcej jednak niż 1 mln zł rocznie.

Drugą pod względem popularności wśród nowych ulg na innowacje okazała się ulga na robotyzację – sięgnęło po nią blisko 300 podatników. Celem ulgi na robotyzację jest wsparcie polskich przedsiębiorców w procesie automatyzacji ich działalności, a tym samym umożliwienie szybszego rozwoju oraz zwiększenie atrakcyjności na rynku polskim i międzynarodowym. Preferencja ma zachęcić podatników do zakupu robotów przemysłowych. W 2022 r. odliczenia z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację dokonało łącznie 291 podatników, co pozwoliło im na odliczenie w sumie 57 mln zł kosztów. Preferencja ta polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowo 50 proc. kosztów uzyskania przychodów (czyli łącznie 150 proc.) poniesionych na robotyzację w latach 2022–2026.

Ulga na prototyp okazała się najrzadziej wybieraną wśród nowych preferencji podatkowych. Skorzystały z niej zaledwie 122 podmioty. Ulga na prototyp umożliwia tańsze wprowadzenie do produkcji nowego produktu. Dane pokazują, że cieszyła się ona najmniejszym zainteresowaniem wśród ulg na innowację wprowadzonych przepisami Polskiego Ładu. Odliczenia z tytułu kosztów produkcji próbnej nowego produktu dokonało jedynie 83 podatników PIT i 39 podatników CIT. Dzięki zastosowaniu ulgi na prototyp można odliczyć od podstawy opodatkowania dodatkowo 30 proc. kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia takiego produktu na rynek (czyli w sumie 130 proc.). Wysokość odliczenia w roku podatkowym nie może przekroczyć 10 proc. dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż działalność gospodarcza.

Z Raport Grantu Thornton wynika również, że spada zainteresowanie „starymi” ulgami na innowacje. W rozliczeniu za 2022 r. z ulgi na działalność badawczo – rozwojową (B+R) skorzystało 3334 podmiotów, podczas gdy w rozliczeniu za 2021 r. było ich 3558 rok wcześniej. Za spadek odpowiedzialni są podatnicy PIT, których liczba zmniejszyła się do 1043 z 1521. Powodem jest przejście wielu podatników PIT na ryczałt, który uniemożliwia stosowanie ulgi B+R. W przypadku podatników CIT zanotowano wzrost do 2291 z 2037 podmiotów.

Więcej: Ulgi na innowacje – Edycja II

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Michał Rodak: michal.rodak@pl.gt.com, +48 661 538 594

Grupa VAT wciąż mało popularna

Grupę VAT może utworzyć co najmniej dwóch lub więcej podatników VAT powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, a jej członkowie nadal stanowią niezależne jednostki w obrocie gospodarczym, ale na gruncie podatku VAT przestają być odrębnymi podatnikami na rzecz jednego wspólnego podatnika, jakim staje się Grupa VAT. Taka „konstrukcja” pozwala na uproszczenie transakcji dokonywanych pomiędzy członkami tej samej grupy VAT, bowiem czynności pomiędzy nimi pozostają poza zakresem opodatkowania VAT, a tym samym nie wymagają dokumentowania fakturami. Utworzenie Grupy VAT może okazać się korzystne nie tylko dla PGK czy podmiotów prowadzących działalność zwolnioną z opodatkowania. Pozwala osiągać pewne korzyści poprzez generowanie oszczędności, poprawę płynności finansowej, wyeliminowanie ryzyk podatkowych oraz ograniczenie obowiązków dokumentacyjnych i administracyjnych.

Brzmi dobrze, ale dlaczego w ciągu pierwszych 11 miesięcy funkcjonowania takiego rozwiązania, założonych zostało tylko 21 Grup VAT? Poza szumnie zapowiadanymi zaletami takiego rozwiązania ze strony MF, pierwszy rok pokazał, że rynek tego entuzjazmu nie podziela lub podchodzi do tego bardzo ostrożnie. Należy bowiem liczyć się z pewnym ryzykiem oraz brakiem klarownej linii interpretacyjnej, zwłaszcza, że przepisy dotyczące Grupy VAT nie są wystarczające, a istotne informacje można znaleźć dopiero w Objaśnieniach MF z 2022 r.

Niewątpliwie korzyści z tytułu utworzenia Grupy VAT może być więcej, ale jeszcze przed podjęciem decyzji o jej zarejestrowaniu należy opracować zasady rozliczania VAT i dokumentowania transakcji wewnątrz i na zewnątrz grupy, sposobu rozliczeń zdarzeń mających miejsce przed jej powstaniem, zdarzeń zachodzących w toku jej funkcjonowania oraz zasad rozliczeń w związku z utratą przez grupę statusu podatnika VAT.

