Tarcza Antykryzysowa 3.0 opublikowana 15 maja w Dzienniku Ustaw zawiera nowe rozwiązania ratujące miejsca pracy, ale także na przykład zapisy dotyczące ochrony dłużników przed potrąceniami niealimentacyjnymi. Czy to dobre regulacje oraz co znaczą w praktyce? O tym poniżej.
Z tekstu dowiesz się:
- W jakich okolicznościach zadłużonemu pracownikowi należy się wzrost kwoty wolnej od potrąceń niealimentacyjnych.
- O ile procent ustawodawca podniósł kwotę wolną od potrąceń niealimentacyjnych.
- Jak wg zapisów prawa rozumiany jest członek rodziny dłużnika.
- W jaki sposób wyegzekwować od pracownika informacje na temat liczby posiadanych przez niego dzieci.
Tarcza Antykryzysowa podniosła kwotę wolną od potrąceń niealimentacyjnych o 25% na każdego członka rodziny w przypadku, gdy pracownikowi zostało obniżone wynagrodzenie lub członek rodziny danego pracownika utracił źródło dochodu. Czy w każdym przypadku? Nie. Tylko wtedy, gdy dany pracownik lub członek jego rodziny utracił źródło dochodu lub zostało mu obniżone wynagrodzenie z powodu działań podjętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej służących zapobieganiu zarażeniem wirusem SARS-CoV-2. Wówczas kwoty wolne od potrąceń (określone w art. 87(1) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495) ulegają zwiększeniu o 25% na każdego członka rodziny nieosiągającego dochodu, którego ów pracownik ma na utrzymaniu. Treść ustawy jest dostępna tutaj.
Członek rodziny dłużnika, czyli?
Przez członka rodziny w w/w ustawie rozumie się:
- małżonka,
- rodzica wspólnego dziecka,
- dziecko w wieku do 25. roku życia,
- dziecko, które ukończyło 25. rok życia i legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności, jeżeli w związku z tą niepełnosprawnością przysługuje świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy (o którym mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, Dz. U. z 2020 r. poz. 111), albo zasiłek dla opiekuna (o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, Dz. U. z 2017 r. poz. 2092 oraz z 2019 r. poz. 1818).
Przez dziecko, należy rozumieć: dziecko własne pracownika, dziecko współmałżonka, a także dziecko rodzica wspólnego dziecka. Do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.
Skąd pracodawca ma wiedzieć ile dzieci ma zadłużony pracownik?
Niestety w ustawie nie uregulowano sposobu, w jaki pracodawca powinien pozyskać informacje na temat liczby dzieci posiadanych przez danego pracownika czy stosownej dokumentacji. Sprawa jest o tyle istotna, że wkracza w zakres zagadnień RODO. Zatem w tym przypadku najlepiej:
- jak najszybciej poinformować pracowników o przysługującym im dodatkowym uprawnieniu,
- pozyskać oświadczenia o liczbie osób pozostających na utrzymaniu pracowników:
-
- którzy zostali objęci obniżonym wynagrodzeniem,
- których członek rodziny utracił źródło dochodu.
Ważny fragment
Uwzględniając przepisy RODO, należy poprzestać na oświadczeniu pracownika i nie oczekiwać żadnych dodatkowych dokumentów poświadczających liczbę osób pozostających na jego utrzymaniu czy takich, które utraciły pracę i są członkami jego rodziny.
Ewentualnymi sankcjami za złożenie nieprawdziwych oświadczeń zajmą się odpowiednie organy administracji publicznej, a nie pracodawcy czy osoby odpowiedzialne za prowadzenie spraw kadrowo-płacowych.
Czy Tarcza Antykryzysowa 3.0 słusznie chroni dłużników?
Rozwiązania Tarczy Antykryzysowej 3.0 nakierowane na ochronę dłużników mogą budzić mieszane uczucia. Z jednej strony bowiem zapisy te chronią przed nadmiernymi potrąceniami z wynagrodzeń, aby zapewnić rodzinom niezbędne środki do życia. Jednak z drugiej strony de facto pozbawiają wierzycieli możliwości wyegzekwowania swoich (i tak już przeterminowanych) należności. Dodatkowo zostawiają furtkę osobom, które unikają regulowania zobowiązań (mimo, że obecnie tych furtek przecież nie brakuje).
Jak wiadomo, każdy kij ma dwa końce. Jeśli ustawodawca zdecydował się chronić część społeczeństwa przed uprawnionymi roszczeniami ich wierzycieli, to kto teraz zrekompensuje straty wierzycielom? Mimo zrozumiałych intencji ustawodawcy, trudno się oprzeć wrażeniu, że wprowadzone regulacje pozostają niesprawiedliwe.
Podstawa prawna:
Art. 52 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2
