W przypadku świadczenia usług SPA wraz z usługą noclegową nie można uznać, że dochodzi do świadczenia jednolitego gospodarczo, a tym samym taki pakiet nie będzie mógł być opodatkowany stawką 8%. Opodatkowaniu preferencyjną stawką podlegają usługi noclegowe, ewentualnie nocleg ze śniadaniem.
Problematyczne pakiety dodatkowych świadczeń
W przypadku usług hotelowych jedynie usługa ściśle noclegowa i ewentualnie pakiet noclegu ze śniadaniem (bed&breakfast) podlega opodatkowaniu stawką 8%. Powyższe wynika z faktu, że śniadanie nie stanowi świadczenia ekonomicznie odrębnego od samego noclegu. Pełne wyżywienie czy dodatkowe usługi świadczone przez hotel natomiast już taki. Jeżeli zatem hotel sprzedaje usługę nocleg+śniadanie może ją opodatkować jako jedno, kompleksowe świadczenie stawką 8%. Jeżeli natomiast przedmiotem sprzedaży będą pakiety nocleg+pełne wyżywienia, czy też nocleg z pakietami SPA oferowanymi przez hotel lub innymi dodatkowymi udogodnieniami – wówczas hotel sprzedając usługę winien dokonać jej podziału – na nocleg (ewentualnie ze śniadaniem) i pozostałe świadczenie.
WSA i NSA powołują się na świadczenie kompleksowe
Preferencyjna 8% stawka VAT będzie miała zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do noclegu (ze śniadaniem). Taki wniosek wynika z majowego rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt: I FSK 2105/13). Sprawa rozstrzygnięta przez NSA dotyczyła hotelu, który zamierzał sprzedawać klientom pakiety noclegów ze SPA. Co ciekawe, hotel posiadał interpretację Głównego Urzędu Statystycznego, która wskazywała, że nocleg z pakietem SPA kwalifikuje się do grupowania PKWiU o symbolu 55, które objęte jest (zgodnie z treścią załącznika nr 3 do Ustawy VAT) stawką 8%. Organ podatkowy, a później także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oraz NSA uznały jednak zgodnie, że SPA czy całodzienne wyżywienie klienta hotelu jest świadczeniem odrębnym od noclegu, dlatego mimo takiej kwalifikacji przez GUS, świadczenie nie może być objęte stawką 8%.
Powyższe rozstrzygnięcie wpisuje się w pewną linię orzeczniczą dotyczącą kwestii jednolitości świadczenia na gruncie VAT. Pokazuje również, że zarówno organy podatkowe, jak i sądy nie podchodzą automatycznie do kwestii przypisania towarów i usług do określonych grupowań PKWiU, ale analizują zakres opodatkowania przez pryzmat charakteru danej usługi, co jest niewątpliwie działaniem słusznym i wpisującym się w orzecznictwo wspólnotowe.