Więcej: Grupa VAT – jak ją utworzyć? Na co zwrócić uwagę?

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Katarzyna Ciesielska katarzyna.ciesielska@pl.gt.com, +48 601 723 540

Powrót do Polski bez PIT

Wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2022 r. Polskiego Ładu dało powracającym do kraju Polakom, po minimum trzech latach pracy za granicą, kolejną preferencję podatkową w postaci tzw. ulgi na powrót. Zgodnie z nowymi przepisami podatnicy, którzy zdecydowali się wrócić z zagranicy i zamieszkać w Polsce, mogą przez kolejne cztery lata od swojego powrotu skorzystać z ulgi podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych. Ulga na powrót polega na zwolnieniu od podatku dochodowego przychodów, maksymalnie do kwoty 85.528 zł rocznie, osiągniętych przez podatników po powrocie do Polski, w tym uzyskanych:

• z pracy na etacie (umowa o pracę, stosunek służbowy, praca nakładcza, spółdzielczy stosunek pracy),
• z wykonywania czynności na podstawie umowy zlecenia,
• ze świadczenia usług w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej,
• w ramach świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku macierzyńskiego.

Warunkiem dla możliwości skorzystania przez zainteresowanych podatników ulgą na powrót, jest przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Zdaniem organów podatkowych, w określeniu daty powrotu do kraju uprawniającej do skorzystania z ulgi na powrót istotne jest nie tylko przeniesienie stałego miejsca zamieszkania do Polski, ale również sytuacja stałego przebywania w Polsce przed rozpoczęciem 2022 r., które to odbiera podatnikom prawo do skorzystania z ulgi.

Do skorzystania z ulgi na powrót niezbędna jest zatem zmiana rezydencji podatkowej danego podatnika z zagranicznej na polską. Ulgę na powrót można zastosować składając zeznanie podatkowe za rok, w którym podatnik uzyskał przychody objęte ulgą wraz z załącznikiem PIT/O, jak również dokumentami potwierdzającymi pobyt i pracę za granicą oraz zaświadczeniem o zapłaconych podatkach za granicą lub na bieżąco, trakcie roku, przy poborze zaliczek podatku przez płatnika.

Więcej: Ulga na powrót – preferencja podatkowa dla przeprowadzających się do Polski

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Michał Rodak: michal.rodak@pl.gt.com, +48 661 538 594

Mikrorachunek

14 listopada 2023 r. na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji został opublikowany zaproponowany przez Ministerstwo Finansów projekt nowego rozporządzenia w sprawie rodzajów podatków, opłat lub niepodatkowych należności budżetowych, których wpłata jest realizowana przy użyciu mikrorachunku podatkowego. Od 1 stycznia 2020 r. indywidualny rachunek podatkowy, tzw. mikrorachunek podatkowy, służy do wpłat PIT, CIT oraz VAT do urzędów skarbowych za jego pomocą (art. 61b. par. 1 Ordynacji podatkowej). Zwroty nadpłat i podatków nadal realizowane są na dotychczasowych zasadach, tj. np. na rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy. Aby założyć mikrorachunek podatkowy, można skorzystać z generatora dostępnego online na stronie podatki.gov.pl lub udać się do najbliższego urzędu skarbowego.

W załączniku do dotychczasowo obowiązującego rozporządzenia, Minister Finansów określił wykaz rodzajów podatków, opłat lub niepodatkowych należności budżetowych, których wpłata jest realizowana przy użyciu mikrorachunku podatkowego. Zdaniem Ministerstwa Finansów wykaz ten nie zawiera wszystkich rodzajów płatności w ramach danego rodzaju podatku, a jedynie te, których wpłata jest realizowana przy użyciu mikrorachunku podatkowego. Nowy projekt rozporządzenia zakłada rozszerzenie katalogu należności, które muszą być płacone przy użyciu mikrorachunku podatkowego o:

• płatność wynikająca z deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (przychodu) i należnego podatku od przychodów fundacji rodzinnej (CIT-8FR);
• płatność wynikająca z obowiązku zapłaty ryczałtu od przychodów zagranicznych osób fizycznych przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (PIT-PZ);
• płatność wynikająca z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a Ustawy VAT;
• płatności wynikające z deklaracji dla podatku od gier (POG-P) oraz płatności wynikające z deklaracji dla podatku od gier oraz wpłat dziennych (POG-4 i POG-5), w ramach podatku od gier hazardowych;
• płatność wynikająca z informacji o dopłatach w grach liczbowych, loteriach pieniężnych i grze telebingo (GHD-1).

