Tygodniowy przegląd podatkowy nr 57

Wykonanie projektu w pakiecie z usługami budowlanymi nie podlega pod odwrotne obciążenie w VAT

Ulepszenie dla potrzeb pierwszego zasiedlenia i opodatkowania VAT powinno oznaczać istotną przebudowę

Projekt nowego rozporządzenia ws. zwolnień z kas fiskalnych: brak zwolnień dla parków rozrywki, dyskotek i usług wymiany walut

Wykonanie projektu w pakiecie z usługami budowlanymi nie podlega pod odwrotne obciążenie w VAT

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4FE6F79444

Wyrok WSA w Gdańsku z 22 listopada 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 1265/17; orzeczenie nieprawomocne)

Spór dotyczył interpretacji indywidualnej, o którą wystąpiła spółka realizująca kontrakty budowlane w ramach konsorcjum. Spółka wykonywała swoje usługi w ramach formuły „zaprojektuj, dostarcz i wybuduj”, zatem w ramach wykonywanych usług, poza częścią stricte budowlaną, znajdowały się również usługi polegające na zmianie lub uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub uzyskania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego i uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, uzyskania tytułu prawnego do nieruchomości łącznie z wpisem do ksiąg wieczystych i z zapłatą wynagrodzenia (ustanowienie służebności przesyłu), uzyskania pozwolenia na budowę (opracowanie projektu budowlanego, złożenie wniosku, ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę) oraz wykonania projektów wykonawczych. W związku z tym, spółka powzięła wątpliwość, czy usługi projektowe oraz formalno-prawne będące pierwszym etapem realizacji umowy dotyczącej zamówienia budowy linii, bądź stacji elektroenergetycznej, świadczone jako podwykonawca, należy traktować łącznie z usługą budowlaną jako usługę kompleksową i opodatkować na zasadach odwrotnego obciążenia. Spółka wskazała, że jej zdaniem świadczenie takie należy traktować jako kompleksowe, a zatem w całości opodatkowane przez nabywcę.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji z 30 maja 2017 r. (sygn. 0461-ITPP3.4512.126.2017.2.AT) uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Organ wskazał, że wskazane we wniosku usługi budowlane, projektowe oraz formalno-prawne mają charakter samoistny i mogą być wykonywane niezależnie od siebie, jak również nie występuje między nimi tak ścisły związek, by nie było możliwe ich wyodrębnienie. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje, że usługi projektowe, formalno-prawne i usługi budowlane wynikają z jednej umowy i są realizowane w ramach jednej inwestycji budowlanej. Co do zasady, są to różne i niezależne od siebie usługi, a zatem w przedmiotowej sprawie, mamy więc do czynienia z odrębnymi świadczeniami, tj. świadczeniem usług budowlanych oraz świadczeniem usług projektowych i formalno-prawnych. Wobec czego, w odniesieniu do tych czynności nie można mówić o jednej kompleksowej usłudze. Ostatecznie organ uznał, że usługi projektowe podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zgodził się jednak z argumentacją organu podatkowego i oddalił skargę spółki. WSA potwierdził, że usługi projektowe są świadczeniem odrębnym od usług budowlanych i łącznie usługi te nie mogą być rozpatrywane jako świadczenie kompleksowe mimo tego, że projekt jest niewątpliwie istotny przy realizacji usługi budowlanej. Orzeczenie jest nieprawomocne.

Ulepszenie dla potrzeb pierwszego zasiedlenia i opodatkowania VAT powinno oznaczać istotną przebudowę

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?qid=1512462329586&uri=CELEX:62016CJ0308

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16 listopada 2017 r., sygn. akt C-308/16

Zgodnie z przepisami Ustawy VAT, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem dostaw, które następują w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w ciągu 2 lat po pierwszym zasiedleniu. Natomiast polskie przepisy Ustawy VAT pierwsze zasiedlenie definiują jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (a) wybudowaniu lub (b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Naczelny Sąd Administracyjny wystąpił do TSUE z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym zgodności powyższych przepisów z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE.

TSUE wskazał przede wszystkim, że ponowne opodatkowanie np. budynku może nastąpić po jego ulepszeniu, które należy rozumieć jako istotną przebudowę – przepisy Dyrektywy VAT posługują się bowiem pojęciem „przebudowy”, które do polskiej ustawy zostało zaimplementowane jako „ulepszenie”, dodając również warunek dotyczący poniesienia wydatków przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości.
W konsekwencji TSUE wskazał, że „przepisy dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy VAT, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Powyższe orzeczenie oznacza przede wszystkim, że nie każde ulepszenie budynku, budowli lub ich części, którego wartość przekracza 30% wartości początkowej tych składników majątku powoduje automatycznie, że późniejsza dostawa takiej nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia z VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT. Zatem w każdym indywidualnym przypadku należy przeanalizować, czy „ulepszenie” miało charakter istotnych zmian w budynku, które można określić „przebudową”. Nie każde bowiem nakłady klasyfikowane zgodnie z przepisami o podatku dochodowym do ulepszeń wiążą się z istotnymi modyfikacjami nieruchomości.

Projekt nowego rozporządzenia ws. zwolnień z kas fiskalnych: brak zwolnień dla parków rozrywki, dyskotek i usług wymiany walut

https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12305810

Projekt z dnia 27 listopada 2017 r. rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących

Na stronach internetowych Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt nowego rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, które miałoby wejść w życie od 1 stycznia 2018 r. Projekt nie przewiduje istotnych zmian w konstrukcji samych zwolnień, jednak rozszerza katalog czynności, dla których zwolnienia nie mogą być stosowane.

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej od 1 stycznia 2018 r. nie będą co do zasady mogli stosować podatnicy świadczący:

• usługi wstępu na przedstawienia cyrkowe,
• usługi wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,
• usługi w zakresie wymiany walut – nie dotyczy to jednak usług świadczonych przez banki oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.

Wejście w życie nowego rozporządzenia przewiduje się na 1 stycznia 2018 r. Podatnicy świadczący usługi, dla których na mocy nowych przepisów wyłączono zwolnienie z ewidencjonowania na kasie fiskalnej zostali objęci okresem dostosowawczym – będą oni mieli obowiązek rejestrowania sprzedaży na kasie dopiero od 1 kwietnia 2018 r.