Obecnie projekt rozporządzenia jest na etapie konsultacji publicznych.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Małgorzata Samborska: malgorzata.samborska@pl.gt.com, +48 661 538 580

Rozliczenie prosumenta – CIT, VAT, akcyza

Prosument energii odnawialnej w rozumieniu przepisów OZE, jest to odbiorca końcowy wytwarzający energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji. Nadwyżki niewykorzystanej przez niego energii musi zakupić tzw. sprzedawca zobowiązany. Sprzedaż ta, z uwagi na to, że jest dokonywana do podmiotu posiadającego koncesje w rozumieniu Prawa energetycznego, nie podlega opodatkowaniu akcyzą (trafia do tzw. depozytu prosumenckiego w rozumieniu przepisów OZE). Jednak „odbiór” tej energii przez prosumenta od sprzedawcy zobowiązanego, wiąże się już w świetle przepisów akcyzowych z obowiązkiem zapłaty podatku. Ustawa OZE wprowadziła jednak przepis, zgodnie z którym takie rozliczenie energii nie jest sprzedażą energii nabywcy końcowemu w rozumieniu przepisów akcyzowych. I tu pojawia się pytanie, czy w takiej sytuacji akcyza powinna być zapłacona, czy jednak nie? W tej sytuacji warto poszukać odpowiedzi m. in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS.

Podatnicy, optymalizując koszty działalności oraz dążąc do zrównoważonego rozwoju coraz częściej decydują się na zainstalowanie u siebie niedużych instalacji fotowoltaicznych. Już stosunkowo niewielka farma słoneczna wytwarza taką ilość energii, która w części lub w całości zaspokaja potrzeby energetyczne przedsiębiorstwa. Prosumenci, którzy jednocześnie produkują i konsumują wytwarzaną przez siebie energię powinni jednak mieć na uwadze skutki podatkowe związane z posiadaniem takiej instalacji.

Trzeba bowiem pamiętać, że wprowadzenie do sieci wyprodukowanej energii elektrycznej może w określonych przypadkach stanowić dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT, co powinno zostać udokumentowane wystawieniem faktury VAT i odprowadzeniem podatku należnego z tego tytułu.

Sporo wątpliwości związanych jest również z rozliczeniem na gruncie CIT depozytu prosumenckiego – nadwyżka energii elektrycznej, przekazana do depozytu prosumenckiego nie powinna stanowić przychodu podatkowego – organy mogą jednak takie stanowisko kwestionować. Przychodem natomiast będzie rozliczona kwota z depozytu prosumenckiego (kwota, o którą obniżone zostaje zobowiązanie z tytułu zakupu energii).

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem!
Elżbieta Ślusarczyk: elzbieta.slusarczyk@pl.gt.com, +48 661 538 561
Paweł Kaczmarek: pawel.kaczmarek@pl.gt.com, +48 693 140 584

Wypłaty z tytułu zakazu konkurencji – 70%

Przy okazji zmieniającej się sytuacji politycznej w Polsce, warto przypomnieć, że od 2016 r. ustawa o PIT nakłada obowiązek zapłaty 70-procentowego podatku od odpraw i odszkodowań wypłacanych przez spółki, w których podmioty publiczne (np. Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego) dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością praw głosu.

Sankcyjny podatek obejmuje zarówno pracowników, jak i współpracowników świadczących usługi na rzecz ww. spółek.

Przedmiotem opodatkowania zryczałtowanym podatkiem w stawce 70% jest przychód z tytułu:

• odszkodowań przyznawanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji – w części, w której kwota odszkodowania przekracza wartość wynagrodzenia za okres poprzedzających 6 miesięcy oraz
• odpraw i odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia lub przedterminowe wypowiedzenie umów dot. zarządzania spółką – w części, w której kwota odprawy/odszkodowania przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia podatnika.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Dariusz Gałązka: dariusz.galazka@pl.gt.com, +48 605 828 912

Dyrektywa Shell Companies

22 grudnia 2021 r., opublikowany został projekt Dyrektywy Rady ustanawiającej przepisy mające na celu zapobieganie nadużywaniu przedsiębiorstw fasadowych do celów podatkowych i zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE (tzw. „Dyrektywa Shell Companies”).

Głównym celem Dyrektywy jest identyfikacja tzw. przedsiębiorstw fasadowych, czyli nieprowadzących rzeczywistej działalności gospodarczej, nieposiadających odpowiedniego zaplecza pozwalającego na prowadzenie takiej działalności. Dyrektywa przewiduje mechanizmy sankcyjne wobec przedsiębiorstw fasadowych.

Projekt Dyrektywy w aktualnym brzmieniu przewiduje, że będzie uwzględniać poprzednie dwa lata podatkowe, co oznacza zatem, że jeśli ATAD 3 wejdzie w życie 1 stycznia 2024 r., co oznacza o oznacza, że ​​okres retrospekcji rozpoczął się już 1 stycznia 2022 r. Ze względu jednak na brak zatwierdzenia Projektu Dyrektywy, jej wejście od początku 2024 r. jest mało prawdopodobne. Mając na uwadze zaawansowanie prac nad projektem, bardziej prawdopodobnym terminem na wejście w życie przepisów jest początek roku 2025. Termin ten był także zaproponowany w proponowanym przez Komisję Gospodarczą i Monetarną Parlamentu Europejskiego (w złożonym 12 maja 2022 r. projekcie).

Kluczową informacją z perspektywy wejścia w życie przepisów Dyrektywy jest 2 letni okres retrospektywnej weryfikacji przesłanek prowadzenia rzeczywistej działalności. Wejście w życie przepisów w roku 2025 oznaczałoby, że przy weryfikacji warunków pod uwagę będą brane dane już za rok 2023 r. Oznacza to, że już dziś należy przeanalizować posiadaną strukturę holdingową, w tym substancję majątkowo-osobową w kontekście wskazanych Dyrektywą przesłanek.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Paweł Kwiecień: pawel.kwiecien@pl.gt.com, +48 667 773 769

Unia Europejska szykuje harmonizację przepisów dot. cen transferowych

W kolejnych latach warto również przyglądać się pracom dotyczącym cen transferowych, które toczą się na arenie międzynarodowej. Dnia 12 września 2023 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt Dyrektywy w zakresie cen transferowych, która jest częścią pakietu reform BEFIT (Business in Europe: Framework for Income Taxation). Dyrektywa ma służyć harmonizacji przepisów dotyczących cen transferowych w całej Unii Europejskiej. Zgodnie z założeniami projektu, dyrektywa ma obowiązywać we wszystkich państwach członkowskich od 1 stycznia 2026 roku. Na ten moment czekamy na ostateczną wersję Dyrektywy i implementację w przepisach krajowych. Być może i tym razem polski ustawodawca zaskoczy i zaimplementuje Dyrektywę wcześniej niż na koniec 2025 r. Więcej szczegółów na temat Dyrektywy Komisji Europejskiej znajdą Państwo w poniższym artykule.

Więcej: Dyrektywa Unii Europejskiej w sprawie cen transferowych – podstawowe założenia i wpływ na polskie przepisy

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Dominika Trela: dominika.trela@pl.gt.com, +48 885 557 539

Obligatoryjny JPK_KR dla największych podatników CIT od 2025 r.

Przepisy tzw. Polskiego Ładu wprowadziły dla podatników CIT oraz podatników PIT prowadzących działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych (w przypadku podatników PIT również PKPiR oraz ewidencji ŚTWNiP) przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłania ich właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w odpowiedniej strukturze logicznej. Pierwotnie obowiązek ten miał wejść w życie już od 1 stycznia 2023 r. Przepisy w tym zakresie były jednak zmieniane, a samo ich wejście w życie przesuwane i różnicowane dla poszczególnych grup podatników.

Zgodnie z obecnym brzmieniem przepisów, zarówno podatnicy CIT, jak i podatnicy PIT będą zobowiązani do przesyłania ksiąg (oraz ewidencji lub wykazu ŚTWNiP) tylko raz w roku, po zakończeniu roku podatkowego (lub roku obrotowego w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi) w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania rocznego (lub w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi). Jako pierwsi obowiązkiem tym zostaną objęci najwięksi podatnicy CIT, tj.:

• podatkowe grupy kapitałowe (bez względu na wysokość przychodów) oraz
• podatnicy i spółki niebędące osobami prawnymi (których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne), u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego.

Podmioty te będą zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych i przesyłania ich po raz pierwszy za rok podatkowy (a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – za rok obrotowy) rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2024 r. W przypadku ww. podatników CIT, których rok podatkowy (a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi rok obrotowy) jest równy kalendarzowemu, obowiązek ten będzie więc dotyczył po raz pierwszy 2025 roku. Podmioty inne niż podatkowe grupy kapitałowej już w trakcie 2024 r. powinny jednak monitorować wysokość osiąganych przychodów, tak by nie zostały zaskoczone koniecznością dostosowania swoich systemów księgowych do ewidencjonowania i przesyłania danych za 2025 r. zgodnie ze zmodyfikowaną strukturą JPK_KR. Ministerstwo Finansów zamierza bowiem określić zakres dodatkowych danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi podlegające przekazaniu zgodnie z przepisami Ustawy CIT oraz sposób ich wykazywania w tych księgach. Projekt rozporządzenia w tej sprawie został już opublikowany.

Masz pytanie? Skontaktuj się z naszym ekspertem! Karol Witkowski: karol.witkowski@pl.gt.com, +48 885 887 144